Szałwia lekarska

Szałwia lekarska

Szałwia lekarska uważana była przed wiekami za magiczną roślinę wydłużającą życie. Sama nazwa „szałwia lekarska” wywodzi się od łacińskich słów „zdrowie”, „zdrowy”. Szałwię lekarską wykorzystujemy do płukania, smarowania, wcierania. A czy szałwię można pić? Tak, byle z umiarem.

Picie szałwii pomaga między innymi na problemy żołądkowo-jelitowe. Płukanie gardła szałwią niesie ulgę w anginie i przy pleśniawkach. Właściwości szałwii pozwalają redukować stres i przemęczenie. Herbata z szałwii jest też polecana na dolegliwości związane z menopauzą. Napar z szałwii pomaga również zakończyć karmienie piersią, wpływając na obniżenie laktacji.

Szałwia lekarska jest gatunkiem roślin z rodziny jasnowatych, do której należą także między innymi mięta czy melisa. Pochodzi z rejonów Morza Adriatyckiego – pierwotnie rosła dziko na półwyspach Bałkańskim i Apenińskim.

Nazwa szałwii lekarskiej pochodzi od łacińskiego słowa salvus czyli „zdrowy”. Nie przypadkiem. Lecznicze właściwości szałwii były znane już kilka wieków przed naszą erą, ba – panowało wówczas przekonanie, że napar z szałwii ma właściwości magiczne. W starożytnej Grecji i Rzymie uważano, że picie szałwii jest antidotum na ukąszenia węża, a także na problemy ze wzrokiem i zaniki pamięci. Rzymianie mieli szałwię lekarską za roślinę świętą, dlatego zbierając liście i kwiaty szałwii stosowali specjalny rytuał, używając unikalnych drewnianych i kamiennych narzędzi, zaś zbiory poprzedzała ofiara z chleba i wina.

Sprawdź: Siemię lniane - właściwości i przygotowanie

Picie szałwii

Szałwię lekarską cenili iwykorzystywali też medycy w czasach Średniowiecza. Wierzono, że picie szałwii pomaga na:

gorączkę,
przeziębienia,
ale też bóle żołądka,
problemy z wątrobą,
a nawet padaczkę.

W niektórych krajach europejskich, na przykład we Francji – przetrwała od czasów rzymskich wiara w świętą moc liścia szałwii. Wiara w szczególną moc szałwii lekarskiej wykiełkowała zresztą także w zupełnie innej kulturze – arabscy medycy wierzyli, że picie szałwii wydłuża życie.

Właściwości szałwii – liść szałwii

Prozdrowotne właściwości szałwii zawdzięczamy bogactwu cennych składników, zawartych w surowcu zielarskim, jakim są jej liście (aczkolwiek nie wszystkie one są zdrowe dla człowieka – o czym więcej za chwilę). Liść szałwii zawiera olejek lotny, w składzie którego są takie substancje jak tujon, cyneol, kamfora i pinen.

Szałwia lekarska zawiera też garbniki, flawonoidy, gorycze, kwasy organiczne oraz bardzo duże ilości witamin: witaminę B1, PP, A oraz C. Dzięki nim szałwia lekarska znajduje bardzo szerokie zastosowania w medycynie naturalnej i ziołolecznictwie, a także kosmetologii i kuchni.

Zobacz: Czarnuszka – właściwości lecznicze i zastosowanie

Szałwia lekarska – zastosowanie w lecznictwie

Picie szałwii ma dobroczynne skutki w przypadku całego wachlarza przypadłości. Szałwia lekarska ma działanie:

przeciwbakteryjne,
przeciwzapalne,
przeciwbólowe,
ściągające.

Szałwia lekarska usprawnia pracę układu trawiennego, pobudza wydzielanie soków trawiennych, można ją stosować na biegunkę. Szałwia lekarska obniża poziom cukru we krwi. Działa łagodząco w przypadku zapalenia gardła. Płukanie gardła szałwią pomaga też w anginie, przy pleśniawkach i ropnym zapaleniu dziąseł. Szałwia lekarska stosowana jest także na problemy skórne. Okłady czy kąpiele z dodatkiem szałwii lekarskiej można stosować w przypadku doskwierających żylaków, trudno gojących się ran, reumatoidalnego zapalenia stawów, wysypek i innych zmian skórnych.

Zobacz: Zioła i herbaty na zdrowie

Czy szałwię można pić?

Czy szałwię można pić? Tak. Napar z szałwii służy nie tylko do płukania jamy ustnej, inhalowania i wcierania. Wyciąg z liścia szałwii można również pić, czy to w formie samodzielnie przygotowanego wywaru, czy też gotowej herbatki, którą nabyć można w każdej aptece czy sklepie ze zdrową żywnością. Ale uwaga - należy zachować umiar i przestrzegać zaleceń, zawartych na opakowaniach.

Pytanie „czy można pić szałwię” nie zostało w tym miejscu postawione przypadkowo. Jest to częsty dylemat osób zamierzających skorzystać z dobroczynnych właściwości szałwii lekarskiej. Obawy powoduje zawarty w olejku z liścia szałwii tujon.

Jest to substancja chemiczna, która w dużej dawce może być toksyczna. Tujon powoduje nadczynność kory mózgowej, skutkując nadpobudliwością, nadruchliwością, drażliwością, podnieceniem a nawet psychozami. Duże ilości tujonu znajdują się między innymi w absyncie, alkoholu, którego sprzedaż i produkcja zostały w Europie i USA zabronione na początku XX wieku, obecnie zaś jest on legalny, pod warunkiem że zawiera małe stężenie tujonu.

Czytaj także: Zioła i rośliny na przeziębienie jakie wybrać?

Szałwia – herbata

Herbata z szałwii, oprócz wyżej wymienionych zastosowań (problemy układu trawiennego, nerwowego i jamy ustnej), stosowana jest też w przypadku nadmiernego pocenia nocnego u gruźlików i neurotyków – napar z szałwii hamuje wydzielanie potu, zachowując skuteczność przez kilkadziesiąt godzin.

Herbata z szałwii służy też do irygacji pochwy w upławach. Łagodzi dolegliwości związane z menopauzą. Herbata z szałwii stosowana jest nawet na ślinotok. Pamiętać należy, że picie szałwii zmniejsza laktację. Jest to wiedza przydatna kobietom, które chcą zakończyć karmienie piersią, a także mają zapalenie piersi spowodowane nadmiarem pokarmu.

Płukanie gardła szałwią

Płukanie szałwią możemy zafundować nie tylko naszemu gardłu, ale tez na przykład włosom. Przeznaczony do tego napar z szałwii można przygotować samodzielnie, zalewając liść szałwii wodą i gotując mieszankę na wolnym ogniu przez około 2 godziny. Płukanie szałwią włosów pomaga w walce z siwizną, lekko też przyciemnia ich kolor.

Czytaj też: Rumianek – właściwości. Na co pomaga rumianek?