Podane ceny są pełnopłatne. Jeśli na podstawie określonej jednostki chorobowej została uwzględniona dla pacjenta refundacja, wówczas przy okazaniu prawidłowo wystawionej recepty podczas odbioru w aptece podana wyżej cena zostanie obniżona o kwotę przysługującej pacjentowi refundacji.
calcPageSize())"
/>
Zentiva k.s.
Caramlo, 8 mg+5 mg, tabletki, 28 sztuk
Dostępne
Zarezerwuj i odbierz w aptece
Wielkość opakowania
28 tabletek.
Informacje ogólne i sposób działania leku Caramlo
Lek Caramlo zawiera dwie substancje czynne: kandesartan oraz amlodypinę. Obie z tych substancji pomagają kontrolować wysokie ciśnienie krwi.
- Kandesartan należy do grupy substancji nazywanych „antagonistami receptora angiotensyny II”. Angiotensyna II wytwarzana jest w organizmie człowieka i powoduje skurcz naczyń krwionośnych, zwiększając w ten sposób ciśnienie tętnicze krwi. Kandesartan działa poprzez zablokowanie działania angiotensyny II.
- Amlodypina należy do grupy substancji nazywanych „antagonistami wapnia”. Amlodypina powstrzymuje wapń przed wnikaniem do ściany naczyń krwionośnych, co hamuje skurcz naczyń krwionośnych.
Oznacza to, iż obydwie z tych substancji pomagają zahamować skurcz naczyń krwionośnych. W efekcie naczynia krwionośne rozkurczają się i ciśnienie tętnicze krwi zostaje obniżone.
Wskazania do stosowania
Lek Caramlo jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi u pacjentów, których ciśnienie krwi jest już odpowiednio kontrolowane w wyniku stosowania kandesartanu i amlodypiny w postaci oddzielnych tabletek, w takich samych dawkach jak w leku Caramlo.
Dawkowanie. W jaki sposób stosować lek Caramlo?
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
- Zalecana dawka leku Caramlo, 8 mg+5 mg, wynosi 1 lub 2 tabletki na dobę.
- Zalecana dawka leku Caramlo, 16 mg+10 mg, wynosi 1 tabletkę na dobę.
- Tabletkę można podzielić na równe dawki.
Brak doświadczenia w stosowaniu leku Caramlo u dzieci (w wieku poniżej 18 lat).
Dlatego też dzieciom i młodzieży nie należy podawać tego leku.
Konkretną dawkę i sposób leczenia ustala lekarz.
Sposób podawania
Podanie doustne.
Czas trwania leczenia
Jak długo stosować lek Caramlo?
Lekarz poinformuje pacjenta jak długo należy stosować lek.
Przerwanie stosowania leku może spowodować nawrót objawów choroby.
Dlatego nie należy przerywać stosowania leku Caramlo bez uprzedniej konsultacji z lekarzem.
Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek Caramlo może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Należy natychmiast udać się do lekarza, jeśli po zażyciu tego leku u pacjenta wystąpi którekolwiek z wymienionych poniżej bardzo rzadkich, ciężkich działań niepożądanych (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 000 osób):
- nagły, świszczący oddech, ból w klatce piersiowej, duszność lub trudności w oddychaniu.
- obrzęk powiek, twarzy lub warg.
- obrzęk języka i gardła powodujący duże trudności w oddychaniu.
- ciężkie reakcje skórne, w tym nasilona wysypka skórna, pokrzywka, zaczerwienienie skóry na całym ciele, silny świąd, powstawanie pęcherzy, łuszczenie i obrzęk skóry, zapalenie błon śluzowych (zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka) lub inne reakcje alergiczne.
- zawał serca, zaburzenia rytmu serca.
- zapalenie trzustki, mogące powodować silny ból brzucha i pleców, z towarzyszącym bardzo złym samopoczuciem.
Kandesartan może spowodować zmniejszenie liczby białych krwinek. Odporność pacjenta na zakażenia może ulec zmniejszeniu i pacjent może zaobserwować objawy takie jak: zmęczenie, zakażenie lub gorączkę. Należy wówczas skontaktować się z lekarzem. Lekarz może zlecić okresowe badania krwi, aby sprawdzić czy lek Caramlo wpływa na skład krwi (agranulocytoza).
Inne możliwe działania niepożądane:
Ponieważ lek Caramlo składa się z dwóch substancji czynnych, działania niepożądane jakie zgłaszano są związane ze stosowaniem amlodypiny lub kandesartanu.
Działania niepożądane związane ze stosowaniem amlodypiny
Bardzo często (mogą wystąpić u co najmniej 1 na 10 osób):
- obrzęk (zatrzymanie płynów).
