Portal rezerwacyjny umożliwiający dokonywanie rezerwacji produktów w wybranej aptece.
Przetwarzanie...
Wybierz aptekę
Moja apteka
exclamation-circle
x
lub
Wybierz lokalizację

Lipa drobnolistna: właściwości, działanie i zastosowanie

Lipa drobnolistna to jedno z najbardziej cenionych ziół stosowanych w leczeniu infekcji górnych dróg oddechowych. Jej delikatne kwiaty, zbierane w okresie kwitnienia, zawierają szereg substancji aktywnych o działaniu przeciwzapalnym, napotnym i łagodzącym.

Lipa drobnolistna: wygląd, pochodzenie, morfologia

Lipa drobnolistna (Tilia cordata Mill.) należy do rodziny ślazowatych (Malvaceae) – wcześniej klasyfikowanej jako lipowate (Tiliaceae). Występuje naturalnie w Europie Środkowej i Wschodniej, rośnie w lasach liściastych i mieszanych. Jest to drzewo osiągające wysokość do 30 metrów, o kulistej koronie i gładkiej, szarej korze. Liście mają charakterystyczny sercowaty kształt, są asymetryczne i drobno ząbkowane.

Najcenniejszym surowcem leczniczym są kwiaty lipy, które pojawiają się w czerwcu i lipcu. Zebrane w wierzchotki po kilka do kilkunastu sztuk, posiadają jasny, błoniasty przylistek, który ułatwia ich unoszenie się na wietrze i zawiera substancje aktywne.

 

 

Pozyskiwanie i przygotowanie surowca

Zgodnie z Farmakopeą Europejską, surowcem zielarskim jest Tiliae flos – całe, wysuszone kwiatostany z przylistkami, pozyskiwane z lipy drobnolistnej, szerokolistnej lub ich mieszaniny. Zbiór przeprowadza się w pierwszych tygodniach kwitnienia, najlepiej rano, po opadnięciu rosy, w słoneczny dzień. Suszenie odbywa się w temperaturze nieprzekraczającej 40°C, co pozwala zachować olejki eteryczne i związki śluzowe.

 

 

Zastosowanie lecznicze lipy drobnolistnej

Lipa drobnolistna znajduje zastosowanie przede wszystkim w leczeniu infekcji górnych dróg oddechowych. Napar z jej kwiatów działa napotnie, przeciwgorączkowo, wykrztuśnie i łagodząco na błony śluzowe. Pomaga w przypadku kaszlu, chrypki, bólu gardła, kataru oraz zapalenia oskrzeli.

Dodatkowo lipa wykazuje działanie uspokajające, co czyni ją pomocną w łagodzeniu napięcia nerwowego i problemów ze snem. Wspiera również proces detoksykacji organizmu, działa łagodnie moczopędnie i przeciwskurczowo – może łagodzić bóle menstruacyjne oraz skurcze jelit.

 

 

Skład chemiczny i mechanizmy działania

Kwiaty lipy zawierają szereg substancji aktywnych, które odpowiadają za jej właściwości terapeutyczne:

  • Flawonoidy (0,02–0,05%) – głównie kwercetyna, kemferol i akacetyna. Wykazują działanie przeciwzapalne, antyoksydacyjne i wspierające odporność.
  • Olejek eteryczny (0,02–0,05%) – zawiera związki aromatyczne o łagodnym działaniu przeciwbakteryjnym.
  • Związki śluzowe – polisacharydy tworzące warstwę ochronną na błonach śluzowych, łagodzące podrażnienia gardła i dróg oddechowych.
  • Kwasy fenolowe – m.in. kwas p-kumarowy, działający przeciwzapalnie i antyoksydacyjnie.
  • Garbniki i sole mineralne – wspierają funkcje metaboliczne i działanie ściągające.

Mechanizmy działania lipy obejmują stymulację ośrodków termoregulacji w podwzgórzu, co prowadzi do rozszerzenia naczyń skórnych i zwiększenia wydalania ciepła przez pocenie się. Flawonoidy mogą hamować cyklooksygenazę (COX), zmniejszając produkcję prostaglandyn i łagodząc stany zapalne. Związki śluzowe pobudzają odruch żołądkowo-oskrzelowy, ułatwiając odkrztuszanie.

 

 

Sposób stosowania i dawkowanie

Najczęściej stosowaną formą lipy jest napar. Aby go przygotować, należy zalać 1 łyżkę suszonych kwiatów (2–3 g) 200 ml wrzącej wody i parzyć pod przykryciem przez 10–15 minut. Zaleca się picie 2–3 szklanek dziennie, najlepiej po posiłkach. Kuracja trwa zwykle 7–10 dni w przypadku infekcji ostrych.

Lipa dostępna jest również w formie herbatek ekspresowychekstraktów standaryzowanych (300–500 mg dziennie), syropów i kropli (szczególnie dla dzieci), a także kapsułek (1–2 sztuki, 2–3 razy dziennie).

Dla zwiększenia skuteczności napar powinien być spożywany ciepły (ok. 60°C). Dodatek miodu wzmacnia działanie przeciwbakteryjne. Inhalacje parą z naparu wspomagają leczenie dróg oddechowych.

 

 

Interakcje z lekami i ziołami

Lipa drobnolistna jest uznawana za bezpieczny surowiec, jednak przy długotrwałym stosowaniu lub łączeniu z farmakoterapią warto zachować ostrożność.

  • Może łagodnie nasilać działanie leków moczopędnych, co w rzadkich przypadkach może prowadzić do utraty elektrolitów.
  • Właściwości uspokajające lipy mogą wzmacniać działanie leków nasennych i sedatywnych, co może skutkować sennością.
  • W połączeniu z innymi ziołami o podobnym działaniu – moczopędnym (np. pokrzywa, skrzyp), uspokajającym (np. melisa, waleriana) czy żółciopędnym (np. mniszek, karczoch) – może wystąpić efekt addytywny.

 

 

Bezpieczeństwo stosowania i działania niepożądane

Lipa drobnolistna należy do najłagodniejszych ziół stosowanych w fitoterapii. Działania niepożądane występują rzadko i obejmują:

  • reakcje alergiczne (skórne, oddechowe),
  • podrażnienie żołądka,
  • luźne stolce przy nadmiernym spożyciu.

Przedawkowanie (np. spożycie ponad 2 litrów naparu dziennie) może prowadzić do nadmiernego pocenia się, odwodnienia i senności.

 

Przeciwwskazania:

  • uczulenie na lipę lub inne rośliny z rodziny ślazowatych,
  • ostrożność zalecana w przypadku ciężkiej niewydolności serca, zaawansowanej choroby nerek, ciąży i laktacji,
  • nie zaleca się stosowania u dzieci poniżej 3. roku życia bez konsultacji z lekarzem.

 

 

Podsumowanie

Lipa drobnolistna to skuteczny, bezpieczny i wszechstronny surowiec zielarski, który warto mieć w domowej apteczce, szczególnie w sezonie infekcji. Jej działanie napotne, przeciwzapalne, uspokajające i wykrztuśne sprawia, że jest niezastąpiona w leczeniu przeziębień, gorączki i kaszlu. Dzięki łagodnemu profilowi bezpieczeństwa może być stosowana zarówno u dorosłych, jak i dzieci – z zachowaniem podstawowych zasad ostrożności.