Przetwarzanie...
x
Wybierz aptekę
Moja apteka
exclamation-circle
x
location-marker Użyj lokalizacji
Wybierz lokalizację

POLPHARMA S.A.

Polmatine, 5 mg/dawkę, roztwór doustny, 50 ml

Dostępne

Zarezerwuj i odbierz za darmo truck

Podana cena jest ceną maksymalną. Dowiedz się więcej
Aby odebrać ten lek w aptece musisz okazać ważną w dniu odbioru receptę.

Postać leku

roztwór doustny

Dawka

Jedna dawka (jedno naciśnięcie pompki dozującej) zawiera 5 mg memantyny chlorowodorku

Wielkość opakowania

butelka 50 ml

Nazwa producenta

Zakłady Farmaceutyczne POLPHARMA S.A.

Informacje ogólne i sposób działania leku Polmatine

Polmatine należy do grupy leków przeciw otępieniu.

Utrata pamięci w chorobie Alzheimera spowodowana jest zaburzeniami przekazywania impulsów nerwowych przenoszących informacje w mózgu. W mózgu występują tzw. receptory kwasu N-metylo-D-asparaginowego (NMDA), które biorą udział w przekazywaniu sygnałów nerwowych istotnych dla procesu uczenia się oraz dla procesów zapamiętywania.

Polmatine należy do grupy leków określanych mianem antagonistów receptorów NMDA. Polmatine, poprzez wpływ wywierany na receptory NMDA, poprawia przekazywanie impulsów nerwowych i pamięć.


Wskazania do stosowania

Lek Polmatine jest stosowany w leczeniu pacjentów z chorobą Alzheimera o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego.


Dawkowanie. W jaki sposób stosować lek Polmatine

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Jedna dawka (jedno naciśnięcie pompki dozującej) zawiera 5 mg memantyny chlorowodorku.

Zalecana dawka leku Polmatine dla dorosłych i osób w podeszłym wieku to cztery naciśnięcia pompki, co odpowiada 20 mg raz na dobę.

W celu zredukowania ryzyka wystąpienia działań niepożądanych dawkowanie leku należy zwiększać stopniowo, według następującego schematu:

1. tydzieńjedna dawka (jedno naciśnięcie pompki dozującej)
2. tydzieńdwie dawki (dwa naciśnięcia pompki dozującej)
3. tydzieńtrzy dawki (trzy naciśnięcia pompki dozującej)
4. tydzień i kolejnecztery dawki (cztery naciśnięcia pompki dozującej)

Zwykle dawkowanie rozpoczyna się od podawania jednej dawki (jedno naciśnięcie pompki dozującej) raz na dobę (1 x 5 mg) przez pierwszy tydzień leczenia. W drugim tygodniu dawkę zwiększa się podając dwie dawki (dwa naciśnięcia pompki dozującej) raz na dobę (1 x 10 mg) a w trzecim tygodniu leczenia podaje się trzy dawki (trzy naciśnięcia pompki dozującej) raz na dobę (1 x 15 mg).

Począwszy od czwartego tygodnia zaleca się podawanie czterech dawek (cztery naciśnięcia pompki dozującej) raz na dobę (1 x 20 mg).

U pacjentów z zaburzoną czynnością nerek, odpowiednie dawkowanie leku ustala lekarz prowadzący. W takim przypadku konieczne jest prowadzenie stałego monitorowania czynności nerek, w określonych odstępach czasu, zgodnie z zaleceniami lekarza prowadzącego.

Konkretną dawkę i sposób leczenia ustala lekarz.

Sposób podawania

Lek Polmatine należy przyjmować doustnie, raz na dobę. Aby leczenie było skuteczne, lek należy przyjmować regularnie codziennie o tej samej porze każdego dnia. Roztwór powinno się przyjmować z niewielką ilością wody. Roztwór można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłków.

Czas trwania leczenia

Jak długo stosować lek Polmatine?

Leczenie należy kontynuować tak długo, dopóki będzie ono przynosiło korzystne efekty. Lekarz prowadzący powinien regularnie oceniać przebieg terapii.


Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Na ogół obserwowane działania niepożądane mają nasilenie od łagodnego do umiarkowanego.

Często (występują u 1 do 10 na 100 pacjentów):

  • Ból głowy, senność, zaparcia, podwyższone wyniki stężenia enzymów wątrobowych, zawroty głowy, zaburzenia równowagi, spłycenie oddechu i wysokie ciśnienie krwi.

Niezbyt często (występują u 1 do 10 na 1000 pacjentów):

  • Zmęczenie, zakażenia grzybicze, splątanie, omamy, wymioty, nieprawidłowy chód, niewydolność serca i zakrzepy krwi w żyłach (zakrzepica żylna / zatorowość)

Bardzo rzadko (występują u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów):

  • Napady padaczkowe.

Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

  • Zapalenie trzustki, zapalenie wątroby i reakcje psychotyczne.

Choroba Alzheimera wiąże się z depresją, myślami samobójczymi i samobójstwem. Donoszono o takich przypadkach pacjentów leczonych memantyną.


Przeciwwskazania. Kiedy nie należy stosować leku

Jeśli pacjent ma uczulenie na memantynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.


Ostrzeżenia i środki ostrożności

W powyższych sytuacjach leczenie lekiem Polmatine powinno być prowadzone pod ścisłą kontrolą lekarza prowadzącego, który regularnie powinien oceniać efekty prowadzonej terapii.

Podczas podawania memantyny pacjentom z zaburzeniem czynności nerek (problemy z nerkami), lekarz prowadzący powinien dokładnie monitorować czynność nerek i jeśli to konieczne odpowiednio dostosowywać dawkowanie leku.

Należy unikać jednoczesnego stosowania takich leków jak amantadyna (do leczenia choroby Parkinsona), ketamina (stosowana zazwyczaj jako środek znieczulający), dekstrometorfan (stosowany zazwyczaj do leczenia kaszlu), a także innych leków z grupy antagonistów NMDA.

Jeśli w przeszłości występowały napady padaczkowe, jeśli pacjent w ostatnim czasie przebył zawał mięśnia sercowego, ma zastoinową niewydolność krążenia lub ma niekontrolowane nadciśnienie tętnicze (wysokie ciśnienie krwi).


Stosowanie u dzieci

Nie zaleca się podawania leku Polmatine dzieciom oraz młodzieży w wieku poniżej 18 lat.


Stosowanie leku z innymi lekami

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.

W szczególności stosowanie leku Polmatine może powodować zmiany w działaniu, oraz powodować konieczność modyfikacji dawkowania przez lekarza prowadzącego, następujących leków:

  • amantadyny, ketaminy, dekstrometorfanu
  • cymetydyny, ranitydyny
  • prokainamidu, chinidyny, chininy
  • dantrolenu, baklofenu
  • nikotyny
  • hydrochlorotiazydu (oraz wszystkich leków złożonych zawierających hydrochlorotiazyd)
  • środków antycholinergicznych (stosowanych zwykle w leczeniu zaburzeń ruchowych lub skurczów jelit)
  • leków przeciwdrgawkowych (stosowanych w zapobieganiu i przerywaniu napadów drgawkowych)
  • barbituranów (stosowanych głównie jako środki nasenne)
  • agonistów dopaminergicznych (takich jak L-dopa, bromokryptyna)
  • neuroleptyków (stosowanych w leczeniu zaburzeń psychicznych)
  • doustnych leków przeciwzakrzepowych.

W przypadku przyjęcia do szpitala, należy poinformować lekarza, że pacjent przyjmuje lek Polmatine.


Stosowanie z jedzeniem, piciem i alkoholem

Należy poinformować lekarza prowadzącego, jeśli pacjent dokonał ostatnio lub planuje dokonanie zasadniczych zmian w sposobie odżywiania (np. przejście z diety normalnej na ścisłą dietę wegetariańską) lub rozpoznano u pacjenta nerkową kwasicę kanalikową (RTA, nadmierne stężenie kwaśnych substancji we krwi spowodowane zaburzeniami czynności nerek) lub ciężkie zakażenia dróg moczowych. W powyższych sytuacjach lekarz może zmienić dawkę leku.

Polmatine a alkohol

W ulotce nie podano informacji na temat interakcji leku Polmatine a alkohol.


Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Kobiety w ciąży lub planujące zajście w ciążę, przed rozpoczęciem leczenia, powinny poinformować o tym lekarza prowadzącego. Nie zaleca się podawania memantyny kobietom ciężarnym.
Kobiety przyjmujące lek Polmatine nie powinny karmić piersią.


Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Lekarz prowadzący powinien poinformować pacjenta, czy choroba pozwala mu na bezpieczne prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn.

Polmatine może dodatkowo wpływać na szybkość reakcji, w wyniku czego prowadzenie pojazdów lub obsługiwanie maszyn mogą być przeciwwskazane.


Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Polmatine

Na ogół zażycie zbyt dużej dawki leku Polmatine nie powoduje zagrożenia dla zdrowia. W takim przypadku mogą wystąpić wzmożone objawy opisane w punkcie dotyczącym działań niepożądanych. W przypadku znacznego przedawkowania leku Polmatine, należy skontaktować się z lekarzem prowadzącym lub innym lekarzem, gdyż może zaistnieć konieczność wdrożenia odpowiedniego postępowania.


Pominięcie zastosowania leku Polmatine

Jeżeli pacjent zapomni zażyć lek, powinien przyjąć kolejną dawkę leku Polmatine o zwykłej porze. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.


Skład leku. Substancje czynne i pomocnicze.

Substancją czynną leku jest memantyny chlorowodorek. Każda aktywacja pompki dozującej (jedno naciśnięcie pompki) dostarcza 0,5 ml roztworu zawierającego 5 mg memantyny chlorowodorku, co odpowiada 4,16 mg memantyny. Pozostałe składniki to: potasu sorbinian (E202), sorbitol ciekły, niekrystalizujący (E420), woda oczyszczona.


Przechowywanie

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Brak szczególnych środków ostrożności dotyczących przechowywania produktu leczniczego. Butelkę z osadzoną pompką należy przechowywać i transportować wyłącznie w pozycji pionowej. Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na etykiecie butelki i pudełku po: EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

W celu uzyskania informacji o możliwości zastosowania zamienników skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą. Ulotka dla pacjenta oraz Charakterystyka Produktu Leczniczego (ChPL) dostępne są na stronie https://www.rejestry.ezdrowie.gov.pl/rpl/search/public
Pamiętaj! Przed zastosowaniem leku zapoznaj się z ulotką dołączoną do opakowania. Powyższy opis może nie zawierać niektórych informacji dostępnych w ulotce.