Często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 osób):
- ból głowy, zawroty głowy, senność (zwłaszcza na początku leczenia).
- kołatanie serca (świadomość bicia serca), zaczerwienienie twarzy.
- ból brzucha, nudności.
- zmiany rytmu wypróżnień, biegunka, zaparcie, niestrawność.
- zmęczenie, osłabienie.
- zaburzenia widzenia, podwójne widzenie.
- bolesne skurcze mięśni.
- opuchlizna wokół kostek.
Niezbyt często (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 100 osób):
- zmiany nastroju, lęk, depresja, bezsenność.
- drżenie, zaburzenia smaku, omdlenia.
- uczucie drętwienia lub mrowienia w kończynach; brak odczuwania bólu.
- dzwonienie w uszach.
- niskie ciśnienie krwi.
- kichanie i (lub) katar spowodowany zapaleniem błony śluzowej nosa.
- kaszel.
- suchość w ustach, wymioty (nudności).
- wypadanie włosów, nadmierne pocenie, świąd skóry, czerwone plamy na skórze, przebarwienie skóry.
- zaburzenie oddawania moczu, zwiększona potrzeba oddawania moczu w nocy, zwiększona częstość oddawania moczu.
- niemożność uzyskania wzwodu; dyskomfort lub powiększenie gruczołów piersiowych u mężczyzn.
- ból, złe samopoczucie.
- ból stawów lub mięśni, ból pleców.
- zwiększenie lub zmniejszenie masy ciała.
Rzadko (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 1000 osób):
- dezorientacja.
Bardzo rzadko (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 000 osób):
- zmniejszenie liczby białych krwinek, zmniejszenie liczby płytek krwi, co może prowadzić do wystąpienia nietypowych zasinień oraz łatwiejszego krwawienia (uszkodzenie krwinek czerwonych).
- nadmiar glukozy (cukru) we krwi (hiperglikemia).
- zaburzenie w obrębie nerwów, mogące powodować osłabienie mięśni, mrowienie lub drętwienie.
- obrzęk dziąseł.
- wzdęcia brzucha (zapalenie żołądka).
- nieprawidłowa czynność wątroby, stan zapalny wątroby (zapalenie wątroby), zażółcenie skóry (żółtaczka), zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, mogące mieć wpływ na niektóre wyniki badań medycznych.
- zwiększenie napięcia mięśniowego.
- zapalenie naczyń krwionośnych, często z wysypką skórną.
- wrażliwość na światło.
Częstość nieznana (nie może być ustalona na podstawie dostępnych danych):
- drżenie, usztywnienie postawy, maskowatość twarzy, spowolnione ruchy i powłóczenie nogami, nierówny chód.
Działania niepożądane związane ze stosowaniem kandesartanu
Często (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 osób):
- zawroty głowy i (lub) uczucie wirowania.
- ból głowy.
- zakażenie dróg oddechowych.
- niskie ciśnienie tętnicze krwi. Może to powodować uczucie omdlewania lub zawroty głowy.
- zmiany w wynikach badań krwi: zwiększenie stężenia potasu we krwi, zwłaszcza gdy u pacjenta występują zaburzenia czynności nerek lub niewydolność serca. W przypadku znacznego zwiększenia stężenia, pacjent może odczuwać zmęczenie, osłabienie, nieregularne bicie serca lub odczucie mrowienia.
- wpływ na czynność nerek, szczególnie w przypadku pacjentów z istniejącymi już zaburzeniami nerek lub niewydolnością serca. W bardzo rzadkich przypadkach może wystąpić niewydolność nerek.
Bardzo rzadko (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 000 osób):
- obrzęk twarzy, warg, języka i (lub) gardła.
- obrzęk naczynioruchowy jelit: obrzęk w jelicie z takimi objawami, jak ból brzucha, nudności, wymioty i biegunka.
- zmniejszenie liczby czerwonych lub białych komórek krwi. Może wystąpić zmęczenie, zakażenie lub gorączka.
- wysypka skórna, wysypka grudkowata (pokrzywka).
- świąd.
- ból pleców, ból stawów i mięśni.
- zmiany w czynności wątroby, w tym stan zapalny wątroby (zapalenie wątroby). Może wystąpić zmęczenie, zażółcenie skóry i białkówek oczu oraz objawy grypopodobne.
- kaszel.
- nudności.
- zmiany w wynikach badań krwi: zmniejszenie stężenia sodu we krwi. Jeśli zmniejszenie stężenia będzie znaczne, może wystąpić: osłabienie, brak energii lub bolesne skurcze mięśni.
Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
- biegunka.
Przeciwwskazania. Kiedy nie należy stosować leku Caramlo?
Nie należy stosować leku Caramlo w następujących przypadkach:
- jeśli pacjent ma uczulenie na amlodypinę lub na inne leki z grupy antagonistów wapnia, kandesartan cyleksetylu lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.
- jeśli pacjent ma znacznie obniżone ciśnienie tętnicze krwi (niedociśnienie).
- jeśli u pacjenta występuje zwężenie zastawki aorty w sercu (stenoza aortalna) lub wstrząs kardiogenny (stan, w którym serce nie jest w stanie dostarczać wystarczającej ilości krwi do ciała).
- jeśli pacjent ma niewydolność serca po przebytym zawale serca.
- jeśli pacjentka jest w ciąży powyżej 3 miesiąca.
- jeśli pacjent ma ciężką chorobę wątroby lub niedrożność dróg żółciowych (utrudnienie odpływu żółci z pęcherzyka żółciowego).
- jeśli pacjent ma cukrzycę lub zaburzenia czynności nerek i jest leczony lekiem obniżającym ciśnienie krwi zawierającym aliskiren.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku Caramlo należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli występuje lub wystąpił którykolwiek z poniższych warunków:
- niedawno przebyty zawał serca.
- niewydolność serca.
- doszło do dużego wzrostu ciśnienia krwi (przełom nadciśnieniowy).
- niskie ciśnienie krwi (niedociśnienie).
- jeżeli konieczne jest zwiększenie dawki, a pacjent jest w podeszłym wieku.
- zaburzenia czynności wątroby lub nerek lub gdy pacjent jest dializowany.
- jeśli pacjent miał niedawno przeszczepioną nerkę.
- jeśli pacjent wymiotuje, miał ostatnio nasilone wymioty lub miał biegunkę.
- jeśli pacjent ma chorobę nadnerczy, zwaną zespołem Conna (zwaną również pierwotnym hiperaldosteronizmem).
- jeśli pacjent kiedykolwiek miał udar mózgu.
- jeśli pacjent ma przyjąć środek znieczulający. Środek taki może być zastosowany przy operacji bądź przy jakimkolwiek leczeniu stomatologicznym.
- jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z poniższych leków stosowanych w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi: inhibitor ACE (np. enalapryl, lizynopryl, ramipryl), zwłaszcza jeśli pacjent ma zaburzenia czynności nerek związane z cukrzycą, aliskiren.
Lekarz może zalecić regularną kontrolę czynności nerek, ciśnienia tętniczego oraz stężenia elektrolitów (np. potasu) we krwi.
Jeśli po przyjęciu leku Caramlo u pacjenta wystąpi ból brzucha, nudności, wymioty lub biegunka, należy omówić to z lekarzem. Lekarz podejmie decyzję o dalszym leczeniu. Nie należy samodzielnie podejmować decyzji o przerwaniu przyjmowania leku Caramlo.
Jeśli pacjentka przypuszcza, że może być w ciąży (lub planuje mieć dziecko) należy poinformować o tym lekarza. Lek Caramlo nie jest zalecany we wczesnym okresie ciąży oraz nie wolno go stosować u kobiet po 3. miesiącu ciąży, ponieważ stosowany w tym okresie może spowodować ciężkie uszkodzenie płodu.
Stosowanie u dzieci
Brak doświadczenia w stosowaniu leku Caramlo u dzieci (w wieku poniżej 18 lat).
Dlatego też dzieciom i młodzieży nie należy podawać tego leku.
Stosowanie leku z innymi lekami
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Lek Caramlo może wpływać na działanie innych leków a inne leki mogą wywierać wpływ na działanie leku Caramlo. Lekarz może zalecić zmianę dawki i (lub) zastosować inne środki ostrożności, jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z następujących leków:
- ketokonazol, itrakonazol (leki przeciwgrzybicze).
- rytonawir, indynawir, nelfinawir (tak zwane inhibitory proteazy stosowane w leczeniu zakażenia HIV).
- ryfampicyna, erytromycyna, klarytromycyna (antybiotyki stosowane w leczeniu zakażeń bakteryjnych).
- ziele dziurawca zwyczajnego.
- werapamil, diltiazem (leki stosowane w chorobach serca).
- dantrolen (wlew dożylny w ciężkich zaburzeniach temperatury ciała).
- takrolimus, syrolimus, temsyrolimus, ewerolimus (stosowane w celu kontrolowania reakcji układu odpornościowego, co umożliwi organizmowi przyjęcie przeszczepionego narządu).
- symwastatyna (lek zmniejszający stężenie cholesterolu).
