Posterisan H, 387,1 mg/5 mg, czopki doodbytnicze, 10 szt.

Postać leku

Dawka

Wielkość opakowania

Nazwa producenta

Informacje ogólne i sposób działania leku

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Zalecana dawka

Zazwyczaj należy stosować czopki 2 razy na dobę, rano i wieczorem, najlepiej po wypróżnieniu, wprowadzając czopek głęboko do odbytnicy.

W celu wyjęcia czopka rozerwać lub rozciąć folię aluminiową wzdłuż opakowania.

Konkretną dawkę i sposób leczenia ustala lekarz.

Sposób podawania

Czopki Posterisan H należy stosować w odbytnicy.

Czas trwania leczenia

Jak długo stosować lek Posterisan H?

Czopków Posterisan H należy stosować tylko do czasu ustąpienia ostrych dolegliwości.

Czopki nie powinny być stosowane dłużej niż 10 dni bez przerwy. Jeżeli objawy nawracają, czopki Posterisan H mogą być zastosowane ponownie.

Wskazania do stosowania

Czopków Posterisan H nie należy stosować u niemowląt i dzieci w wieku poniżej 12 lat.

Możliwe działania niepożądane

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przeciwwskazania. Kiedy nie należy stosować leku

Posterisan H pobudza układ odpornościowy organizmu i wspomaga naturalną reakcję obronną na zakażenia. Działanie to doprowadza do uśmierzenia świądu i pieczenia. Dzięki zawartości hydrokortyzonu, Posterisan H dodatkowo zmniejsza świąd i procesy zapalne.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

W ulotce nie podano informacji na temat stosowania leku Posterisan H z jedzeniem i piciem.

Posterisan H a alkohol

W ulotce nie podano informacji na temat interakcji leku Posterisan H a alkohol.

Stosowanie u dzieci

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku i blistrze po: „Termin ważności”. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.

Stosowanie leku z innymi lekami

Czopki Posterisan H stosuje się w szczególnie ciężkich przypadkach świądu i zapalenia okolicy odbytu spowodowanych guzkami krwawniczymi.

Stosowanie z jedzeniem, piciem i alkoholem

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Często (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 osób):

• Miejscowe reakcje nadwrażliwości (np. świąd i pieczenie)

Niezbyt często (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 100 osób):

• Alergiczne kontaktowe zapalenie skóry (np. z powodu nadwrażliwości na środek konserwujący fenol)

Duża dawka leku stosowana przez długi okres może powodować atrofię skóry (stopniowe zmniejszanie objętości skóry), teleangiektazje (obecność poszerzonych drobnych naczyń krwionośnych, potocznie określonych jako pajączki naczyniowe), rozstępy i trądzik sterydowy.

Ciąża i karmienie piersią

Przed rozpoczęciem stosowania Posterisan H należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.

W przypadku zakażeń grzybiczych wymagane jest jednoczesne stosowanie działających miejscowo leków przeciwgrzybiczych.

Jednoczesne stosowanie czopków Posterisan H i glikokortykosteroidów w postaci tabletek, kropli lub wstrzyknięć może powodować zwiększenie występowania opisanych działań niepożądanych leku Posterisan H i działań niepożądanych glikokortykosteroidów.

Ważne informacje dla pacjentów z guzkami krwawniczymi

Co to są guzki krwawnicze?

Dokładne zamknięcie odbytu umożliwiają miękkie, szeroko rozłożone oraz silnie ukrwione poduszeczki naczyniowe, leżące w zakończeniu jelita prostego powyżej zwieracza odbytu pod błoną śluzową.

Do dolegliwości dochodzi wtedy, gdy poduszeczki ulegają powiększeniu z powodu zastoju krwi i tworzą guzkowate zgrubienia. Mówi się wtedy o guzkach krwawniczych (żylakach odbytu, hemoroidach). Przyczynami powstawania tych dolegliwości są: niewłaściwe odżywianie, ubogie we włókna roślinne, chroniczne zaparcia, zbyt silne parcie podczas wypróżniania, częste stosowanie środków przeczyszczających, siedząca praca oraz czasami niewydolność tkanki łącznej.

Pacjenci skarżą się zazwyczaj na uczucie parcia lub krwawienia podczas wypróżniania lub po nim. Krwawienia te powstają przez skaleczenia błony śluzowej wokół hemoroidów lub rozerwanie guzka krwawniczego. W dalszym przebiegu dolegliwości może wystąpić dokuczliwe i czasami bolesne kłucie, swędzenie, pieczenie, i wysięk w okolicy odbytu, połączone ze stanem zapalnym i wysypką. W zaawansowanym stadium może dochodzić do przemijającego lub stałego wypadania guzków krwawniczych z odbytu.

Przebieg terapii

Po dokładnym przebadaniu lekarz udzieli wskazówek dotyczących leczenia. Stosowanie maści i czopków łagodzi ostre dolegliwości, takie jak swędzenie, kłucie, pieczenie, wysięk i ból na początku choroby oraz przed zabiegami chirurgicznymi i po nich. Bardzo istotna jest kontynuacja terapii, również jeśli nastąpi poprawa, ponieważ w przeciwnym wypadku po paru dniach dolegliwości mogą powrócić.

