Aspargin, 250 mg + 250 mg, tabletki, 75 szt. (Filofarm)

Postać leku

Dawka

Wielkość opakowania

Nazwa producenta

Informacje ogólne i sposób działania leku Aspargin

Aspargin jest lekiem zawierającym magnez i potas. Zawiera dobrze przyswajalną mieszaninę soli magnezowej i potasowej kwasu asparaginowego, będącego ważnym składnikiem budulcowym organizmu.

Magnez jest aktywatorem wielu enzymów, pośredniczy w wytwarzaniu i transporcie energii w organizmie. Jest niezbędny w czynności mięśnia sercowego, układu nerwowego, mięśniówki gładkiej naczyń oraz mięśni prążkowanych. Niedobór magnezu zwiększa ryzyko choroby wieńcowej, zawału serca i zaburzeń rytmu serca.

Potas uczestniczy w czynności układu nerwowego i układu sercowo-naczyniowego oraz w przewodnictwie nerwowo-mięśniowym.

Kwas asparaginowy bierze udział w przekazywaniu bodźców w ośrodkowym układzie nerwowym.

Wskazania do stosowania

Lek Aspargin stosuje się w uzupełnianiu niedoborów magnezu i potasu:
- w zaburzeniach pracy serca spowodowanych niedoborem magnezu i potasu;
- zapobiegawczo w chorobie niedokrwiennej serca i w zagrożeniu zawałem serca;
- wspomagająco u pacjentów po zawale serca (w okresie powrotu do zdrowia);
- po przebytych chorobach zakaźnych lub zabiegach chirurgicznych, które spowodowały zmniejszenie stężenia magnezu i potasu;
- przy długotrwałym stosowaniu glikozydów nasercowych i leków moczopędnych (np. tiazydów, furosemidu).

Dawkowanie. W jaki sposób stosować lek Aspargin

Zwykle lek jest stosowany jak opisano poniżej.

Dorośli i młodzież w wieku powyżej 12 lat:

• Zalecana dawka to od 1 do 2 tabletek 2 do 3 razy na dobę, po posiłku, czyli od 2 do 6 tabletek na dobę w 2 lub 3 dawkach podzielonych.

Leku nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 12 lat.

Konkretną dawkę i sposób leczenia ustala lekarz.

Sposób podawania

Lek należy przyjmować po posiłku, popijając wodą.

Czas trwania leczenia

Jak długo stosować lek Aspargin, ustala lekarz.

Jeśli po upływie 30 dni nie nastąpiła poprawa lub pacjent czuje się gorzej, należy skontaktować się z lekarzem.

Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek , lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Niezbyt często (występują rzadziej niż u 1 na 100 leczonych pacjentów): bóle brzucha, nudności, biegunka, zaparcia, wymioty, które zwykle ustępują samoistnie.

Rzadko występujące działania niepożądane (występują rzadziej niż u 1 na 1 000 leczonych pacjentów): zaburzenia przewodnictwa przedsionkowo-komorowego (zaburzenia pracy serca), osłabienie mięśniowe, zaczerwienienie skóry.

Rzadko, zwłaszcza u osób z zaburzeniami czynności nerek: hiperkaliemia.

Bardzo rzadko występujące działania niepożądane (występują rzadziej niż u 1 na 10 000 leczonych pacjentów): bezsenność.

Przeciwwskazania. Kiedy nie należy stosować leku

Leku Aspargin nie należy stosować:

• jeśli u pacjenta występuje uczulenie na wodoroasparaginian magnezu, wodoroasparaginian potasu lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
• jeśli u pacjenta występuje hipermagnezemia (nadmiar magnezu we krwi);
• jeśli u pacjenta występuje hiperkaliemia (nadmiar potasu we krwi);
• jeśli u pacjenta występuje ciężka niewydolność nerek (klirens kreatyniny mniejszy od 30 ml/minutę);
• jeśli u pacjenta występują zakażenia dróg moczowych (pęcherza moczowego, nerek);
• jeśli u pacjenta występują zaburzenia pracy serca (uczucie zbyt wolnego, szybkiego lub nierównego bicia serca);
• jeśli u pacjenta występuje myasthenia gravis (rzadka choroba, której towarzyszy zwiotczenie mięśni);
• jeśli u pacjenta występuje znaczne niedociśnienie tętnicze krwi.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania leku Aspargin należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą:

• Należy zachować ostrożność, jeśli: u pacjenta występuje ostre odwodnienie, u pacjenta doszło do rozległego zniszczenia tkanek (np. oparzenia dużych powierzchni ciała), pacjent stosuje inne leki zawierające potas, pacjent ma chorobę wrzodową żołądka, wcześniej stwierdzono u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów.
• Podczas długotrwałego stosowania i w razie wystąpienia biegunki oraz u pacjentów leczonych glikozydami nasercowymi należy kontrolować stężenia potasu i magnezu w surowicy krwi, a w razie potrzeby także w erytrocytach (lekarz zaleci wykonanie odpowiednich analiz).
• Nie podawać bez wiedzy lekarza w chorobach nowotworowych.

Stosowanie u dzieci

Nie zaleca się stosowania tego leku u dzieci w wieku poniżej 12 lat.

Stosowanie leku z innymi lekami

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.

Nie należy stosować leku Aspargin jednocześnie z następującymi lekami:

• antybiotyki z grupy tetracyklin, gdyż sole magnezu zmniejszają wchłanianie tych antybiotyków; należy zachować co najmniej 3-godzinną przerwę pomiędzy podaniem tych leków;
• doustne leki przeciwzakrzepowe pochodne kumaryny, fluorochinolony, fluor, gdyż związki magnezu zmniejszają ich wchłanianie;
• leki i suplementy diety zawierające fosforany, wapń i żelazo, gdyż zmniejszają one wchłanianie magnezu z przewodu pokarmowego;
• atropina lub hioscyjamina, gdyż wzrasta ryzyko owrzodzeń jelita, które może wystąpić przy doustnym przyjmowaniu soli potasu.

Glikozydy naparstnicy (leki nasercowe) stosowane w połączeniu z potasem mogą prowadzić do zaburzeń rytmu serca.

Leki moczopędne (amiloryd, spironolakton, triamteren) oraz inhibitory konwertazy angiotensyny (leki stosowane w chorobach układu krążenia, np. kaptopryl i enalapryl) powodują wzrost stężenia potasu we krwi.

Antybiotyki aminoglikozydowe, leki moczopędne pętlowe, cisplatyna, cykloseryna, mitramycyna, amfoterycyna B oraz mineralokortykosteroidy nasilają wydalanie magnezu.

Kortyzon zmniejsza skutki działania potasu. Zawarty w leku potas zmniejsza wchłanianie witaminy B12.

Stosowanie z jedzeniem, piciem i alkoholem

Lek należy przyjmować po posiłku, popijając wodą. Wchłanianie magnezu zmniejsza się w obecności fosforanów, wapnia, lipidów i fitynianów w diecie.

Aspargin a alkohol

W ulotce nie podano informacji na temat interakcji leku Aspargin a alkohol.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Lek stosowany zgodnie z zaleceniami nie wpływa na zdolność kierowania pojazdami mechanicznymi, obsługę maszyn i sprawność psychofizyczną.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Aspargin

W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Objawy zatrucia: zaburzenia przewodnictwa przedsionkowo-komorowego, zaburzenia oddechu, spadek ciśnienia tętniczego krwi, drgawki, nużliwość mięśni, uczucie znużenia, opadanie powiek.

Pominięcie zastosowania leku Aspargin

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Skład leku. Substancje czynne i pomocnicze.

Substancjami czynnymi leku są: magnezu wodoroasparaginian oraz potasu wodoroasparaginian. 1 tabletka zawiera 17 mg jonów magnezu w postaci 250 mg magnezu wodoroasparaginianu; 54 mg jonów potasu w postaci 250 mg potasu wodoroasparaginianu.

Substancje pomocnicze to: skrobia ziemniaczana, karboksymetyloskrobia sodowa, sacharoza, magnezu stearynian, talk.

Przechowywanie

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca. Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią. Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.