Clostilbegyt, tabletki, 50 mg, 10 szt

Clostilbegyt, tabletki, 50 mg, 10 szt

Nie

tabletki

50 mg

10 szt, butelka

EGIS

Clostilbegyt jest stosowany w leczeniu niepłodności spowodowanej brakiem owulacji. 

Substancją czynną leku Clostilbegyt jest klomifen – antyestrogen. 

Dawkowanie

Terapia powinna być zawsze poprzedzona dokładnym badaniem ginekologicznym, z powodu możliwych działań niepożądanych.

Clostilbegyt może być stosowany jedynie z przepisu lekarza ginekologa i pod stałą opieką ginekologiczną. Lekarz indywidualnie dostosuje dawkowanie, w zależności od wrażliwości (reaktywności) jajników. W przypadku regularnych miesiączek zaleca się rozpoczynanie leczenia w 5. dniu cyklu (lub w 3. dniu w razie wczesnej owulacji (faza folikularna trwająca krócej niż 12 dni). W przypadku braku miesiączek leczenie można zacząć w dowolnym dniu.

Schemat I: 50 mg dziennie przez 5 dni, w tym czasie za pomocą badania ginekologicznego lub badań laboratoryjnych należy sprawdzić reakcję jajników na lek. Owulacja następuje zazwyczaj między 11., a 15. dniem cyklu. W razie braku owulacji należy zastosować „Schemat II”.

Schemat II: Dawkę dobową 100 mg stosuje się przez 5 dni, zaczynając od 5 dnia następnego cyklu. Jeśli nie uda się wywołać owulacji lekarz możne jeszcze raz powtórzyć ten sam schemat postępowania (podając ponownie dawkę 100 mg). W razie dalszego braku owulacji, po trzech miesiącach przerwy lekarz może zadecydować o ponownym trzymiesięcznym cyklu leczenia. Nie zaleca się dalszego powtarzania leczenia. 

Nie należy zwiększać dawki powyżej 100 mg dziennie ani wydłużać czasu podawania powyżej 5 dni. W zespole policystycznych jajników, ze względu na możliwość hiperstymulacji, dawka początkowa powinna być mniejsza (25 mg na dobę). 

W przypadku braku miesiączki po antykoncepcji stosuje się dawkę dobową 50 mg; zwykle skuteczne jest pięciodniowe leczenie, nawet już podczas pierwszego cyklu leczenia.

Clostilbegyt nie powinien być stosowany przez kobiety, które przeszły już menopauzę (przestały miesiączkować).

Sposób podawania

Zalecaną dawkę należy przyjmować raz na dobę, przed posiłkiem.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Należy przerwać przyjmowanie leku Clostilbegyt, natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się bezpośrednio do szpitala, w przypadku wystąpienia:

• reakcji alergicznej. Objawy to m. in.: wysypka, trudności w przełykaniu lub oddychaniu, obrzęk ust, twarzy, gardła lub języka (obrzęk naczynioruchowy)
• drętwienia, osłabienia mięśni lub paraliżu jednej strony ciała, niewyraźnej mowy, nagłego pogorszenia widzenia, stanu splątania i drżenia. Mogą to być objawy udaru mózgu
• krwawienia z pochwy i bólów brzucha w czasie ciąży. Mogą to być objawy ciąży ekotopowej

Częstość występowania powyższych objawów niepożądanych nie jest znana (nie można jej oszacować na podstawie dostępnych danych).

Należy przerwać stosowanie leku Clostilbegyt i natychmiast skontaktować się z lekarzem w przypadku zauważenia jednego z poniższych ciężkich działań niepożądanych – może być potrzebna pilna pomoc medyczna:

Częste (mogą występować z częstością do 1 na 10 osób):

• zaburzenia widzenia, plamki, mroczki iskrzące, powidoki

Zwykle są to odwracalne działania niepożądane, jednak w niektórych przypadkach mogą być stałe. Lekarz może zalecić badanie wzroku.

O nieznanej częstości występowania (niemożliwa do oszacowania na podstawie dostępnych danych):

• nadmierna stymulacja jajników. Może powodować ból brzucha, miednicy lub łydek, pocenie lub uczucie wzdęcia, oddawanie mniejszej ilości moczu, trudności w oddychaniu lub zwiększenie masy ciała. W takim przypadku lekarz może zalecić zmniejszenie dawki leku Clostilbegyt
• zaburzenia wątroby mogące prowadzić do zażółcenia białek oczu i skóry (żółtaczka)
• nagłe i ostre bóle głowy
• zaburzenia psychiczne takie jak psychozy paranoidalne

Należy poinformować lekarza lub farmaceutę, jeżeli jakiekolwiek z poniższych działań niepożądanych ulegną nasileniu lub trwają dłużej niż kilka dni:

Bardzo często (mogą wystąpić częściej niż u 1 na 10 osób):

zaczerwienienie skóry; ból lub dyskomfort w podbrzuszu, zwiększenie masy ciała, obrzęki. Może to być objaw powiększenia jajników.

Często (mogą wystąpić nie więcej niż u 1 na 10 osób):

nudności lub wymioty, zwiększone bóle miesiączkowe, obfite krwawienia miesiączkowe lub krwawienia w trakcie cyklu, ból piersi, bóle głowy, uczucie wzdęcia.

