Pyreox, 500 mg, tabletki powlekane, 50 szt.

Wskazania

Produkt leczniczy Pyreox jest wskazany do stosowania w poniższych przypadkach: ciężki ostry lub przewlekły ból, wysoka gorączka, która nie reaguje na inne środki.

Produkt leczniczy Pyreox jest wskazany do stosowania u dorosłych i młodzieży w wieku od 15 lat.

Sposób użycia

Dawkowanie

O dawce decyduje nasilenie bólu lub gorączki oraz indywidualna odpowiedź pacjenta na produkt leczniczy Pyreox. Bardzo ważne jest dobranie najmniejszej dawki umożliwiającej opanowanie bólu i (lub) gorączki.

Dorośli i młodzież ≥15 lat (masa ciała >53 kg):

• Pojedyncza dawka: do 1000 mg metamizolu (1–2 tabletki po 500 mg)
• Częstotliwość: maksymalnie 4 razy na dobę, w odstępach 6–8 godzin
• Maksymalna dawka dobowa: 4000 mg (8 tabletek po 500 mg)

W tabeli poniżej podano zalecane dawki pojedyncze oraz maksymalne dawki dobowe zależne od masy ciała i wieku:

Szczególne grupy pacjentów

Dzieci i młodzież

Produkt Pyreox nie jest zalecany u dzieci w wieku poniżej 15 lat ze względu na stałą zawartość metamizolu w jednej tabletce wynoszącą 500 mg. Dostępne są inne postacie farmaceutyczne, umożliwiające odpowiednie dawkowanie leku u młodszych dzieci.

Pacjenci w podeszłym wieku, pacjenci osłabieni oraz pacjenci ze zmniejszoną wartością klirensu kreatyniny

U osób w podeszłym wieku, pacjentów osłabionych i pacjentów ze zmniejszoną wartością klirensu kreatyniny dawkę należy zmniejszyć, ponieważ czas eliminacji z organizmu produktów metabolizmu metamizolu może być wydłużony.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby i nerek

W przypadku zaburzenia czynności nerek lub wątroby tempo eliminacji jest zmniejszone, toteż należy unikać podawania dużych dawek wielokrotnych. Nie ma konieczności zmniejszania dawki, gdy produkt leczniczy jest stosowany jedynie przez krótki czas. Dotychczasowe doświadczenia związane z długotrwałym stosowaniem leku u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby i nerek są niewystarczające.

Sposób podawania

Podanie doustne. Tabletki należy przyjmować doustnie, popijając odpowiednią ilością płynu (np. szklanka wody). Pyreox można przyjmować z jedzeniem lub niezależnie od posiłku (patrz punkt 5.2). Czas trwania leczenia Produktu leczniczego Pyreox nie należy stosować dłużej niż przez 3 do 5 dni. Jeśli po tym okresie objawy będą się utrzymywać lub nasilą się, pacjent powinien niezwłocznie skonsultować się z lekarzem. W przypadku długotrwałego leczenia produktem leczniczym Pyreox wymagane są regularne badania morfologii krwi z rozmazem.

Przeciwwskazania

Produkt leczniczy Pyreox tabletki powlekane jest przeciwwskazany w następujących przypadkach:

·       nadwrażliwość na substancję czynną lub inne pochodne pirazolonu (np. fenazon lub propyfenazon) lub pirazolidyn (np. fenylobutazon, oksyfenbutazon) bądź w przypadku stwierdzonej agranulocytozy wywołanej przez wspomniane substancje czynne, lub też nadwrażliwość na którąkolwiek substancję pomocniczą

·       astma związana z lekami przeciwbólowymi lub nietolerancja leków przeciwbólowych objawiająca się pokrzywką i obrzękiem naczynioruchowym, tj. pacjenci ze stwierdzonym skurczem oskrzeli lub innymi reakcjami anafilaktoidalnymi (np. pokrzywka, zapalenie błony śluzowej nosa, obrzęk naczynioruchowy) na leki przeciwbólowe takie jak salicylany, paracetamol lub inne nieopioidowe leki przeciwbólowe, w tym niesteroidowe leki przeciwzapalne, takie jak: diklofenak, ibuprofen, indometacyna lub naproksen;

·       zaburzenia czynności szpiku kostnego (np. po leczeniu cytostatycznym), zaburzenia hematopoezy;

·       ostra przerywana porfiria wątrobowa (ryzyko napadu porfirii);

·       wrodzony niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej (ryzyko hemolizy);

·       trzeci trymestr ciąży

Ostrzeżenia

Długotrwałe stosowanie lub stosowanie wysokich dawek tego produktu leczniczego zwiększa ryzyko wystąpienia agranulocytozy. Lek należy stosować najkrócej jak to możliwe.

