Alergia na psa

Alergia na psa dla miłośnika to smutna wiadomość. Czy pojawienie się objawów alergii po kontakcie z psem musi skutkować pozbyciem się zwierzęcia z domu? Sprawdź, jak należy leczyć alergię na psa, a także po jakim czasie od ekspozycji na alergen mogą wystąpić objawy chorobowe.

Z badań opublikowanych przez TNS Polska wynika, że ponad 45 procent polskich rodzin posiada przynajmniej jednego psa. Niestety nie każdy może żyć na co dzień z psem. Do grupy osób, które nie mogą sobie pozwolić na trzymanie w domu czworonoga należą alergicy. Psy mają w sobie siedem alergenów, które mogą wywołać u nich reakcję alergiczną. Jednym z najsilniej uczulających jest Can f 1, czyli lipokalina wydzielana przez psie gruczoły językowe. Alergen występuje licznie na sierści psa, a ta z łatwością unosi się w powietrzu i rozprzestrzenia po całym domu alergika.

Badania potwierdzają, że alergeny psa występują także w domach, w których nie ma psa lub jest trzymany na zewnątrz. Obecność psich alergenów można także stwierdzić w przestrzeni publicznej – w szkołach, miejscach pracy, komunikacji miejskiej. Wszędzie tam, gdzie przebywały osoby, które posiadają w domu psy. Szacuje się, że alergię na sierść psa ma niespełna 10 proc. Polaków.

Objawy alergii na psa

Psie alergeny trafiają do organizmu alergika drogą wziewną i wywołują reakcję uczuleniową. Najczęściej wymieniane objawy alergii na psa to:

katar,
kichanie,
świąd nosa,
zaczerwienienie i łzawienie oczu,
zapalenie spojówek,
kaszel,
duszność,
pokrzywka,
wyprysk,
wstrząs anafilaktyczny po ugryzieniu przez psa.

Po jakim czasie pojawiają się objawy alergii na psa?

Objawy alergii na psa zwykle pojawiają się w ciągu godziny od ekspozycji na psie alergeny. U niektórych osób pierwsze symptomy uczulenia się zauważalne po kilku godzinach, co sprawia, że nie łączą oni objawów alergii z kontaktem z psem i często szukają innych przyczyn. Warto także mieć na uwadze fakt, że psie alergeny są obecne w przestrzeni publicznej, więc reakcja alergiczna może wystąpić u osoby, które nie miała kontaktu z psem.

Alergia na psa u niemowlaka a ekspozycja na alergeny

Wiele osób zastanawia się, czy wczesna ekspozycja na psie alergeny chroni przed wystąpieniem alergii w przyszłości. Od lat prowadzone są liczne badania na ten temat, a ich wyniki często są ze sobą sprzeczne. Jedni badacze postulują, że ekspozycja na alergeny zwierzęce we wczesnym dzieciństwie zapobiega rozwojowi alergii w przyszłości. Inni natomiast alarmują, że kontakt dzieci nadwrażliwych z alergenami zwierząt domowych przyczynia się do szybszego rozwoju alergicznego nieżytu nosa oraz astmy atopowej.

Z uwagi na zbyt duże rozbieżności w wynikach badań trudno jednoznacznie wskazać, czy posiadanie zwierząt w domu zadziała protekcyjnie na niemowlaka i przyczyni się do wytworzenia tolerancji immunologicznej czy wręcz przeciwnie – przyspieszy rozwój choroby alergicznej. Lekarze powinni podchodzić do każdego pacjenta indywidualnie. Nie zalecać każdej osobie z potwierdzoną alergią by unikała kontaktu ze zwierzętami, a jedynie w przypadku, kiedy objawy alergii na psa są dokuczliwe i obniżają komfort życia pacjenta.

Alergia na psa a odczulanie

Leczenie alergii może przebiegać objawowo lub przyczynowo. Leczenie objawowe polega na podawaniu choremu leków, które niwelują objawy alergii. Leczenie przyczynowe natomiast w dużej mierze opiera się na unikaniu alergenów. Poza unikaniem ekspozycji na alergen istnieje jeszcze jedna przyczynowa metoda leczenia – immunoterapia, nazywana potocznie odczulaniem.

Immunoterapia polega na podawaniu choremu coraz większych dawek wyciągów alergenowych aż do wytworzenia tolerancji immunologicznej. Odczulanie w przypadku alergii na psa może trwać kilka lat. Zwykle wskazaniem do jego przeprowadzenia jest alergiczny nieżyt nosa oraz astma, które mają poważny przebieg, a leczenie objawowe nie przynosi rezultatów. Wyciągi alergenowe można podać pacjentom w formie zastrzyków, donosowo lub doustnie. Badania nad skutecznością odczulania w przypadku alergii na psa nie są zbyt miarodajne. Po zakończonej terapii odczulającej zaobserwowano u pacjentów mniejszą odpowiedź organizmu na alergeny psie w testach skórnych, ale testy laboratoryjne nie wykazały istotnych różnic w stężeniu przeciwciał odpowiedzialnych za reakcje alergiczne.

Autor: Joanna Woźniak

Czytaj też:

Bibliografia: