VERMOX, 100 mg, tabletki, 6 tabletek w blistrach z folii PCV/Aluminium, w tekturowym pudełku.

Wielkość opakowania

6 tabletek w blistrach z folii PCV/Aluminium, w tekturowym pudełku.

Informacje ogólne i sposób działania leku Vermox

Vermox jest lekiem o działaniu przeciwrobaczym, o szerokim zakresie działania, stosowanym w leczeniu dorosłych i dzieci.

Wskazania do stosowania

Lek Vermox jest wskazany w leczeniu zarażeń pasożytniczych układu pokarmowego (infestacji), pojedynczych lub mieszanych, spowodowanych następującymi gatunkami pasożytów:

owsik ludzki (Enterobius vermicularis),

włosogłówka (Trichuris trichiura),

glista ludzka (Ascaris lumbricoides),

tęgoryjec dwunastniczy (Ancylostoma duodenale),

tęgoryjec amerykański (Necator americanus).

Dawkowanie. W jaki sposób stosować lek Vermox?

Dawkowanie oraz sposób leczenia są zawsze indywidualnie ustalane przez lekarza. Stosuj się do jego zaleceń.

Należy ściśle przestrzegać dawki przepisanej przez lekarza, a kontrola lekarska jest konieczna aż do ustąpienia objawów (np. do wykonania zalecanego badania stolca).

Dorośli i dzieci w wieku powyżej 2 lat:

• Owsica: 100 mg (1 tabletka) jednorazowo. Ze względu na ryzyko częstych ponownych zakażeń pasożytami, zaleca się powtórzenie leczenia po upływie 2-4 tygodni.
• Glistnica, zarażenie włosogłówką, tęgoryjcem i zarażenia mieszane: 200 mg na dobę (1 tabletka rano i 1 tabletka wieczorem) przez trzy kolejne dni.

Stosowanie u dzieci w wieku powyżej 2 lat:

W przypadku owsicy, glistnicy, zakażenia włosogłówką i tęgoryjcem lub zakażeń mieszanych dawkowanie jest takie samo jak u pacjentów dorosłych, niezależnie od masy ciała i wieku dziecka.

Stosowanie u dzieci w wieku poniżej 2 lat:

U dzieci w wieku od 1 do 2 lat lek Vermox powinien być stosowany tylko wtedy, gdy zadecyduje o tym
lekarz.

U dzieci w wieku od 1 do 2 lat lek Vermox powinien być stosowany tylko wtedy, gdy zadecyduje o tym lekarz.

Konkretną dawkę i sposób leczenia ustala lekarz.

Sposób podawania

Podanie doustne.

Tabletki należy przyjmować popijając wodą, najlepiej wieczorem.

Tabletkę można przyjmować w całości lub można ją żuć lub rozkruszyć w celu ułatwienia połknięcia. Linia podziału na tabletce ułatwia tylko rozkruszenie w celu ułatwienia połknięcia, a nie umożliwia podziału na równe dawki.

Przed podaniem tabletki małemu dziecku, tabletkę należy rozkruszyć.

Należy zawsze nadzorować dziecko podczas przyjmowania tego leku.

Czas trwania leczenia

Jak długo stosować lek Vermox?

W przypadku owsicy: jednorazowo. Zaleca się powtórzenie leczenia po upływie 2-4 tygodni.
W przypadku glistnicy, zarażenia włosogłówką, tęgoryjcem i zarażeń mieszanych lek należy stosować przez trzy kolejne dni.

Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek Vermox może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Jeśli lek Vermox stosowany jest w zalecanych dawkach, zazwyczaj nie powoduje żadnych dolegliwości.

Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek z następujących objawów należy zaprzestać stosowania leku Vermox i skontaktować się natychmiast z lekarzem:

• reakcje nadwrażliwości (uczulenia), w tym obrzęk naczynioruchowy (nagły uczuleniowy obrzęk skóry i błon śluzowych twarzy, gardła, ust lub krtani), wykwity skórne, wysypka i pokrzywka, trudności w oddychaniu, uczucie osłabienia,
• ciężkie reakcje skórne z rozprzestrzeniającą się wysypką z pęcherzami i łuszczącą się skórą, szczególnie wokół ust, nosa, oczu i narządów płciowych (zespół Stevensa-Johnsona) lub nasilone złuszczanie skóry (toksyczna martwica naskórka),
• zmęczenie, utrata apetytu, bóle brzucha, wymioty, blade stolce, ciemno zabarwiony mocz, zażółcenie skóry lub białek oczu (zapalenie wątroby),
• częste zakażenia (neutropenia, agranulocytoza).

W badaniach klinicznych niezbyt często (u mniej niż 1% osób) obserwowano uczucie dyskomfortu w dolnej części brzucha, wzdęcia, biegunkę i wysypkę.

W czasie stosowania leku Vermox zgłoszono również następujące działania niepożądane:

Częste działania niepożądane (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 osób):

• ból brzucha.

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 100 osób):

• nudności, wymioty.

Rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 1 000 osób):

• zawroty głowy.

Bardzo rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 000 osób):

• zmniejszona liczba neutrofili, rodzaju białych krwinek, powodująca częstsze infekcje (neutropenia),
• reakcje alergiczne (w tym ciężkie),
• napady drgawkowe,
• zaburzenia czynności wątroby,
• zapalenie wątroby,
• pokrzywka,
• wypadanie włosów,
• wykwity skórne,
• obrzęk alergiczny (obrzęk naczynioruchowy),
• ciężkie reakcje skórne.

Następujące działania niepożądane zgłaszano bardzo rzadko (tj. mogą występować u mniej niż 1 na 10 000 osób) po podaniu wyższych dawek i długotrwałym stosowaniu:

• znaczne zmniejszenie liczby jednego z rodzajów białych krwinek, co zwiększa ryzyko wystąpienia zakażeń (agranulocytoza),
• zapalenie nerek (kłębuszkowe zapalenie nerek).

Dodatkowe działania niepożądane u dzieci

Bardzo rzadko zgłaszano występowanie drgawek u dzieci.

Przeciwwskazania. Kiedy nie należy stosować leku Vermox?

Jeśli pacjent ma uczulenie na mebendazol lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Vermox należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.

Zawsze należy przyjmować lek Vermox zgodnie z zaleceniami lekarza, a do czasu ustąpienia objawów konieczna jest stała kontrola lekarza.
Bardzo ważne jest utrzymywanie higieny osobistej w czasie leczenia i po jego zakończeniu, aby zapobiec nawrotowi zarażenia oraz przeniesieniu pasożytów na inne osoby.
Odnotowano przypadki odwracalnych zaburzeń czynności wątroby, zapalenia wątroby i zmniejszenia liczby jednego z rodzajów białych krwinek (neutropenii) u pacjentów leczonych mebendazolem w zalecanych dawkach. Podczas długotrwałego stosowania mebendazolu w znacznie większych dawkach zgłaszano również znaczne zmniejszenie liczby jednego z rodzajów białych krwinek (nazywane agranulocytozą) i zapalenie nerek (nazywane kłębuszkowym zapaleniem nerek).

Podczas leczenia nie jest konieczne przestrzeganie specjalnej diety ani stosowanie środków przeczyszczających.

Stosowanie u dzieci

Stosowanie u dzieci w wieku powyżej 2 lat:

W przypadku owsicy, glistnicy, zakażenia włosogłówką i tęgoryjcem lub zakażeń mieszanych dawkowanie jest takie samo jak u pacjentów dorosłych, niezależnie od masy ciała i wieku dziecka.

Stosowanie u dzieci w wieku poniżej 2 lat:

U dzieci w wieku od 1 do 2 lat lek Vermox powinien być stosowany tylko wtedy, gdy zadecyduje o tym
lekarz.

U dzieci w wieku od 1 do 2 lat lek Vermox powinien być stosowany tylko wtedy, gdy zadecyduje o tym lekarz.

Stosowanie leku z innymi lekami

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta, obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Jednoczesne stosowanie cymetydyny może wpłynąć na efekt działania mebendazolu.

Należy unikać jednoczesnego stosowania mebendazolu z metronidazolem, ze względu na możliwość wystąpienia poważnych działań niepożądanych.

Stosowanie z jedzeniem, piciem i alkoholem

Tabletki należy przyjmować popijając wodą.

Podczas leczenia nie jest konieczne stosowanie środków przeczyszczających lub specjalnej diety.

Vermox a alkohol

W ulotce nie podano informacji na temat interakcji leku Vermox a alkohol.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Leku Vermox nie należy stosować w okresie ciąży, szczególnie w pierwszym trymestrze.
W okresie karmienia piersią lek Vermox można zastosować tylko wtedy, gdy lekarz zadecyduje, że jest to konieczne.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Lek Vermox nie wpływa lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Vermox

Przypadkowe przedawkowanie leku może wywołać skurcze w jamie brzusznej, nudności, wymioty i biegunkę.

U pacjentów leczonych większymi dawkami przez długi czas, obserwowano przemijające zaburzenia czynności wątroby (zapalenie wątroby), zapalenie kłębuszkowe nerek (zapalenie nerek) i neutropenię (zmniejszenie liczby neutrofili – rodzaju białych komórek krwi).

W razie przyjęcia zbyt dużej dawki leku Vermox należy zgłosić się do lekarza lub farmaceuty lub udać się do oddziału ratunkowego najbliższego szpitala. Należy zabrać ze sobą pudełko i ulotkę dołączoną do opakowania leku.

Pominięcie zastosowania leku Vermox

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki leku.

Następną dawkę należy przyjąć o zwykłej porze, a następnie kontynuować przyjmowanie leku zgodnie z zaleceniami lekarza.

Skład leku. Substancje czynne i pomocnicze

Substancją czynną leku jest mebendazol.

Każda tabletka zawiera 100 mg mebendazolu.

Pozostałe składniki to: sodu laurylosiarczan, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian, sodu sacharynian, talk, skrobia kukurydziana, laktoza jednowodna.

Przechowywanie

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania leku.

Nie stosować tego leku, po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku tekturowym i blistrze po: (EXP).
Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki.
Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa.
Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.