Agranulocytoza

Agranulocytoza wywołana metamizolem to proces immunologiczno-alergiczny trwający co najmniej tydzień. Ta reakcja jest bardzo rzadka, ale zagraża życiu i może nawet prowadzić do zgonu. Należy zalecić pacjentom, aby natychmiast przerwali przyjmowanie leku i zgłosili się do lekarza w przypadku wystąpienia któregokolwiek z objawów neutropenii, takich jak gorączka, dreszcze, ból gardła i owrzodzenie jamy ustnej. W razie wystąpienia neutropenii ( <1500 neutrofilów/mm3) należy natychmiast przerwać stosowanie leku i regularnie monitorować parametry morfologii krwi do czasu ich normalizacji.

Małopłytkowość

 W przypadku wystąpienia objawów małopłytkowości, takich jak zwiększona skłonność do krwawień i wybroczyny na skórze i błonach śluzowych, należy natychmiast przerwać stosowanie tego leku i wykonać badanie morfologii krwi z rozmazem.

Pancytopenia

 W przypadku pancytopenii należy niezwłocznie przerwać leczenie i monitorować parametry morfologii krwi do czasu ustąpienia zaburzenia. Należy poinstruować wszystkich pacjentów, aby natychmiast uzyskali pomoc medyczną w przypadku wystąpienia objawów przedmiotowych i podmiotowych wskazujących na zaburzenia krwi (np. ogólne osłabienie, zakażenie, uporczywa gorączka, zasinienie, krwawienie, bladość) podczas leczenia metamizolem.

Zalecana ostrożność

Reakcje anafilaktyczne i (lub) anafilaktoidalne

Reakcje te występują głównie u podatnych pacjentów. W związku z tym metamizol należy stosować z należytą ostrożnością u podatnych pacjentów z astmą i atopią. Pacjentów należy poinformować, że w przypadku wystąpienia objawów reakcji anafilaktycznej i (lub) anafilaktoidalnej (np. duszność, obrzęk języka, obrzęk naczynioruchowy, wysypka lub pokrzywka) należy natychmiast przerwać podawanie leku i skonsultować się z lekarzem, ponieważ istnieje ryzyko wystąpienia zaburzeń zagrażających życiu.

U pacjentów, u których wystąpiła reakcja anafilaktyczna i (lub) anafilaktoidalna lub inna odpowiedź immunologiczna na metamizol, podobne reakcje mogą wystąpić w przypadku nieopioidowych leków przeciwbólowych, w tym niesteroidowych leków przeciwzapalnych.

Istnieje szczególne ryzyko wystąpienia ciężkich reakcji anafilaktycznych na metamizol u następujących pacjentów:

·       pacjenci z astmą związaną ze stosowaniem leków przeciwbólowych lub nietolerancją leków przeciwbólowych objawiającą się pokrzywką i obrzękiem naczynioruchowym;

·       pacjenci z astmą oskrzelową, w szczególności osoby ze współistniejącym zapaleniem błony śluzowej nosa i zatok przynosowych;

·       pacjenci z przewlekłą pokrzywką;

·       pacjenci z nietolerancją niektórych barwników (np. tartrazyna) lub konserwantów (np. benzoesany);

·       pacjenci z nietolerancją alkoholu objawiającą się kichaniem, łzawieniem i nasilonym zaczerwienieniem twarzy w reakcji na nawet niewielkie ilości alkoholu; może to wskazywać na wcześniej nierozpoznaną astmę związaną z lekami przeciwbólowymi.

 U pacjentów z uczuleniem może wystąpić wstrząs anafilaktyczny. W związku z tym zaleca się zachowanie szczególnej ostrożności podczas stosowania metamizolu u pacjentów z astmą lub atopią. Przed podaniem metamizolu należy zebrać szczegółowe dane z wywiadu medycznego pacjenta. W przypadku pacjentów z ryzykiem wystąpienia reakcji anafilaktycznych metamizol można podawać tylko po dokładnym rozważeniu potencjalnego ryzyka i oczekiwanych korzyści z leczenia. Jeżeli po dokładnym przeanalizowaniu sytuacji metamizol zostanie podany, niezbędna jest ścisła kontrola lekarska i muszą być dostępne środki pozwalające na leczenie ewentualnego wstrząsu.

Ciężkie reakcje skórne

Podczas stosowania metamizolu zgłaszane były ciężkie niepożądane reakcje skórne (SCAR, ang. severe cutaneous adverse reactions), w tym zespół Stevensa-Johnsona (SJS), toksyczna nekroliza naskórka (TEN) i reakcja polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi (DRESS), które mogą zagrażać życiu lub prowadzić do zgonu. Pacjentów należy poinformować o objawach podmiotowych i przedmiotowych i należy ich poddać ścisłej obserwacji pod kątem reakcji skórnych. W przypadku pojawienia się objawów przedmiotowych i podmiotowych świadczących o wystąpieniu tych reakcji należy natychmiast odstawić leczenie metamizolem; ponowne stosowanie leczenia metamizolem w przyszłości jest niedozwolone.

Izolowane reakcje hipotensyjne

 Podanie metamizolu może czasem powodować reakcje hipotensyjne. Reakcje te są prawdopodobnie zależne od dawki, a ich wystąpienie jest bardziej prawdopodobne po podaniu pozajelitowym. Ponadto ryzyko ciężkich reakcji hipotensyjnych zwiększa się:

·       u pacjentów z występującym wcześniej niedociśnieniem, zmniejszoną objętością płynów, odwodnieniem, niestabilnym krążeniem lub początkową niewydolnością krążenia;

·       u pacjentów z wysoką gorączką.

U tych pacjentów należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania metamizolu i należy go podawać pod ścisłą kontrolą lekarską. Mogą być konieczne pewne środki ostrożności (ustabilizowanie krążenia) w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia reakcji hipotensyjnych.

U pacjentów, u których zasadniczo konieczne jest unikanie spadku ciśnienia tętniczego, tj. u pacjentów z ciężką chorobą wieńcową lub ze znacznym zwężeniem tętnic zaopatrujących mózg, metamizol może być podawany wyłącznie przy ścisłym monitorowaniu parametrów hemodynamicznych.

Zaburzenia czynności wątroby i (lub) nerek

U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby należy unikać wielokrotnego podawania dużych dawek metamizolu, ponieważ tempo eliminacji leku z organizmu u tych pacjentów jest zmniejszone.

Polekowe uszkodzenie wątroby

U pacjentów leczonych metamizolem notowano przypadki ostrego zapalenia wątroby typu głównie wątrobowokomórkowego i pojawiającego się w okresie od kilku dni do kilku miesięcy po rozpoczęciu leczenia. Objawy przedmiotowe i podmiotowe obejmują zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych w surowicy z żółtaczką lub bez, często w kontekście innych reakcji nadwrażliwości na leki (np. wysypka skórna, dyskrazje krwi, gorączka i eozynofilia) lub z jednoczesnymi cechami zapalenia wątroby na podłożu autoimmunologicznym. U większości pacjentów objawy ustępowały po przerwaniu leczenia metamizolem, jednak w pojedynczych przypadkach zgłaszano progresję do ostrej niewydolności wątroby wymagającej przeszczepienia tego narządu.

Mechanizm powstawania uszkodzenia wątroby wywołanego przez metamizol nie jest jasno określony, ale dostępne dane wskazują na występowanie mechanizmu immunologiczno-alergicznego. Pacjentów należy informować o konieczności kontaktu z lekarzem w przypadku wystąpienia objawów wskazujących na uszkodzenie wątroby. U takich pacjentów należy przerwać leczenie metamizolem i wykonać badania czynności wątroby.

Jeśli u pacjenta wystąpił epizod uszkodzenia wątroby podczas stosowania metamizolu i nie stwierdzono innych przyczyn tego uszkodzenia wątroby, nie należy ponownie wdrażać leczenia metamizolem.

Wpływ na wyniki badań laboratoryjnych

U pacjentów leczonych metamizolem obserwowano nieprawidłowe wyniki badań laboratoryjnych i diagnostycznych opartych na reakcji Trindera lub podobnych reakcjach (np. oznaczenie stężenia kreatyniny, triglicerydów, cholesterolu HDL lub kwasu moczowego w surowicy).

Zawartość sodu

Każda tabletka powlekana zawiera 32,73 mg sodu, co odpowiada 1,64% zalecanej przez WHO maksymalnej dobowej dawki sodu (2 g) u osób dorosłych.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

·       Jednoczesne stosowanie metamizolu z kwasem acetylosalicylowym może powodować zmniejszenie wpływu kwasu acetylosalicylowego na agregację płytek krwi. Z tego względu należy zachować ostrożność w przypadku stosowania tego skojarzenia leków u pacjentów przyjmujących niskie dawki kwasu acetylosalicylowego jako leku kardioprotekcyjnego.

·       Metamizol może nasilać toksyczność metotreksatu względem szpiku kostnego, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku. Należy unikać jednoczesnego stosowania tych leków.

Farmakokinetyczna indukcja enzymów metabolizujących

Metamizol może indukować enzymy metabolizujące, w tym CYP2B6 i CYP3A4. Jednoczesne podawanie metamizolu i bupropionu, efawirenzu, metadonu, walproinianu, cyklosporyny, takrolimusu lub sertraliny może zmniejszyć stężenie tych leków w osoczu i potencjalnie ograniczyć ich skuteczność kliniczną. W związku z tym zaleca się ostrożność podczas jednoczesnego podawania z metamizolem; w stosownych przypadkach należy monitorować odpowiedź kliniczną i (lub) stężenie leku.

Płodność, ciąża i laktacja

Ciąża

Dostępna jest jedynie ograniczona ilość danych dotyczących stosowania metamizolu u kobiet w ciąży. Na podstawie opublikowanych danych pochodzących od kobiet w ciąży otrzymujących metamizol w pierwszym trymestrze (n=568) nie zidentyfikowano żadnych dowodów świadczących o działaniu teratogennym lub embriotoksycznym. W wybranych przypadkach dopuszczalne może być podanie metamizolu w pojedynczych dawkach w pierwszym i drugim trymestrze ciąży, gdy nie ma innej możliwości leczenia. Zasadniczo jednak nie zaleca się stosowania metamizolu w pierwszym i drugim trymestrze ciąży.

Stosowanie w trzecim trymestrze ciąży wiąże się ze szkodliwym wpływem na płód (zaburzenie czynności nerek i zwężenie przewodu tętniczego), a zatem metamizol jest przeciwwskazany w trzecim trymestrze ciąży. W razie nieumyślnego przyjęcia metamizolu w trzecim trymestrze ciąży należy skontrolować płyn owodniowy i przewód tętniczy w badaniu ultrasonograficznym i echokardiograficznym.

Metamizol przechodzi przez barierę łożyskową.

U zwierząt metamizol miał szkodliwy wpływ na rozrodczość, ale nie działał teratogennie

Karmienie piersią

Produkty rozkładu metamizolu przenikają do mleka kobiet karmiących piersią w znacznych ilościach i nie można wykluczyć zagrożenia dla niemowlęcia karmionego piersią. Z tego względu należy w szczególności unikać wielokrotnego stosowania metamizolu w okresie karmienia piersią. W przypadku jednorazowego podania metamizolu należy zalecić matkom zbieranie i wylewanie pokarmu przez 48 godzin od podania produktu leczniczego.

Płodność

Brak danych na ten temat.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Metamizol w zalecanych dawkach nie wywiera niekorzystnego wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Należy jednak pamiętać, że metamizol podawany w wyższych dawkach może mieć wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i wykonywania prac związanych z ryzykiem wypadków.

Działania niepożądane

Częstość występowania działań niepożądanych została określona zgodnie z poniższą konwencją: bardzo często – występują u ≥1 na 10 osób, często – występują u ≥1 na 100 do <1 na 10 osób, niezbyt często – występują u ≥1 na 1000 do <1 na 100 osób, rzadko – występują u ≥1 na 10 000 do <1 na 1000 osób, bardzo rzadko – występują u <1 na 10 000 osób, częstość nieznana – nie można jej określić na podstawie dostępnych danych.

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

·       Niezbyt często: leukopenia

·       Bardzo rzadko: agranulocytoza

·       Częstość nieznana: niedokrwistość aplastyczna, granulocytopenia, małopłytkowość

Agranulocytoza

Objawy obejmują gorączkę, dreszcze, ból gardła, trudności z połykaniem, zakażenia błon śluzowych (policzki, jama nosowa, gardło, narządy płciowe, okolice odbytu). U pacjentów stosujących antybiotyki objawy mogą być minimalne. Kluczowe jest natychmiastowe przerwanie leczenia po wystąpieniu objawów.

Małopłytkowość

Objawia się zwiększoną skłonnością do krwawień i/lub wybroczyn na skórze i błonach śluzowych.

Zaburzenia układu immunologicznego

·       Rzadko: wstrząs anafilaktyczny, reakcje anafilaktoidalne lub anafilaktyczne

Metamizol może wywołać ciężkie, zagrażające życiu reakcje anafilaktyczne, nawet po wielokrotnym podaniu bez wcześniejszych powikłań. Łagodniejsze objawy to świąd, pieczenie, rumień, pokrzywka, obrzęk, duszność, dolegliwości ze strony układu pokarmowego. Mogą przechodzić w ciężkie reakcje: uogólniona pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy (w tym krtań), skurcz oskrzeli, zaburzenia rytmu serca, niedociśnienie, wstrząs krążeniowy. U osób z astmą reakcje mogą przyjąć formę napadów astmy.

Wstrząs anafilaktyczny

Objawy ostrzegawcze to zimne poty, spadek ciśnienia, zawroty głowy, osłabienie, nudności, przebarwienie skóry, duszność, obrzęk twarzy, świąd, ucisk w klatce piersiowej, kołatanie serca, uczucie zimna w kończynach.

Zaburzenia układu nerwowego

• Często: senność, bóle głowy, zawroty głowy (w tym z uczuciem wirowania)

Zaburzenia serca

• Częstość nieznana: zespół Kounisa

Zaburzenia naczyniowe

• Często: niedociśnienie (szczególnie przy podaniu dożylnym)

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

• Częstość nieznana: duszność

Zaburzenia żołądka i jelit

• Częstość nieznana: nudności

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

• Częstość nieznana: polekowe uszkodzenie wątroby (w tym ostre zapalenie, żółtaczka), wzrost aktywności enzymów wątrobowych (ALT, AST), bilirubiny

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

• Często: wysypka, świąd, pokrzywka
• Częstość nieznana: rumień, obrzęk naczynioruchowy, wykwity grudkowo-krostkowe, pęcherzyca zwykła, zespół Stevensa-Johnsona (SJS), toksyczna nekroliza naskórka (TEN), DRESS, rumień trwały (FDE)

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

• Częstość nieznana: ostra niewydolność nerek (w tym wtórna do śródmiąższowego zapalenia), skąpomocz, bezmocz, białkomocz, zatrzymanie moczu

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

• Częstość nieznana: gorączka, obrzęk twarzy

Zgłaszanie działań niepożądanych

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych jest kluczowe dla monitorowania bezpieczeństwa stosowania leku. Personel medyczny powinien zgłaszać je do:

Departament Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych URPL
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa
Tel.: +48 22 49 21 301
Fax: +48 22 49 21 309
https://smz.ezdrowie.gov.pl

Można je również zgłaszać podmiotowi odpowiedzialnemu.

Przedawkowanie

Objawy: nudności, wymioty, ból brzucha, niewydolność nerek, zawroty głowy, ospałość, śpiączka, drgawki, spadek ciśnienia, wstrząs, częstoskurcz. Czerwone zabarwienie moczu może wystąpić po podaniu wyższych dawek (kwas rubazonowy).

Leczenie: brak swoistej odtrutki. Można zastosować płukanie żołądka, węgiel aktywny. Metabolit (4-N-metyloaminoantypiryna) może być usunięty przez hemodializę, hemofiltrację, hemoperfuzję lub filtrację osocza.

Co zawiera produkt?

Substancje rdzenia: Makrogol 4000, Magnezu stearynian. Otoczka tabletki (Opadry 03F280040 White): Hypromeloza (6 mPas), Tytanu dwutlenek (E 171), Makrogol 8000, Talk.

Każda tabletka powlekana zawiera 500 mg metamizolu sodowego jednowodnego. Substancja pomocnicza o znanym działaniu: sód. Każda tabletka zawiera 32,73 mg (1,42 mmol) sodu. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

Producent

BAUSCH HEALTH IRELAND LIMITED