Niezbyt często (mogą wystąpić nie więcej niż u 1 na 100 osób):

uczucie większego napięcia niż zwykle, zaburzenia równowagi lub zawroty głowy (uczucie wirowania), uczucie zmęczenia lub trudności w zasypianiu (bezsenność), uczucie przygnębienia.

Rzadko (mogą wystąpić nie więcej niż u 1 na 1 000 osób):

drgawki, zmętnienie soczewki oka (zaćma), pogorszenie wzorku, ból oczu i trudności w widzeniu niektórych kolorów (zapalenie nerwu wzrokowego).

Bardzo rzadko (mogą wystąpić nie więcej niż u 1 na 10 000 osób):

wypadanie lub ścieńczenie włosów.

O nieznanej częstości występowania (nie można oszacować częstości występowania na podstawie dostępnych danych):

ból lub dyskomfort w podbrzuszu, zwiększenie wagi ciała, obrzęki. Może to być objaw wystąpienia endometriozy (stan, w którym komórki wyścielające wnętrze macicy są obecne w innych narządach organizmu, na przykład w mięśniach macicy) lub zaostrzenia endometriozy oraz raka jajnika, olbrzymie powiększenie jajników, ciąże mnogie, np. bliźniacze, zwiększone stężenia tłuszczy we krwi (hipertrójglicerydemia), ból w nadbrzuszu lub lewym podżebrzu. Może to być objaw zapalenia trzustki, które może być wywołane dużym stężeniem tłuszczu we krwi, szybkie lub nieregularne bicie serca, zmiany na skórze nóg, ramion, dłoni, rąk, stóp i zmiany w jamie ustnej (rumień wielopostaciowy), problemy ze wzrokiem, uczucie omdlewania lub utrata przytomności, dezorientacja i zaburzenia mowy, wysypka i swędzenie skóry, siniaki na skórze, obrzęk twarzy, wokół oczu, ust lub języka, nieprawidłowe wyniki testów wątrobowych, guzy powiązane z układem endokrynnym lub hormonozależne, wzrost stężeń enzymów wątrobowych w badaniach laboratoryjnych krwi. Może to świadczyć o nieprawidłowej pracy wątroby, drętwienie lub mrowienie (parestezje), uczucie niepokoju, zmiany nastroju lub zachowania.

Fale ciepła (uderzenia gorąca) obserwowane podczas leczenia przemijają po zakończeniu leczenia. Może dojść do torbielowatego powiększenia jajników, szczególnie w rzadko występującej chorobie, tak zwanym zespole Steina-Leventhala. Lekarz może zalecić zmierzenie temperatury ciała i zależnie od uzyskanych wyników zdecydować o przerwaniu leczenia. Częstość występowania ciąż bliźniaczych w czasie leczenia może być większa niż w populacji ogólnej. W czasie leczenia klomifenem mogą częściej wystąpić ciąże pozamaciczne. Istnieją doniesienia o przypadkach raka jajnika powiązanych ze stosowaniem produktów zwiększających płodność. Niektóre badania sugerują, że przedłużone stosowanie klomifenu może zwiększać to ryzyko. Z tego względu nie należy przekraczać zalecanego czasu leczenia. 

• uczulenie na klomifen (substancję czynną) lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
• ciąża 
• choroba wątroby lub zaburzenie czynności wątroby
• torbiel jajnika (z wyjątkiem zespołu policystycznych jajników) lub zahamowanie czynności przysadki mózgowej
• zaburzenia czynności tarczycy lub nadnerczy
• krwawienia z macicy o nieznanej przyczynie lub niezdiagnozowane krwawienia
• zaburzenia widzenia (występujące od dawna lub ostatnio)
• choroba nowotworowa, która może ulec zaostrzeniu pod wpływem hormonów (nowotwory hormonozależne)
• wczesna menopauza lub stwierdzano niepłodność

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub ostatnio a także o lekach, które pacjent planuje stosować. 

Ciąża

Nie należy stosować tego leku jeśli pacjentka jest w ciąży lub przypuszcza, że może być w ciąży. Należy wykonać test ciążowy przed zastosowaniem leku Clostilbegyt. 

Karmienie piersią 

W okresie karmienia piersią lek Clostilbegyt może być stosowany jedynie wtedy, gdy lekarz stwierdzi, że potencjalne korzyści ze stosowania leku przewyższają ryzyko dla dziecka. Klomifen może hamować wydzielanie mleka.

Substancją czynną leku jest 50 mg klomifenu cytrynianu w każdej tabletce. 

Pozostałe składniki to: żelatyna, magnezu stearynian, kwas stearynowy, talk, skrobia ziemniaczana, laktoza jednowodna (100 mg).

Przechowywać w temperaturze poniżej 25ºC.

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku tekturowym po „EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Numer serii podany jest na opakowaniu po skrócie „Lot”. Nie stosować tego leku, jeśli zauważy się jakiekolwiek przebarwienia.

Ten lek może spowodować niewyraźne widzenie lub inne zaburzenia widzenia, które mogą powodować większe niż zwykle zagrożenie podczas wykonywania takich czynności jak prowadzenie pojazdów czy obsługiwanie maszyn. Zagrożenia te powinny być każdorazowo określone przez lekarza, indywidualnie dla każdego pacjenta.

71639