Terapia ta jednak nie usuwa powiększonych guzków krwawniczych. W zaawansowanym stadium powiększone guzki krwawnicze należy poddać leczeniu chirurgicznemu.

Zapobieganie

Zapobieganie polega przede wszystkim na regulacji wypróżnienia i higienie okolicy odbytu. Zbyt twardy stolec sprzyja powstawaniu hemoroidów, dlatego należy zadbać o regularne oddawanie (niekoniecznie codziennie) miękkiego stolca.

Nie chodzi jednak o wymuszanie zbyt miękkiego stolca z zastosowaniem środków przeczyszczających, które drażnią i osłabiają odbyt. Stolec należy wyregulować za pomocą odpowiedniej diety, zawierającej dużo włókien roślinnych (owoce, warzywa niepowodujące wzdęć, chleb razowy i kleik), produktów mlecznych i wystarczającej ilości płynów. Należy unikać mocno przyprawionych potraw, alkoholu oraz żywności powodującej zaparcia. Należy kontrolować masę ciała i redukować nadwagę.

Ponadto należy – zwłaszcza przy siedzącej pracy – dbać o regularny ruch, jak np. spacery, rower, pływanie. Unikać chłodnych miejsc do siedzenia.

Istotna jest również regularna i gruntowna higiena okolicy odbytu. Po każdym wypróżnieniu należy używać miękkiego papieru toaletowego oraz wymyć okolicę odbytu letnią wodą i miękką ściereczką, bez użycia mydła i środków dezynfekujących. Nie trzeć! Skuteczne są dostępne w sprzedaży nawilżone chusteczki higieniczne. Okolicę odbytu należy gruntownie oczyścić w podany sposób przynajmniej wieczorem. Dokładne i ostrożne osuszenie miękkim papierem toaletowym lub watą może zapobiec zakażeniu (przez bakterie, grzyby lub drożdże).

Zastojowi krwi w guzkach krwawniczych można zapobiec, wykonując ćwiczenia polepszające ukrwienie, polegające na napinaniu i rozluźnianiu zwieracza co 2 sekundy codziennie łącznie przez 3 minuty. Również nasiadówka lub spłukiwanie odbytu chłodną wodą pod prysznicem poprawia ukrwienie i przynosi ulgę w swędzeniu i pieczeniu.

Czego należy bezwzględnie przestrzegać?

W przypadku krwawego stolca i w razie częstych lub długotrwałych dolegliwości należy koniecznie udać się do lekarza, ponieważ pod opisanymi dolegliwościami mogą czasami kryć się poważne choroby. Jeżeli lekarz przepisze leki, należy uważnie przeczytać załączoną ulotkę i stosować się do sposobu użycia oraz zaleceń lekarza dotyczących dawkowania.

Ponadto dla własnego bezpieczeństwa należy regularnie (nawet bez ostrych dolegliwości) przeprowadzać profilaktyczne badanie odbytnicy.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Nie są znane przypadki przedawkowania lub zatrucia.

W przypadku pomyłkowego doustnego zażycia czopków mogą wystąpić dolegliwości żołądkowo-jelitowe, takie jak ból brzucha i nudności.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Brak jest wystarczających danych dotyczących stosowania tego leku u kobiet w ciąży.

W związku z tym lek powinien być stosowany podczas ciąży jedynie w przypadkach, gdy jest to bezwzględnie konieczne i po dokładnej ocenie stosunku korzyści do ryzyka.

Hydrokortyzon przenika do mleka kobiet karmiących piersią. Należy unikać karmienia piersią podczas ciągłego podawania hydrokortyzonu lub podawania go w dużej dawce.

Pominięcie zastosowania leku

Lek Posterisan H nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Skład leku. Substancje czynne i pomocnicze.

Kiedy nie stosować leku Posterisan H:

• jeśli pacjent ma uczulenie na standaryzowaną zawiesinę kultury bakteryjnej, hydrokortyzon lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
• jeśli u pacjenta występują określone patologie skórne (np. gruźlica, kiła, rzeżączka) w leczonej okolicy, ospa wietrzna, reakcje poszczepienne, grzybica, zapalenie skóry okolicy ust i trądzik różowaty.

Przechowywanie

Substancjami czynnymi leku są standaryzowana zawiesina kultury bakteryjnej Escherichia coli i hydrokortyzon.

1 czopek zawiera 387,1 mg standaryzowanej zawiesiny kultury bakteryjnej Escherichia coli (zabitej 6,6 mg płynnego fenolu) i 5 mg hydrokortyzonu. W skład zawiesiny wchodzą składniki komórkowe i produkty przemiany materii z 1 mld bakterii Escherichia coli zabitych i konserwowanych fenolem.

Pozostałe składniki to: tłuszcz stały, hydroksystearynian makrogologlicerolu, acetylocysteina, disodu edetynian, all-rac-a-tokoferol.