- cyklosporyna (lek immunosupresyjny).
- inne leki pomagające obniżyć ciśnienie krwi, w tym beta-adrenolityki oraz diazoksyd.
- inhibitor ACE lub aliskiren.
- niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), takie jak: ibuprofen, naproksen, diklofenak, celekoksyb lub etorykoksyb (leki stosowane w celu zmniejszenia bólu i stanu zapalnego).
- kwas acetylosalicylowy (lek stosowany w celu zmniejszenia bólu i stanu zapalnego), w dawce większej niż 3 g na dobę.
- preparaty potasu lub zamienniki soli kuchennej zawierające potas (leki zwiększające stężenie potasu we krwi).
- heparyna (lek „rozrzedzający” krew).
- kotrimoksazol (antybiotyk), będący skojarzeniem trimetoprimu i sulfametoksazolu.
- leki moczopędne (diuretyki).
- lit (lek stosowany w leczeniu zaburzeń psychicznych).
Stosowanie z jedzeniem, piciem i alkoholem
Lek Caramlo można stosować z jedzeniem lub niezależnie od niego.
Podczas zażywania leku Caramlo nie należy pić soku grejpfrutowego ani spożywać grejpfruta.
Grejpfrut i sok grejpfrutowy mogą prowadzić do zwiększenia we krwi stężenia czynnego składnika - amlodypiny, co może spowodować nieprzewidywalne nasilenie działania obniżającego ciśnienie krwi przez lek Caramlo.
Caramlo a alkohol
W ulotce nie podano informacji na temat interakcji leku Caramlo a alkohol.
Ciąża i karmienie piersią
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Pacjentka musi poinformować lekarza, jeśli przypuszcza, że może być w ciąży (lub planuje mieć dziecko). Lekarz zwykle zaleci zaprzestanie stosowania leku Caramlo przed planowanym zajściem w ciążę lub niezwłocznie po stwierdzeniu ciąży i zaleci inny lek zamiast leku Caramlo.
Lek Caramlo nie jest zalecany we wczesnym okresie ciąży oraz nie wolno go stosować po 3. miesiącu ciąży, gdyż może on spowodować ciężkie uszkodzenie płodu, jeśli będzie stosowany powyżej trzeciego miesiąca ciąży.
Wykazano, że małe ilości amlodypiny przenikają do mleka ludzkiego. Jeśli pacjentka karmi piersią lub gdy planuje karmić piersią, powinna powiedzieć o tym lekarzowi przed rozpoczęciem przyjmowania leku Caramlo. Lek Caramlo nie jest zalecany kobietom karmiącym piersią i jeśli kobieta chce karmić piersią, lekarz prowadzący może wybrać inne leczenie, zwłaszcza w przypadku karmienia piersią noworodka lub wcześniaka.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Lek Caramlo może mieć umiarkowany wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. Jeśli tabletki powodują złe samopoczucie, zawroty głowy, uczucie zmęczenia lub ból głowy, nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn oraz należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem prowadzącym.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Caramlo
Zażycie zbyt wielu tabletek może spowodować, że ciśnienie krwi stanie się niskie lub nawet niebezpiecznie niskie. Pacjent może odczuwać zawroty głowy, zamroczenie, omdlewanie lub osłabienie. Jeśli spadek ciśnienia będzie bardzo duży, może dojść do wstrząsu. Skóra może stać się chłodna i wilgotna i pacjent może stracić przytomność. Nawet do 24-48 godzin po przyjęciu leku może wystąpić duszność spowodowana nadmiarem płynu gromadzącym się w płucach (obrzęk płuc).
W przypadku zażycia zbyt wielu tabletek należy natychmiast zwrócić się po pomoc medyczną.
Pominięcie zastosowania leku Caramlo
Jeśli pacjent zapomni zażyć tabletkę, dawkę tę należy całkowicie pominąć. We właściwym czasie należy przyjąć kolejną dawkę. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Skład leku. Substancje czynne i pomocnicze
Substancjami czynnymi leku są kandesartan cyleksetylu i amlodypina.
Każda tabletka zawiera 8 mg kandesartanu cyleksetylu i 5 mg amlodypiny (w postaci amlodypiny bezylanu).
Pozostałe składniki to: hydroksypropyloceluloza, laktoza jednowodna, kroskarmeloza sodowa, skrobia kukurydziana, trietylu cytrynian, magnezu stearynian.
Przechowywanie
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku i (lub) blistrze po EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 30°C. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
Chcesz dowiedzieć się więcej o tym produkcie?
Oto sekcja z najczęściej zadawanymi przez pacjentów pytaniami.