Stoperan, 2 mg, kapsułki twarde, 8 szt.

Stoperan, 2 mg, kapsułki twarde, 8 szt.

Nie

kapsulki twarde

2 mg

8 szt.- 1 blister po 8 szt.

US PHARMACIA

Wskazaniem do stosowania Stoperanu jest leczenie objawowe ostrych biegunek. Leczenie objawowe przewlekłych biegunek występujących w chorobach zapalnych jelit oraz w zaburzeniach czynnościowych przewodu pokarmowego i zespole jelita drażliwego. Stoperan może być stosowany jednocześnie z lekami działającymi przyczynowo. 

Stoperan działa tak szybko i skutecznie, że już 1 dawka (2 kapsułki) może zatrzymać biegunkę, dzięki najsilniejszej substancji dopuszczonej na rynku OTC (chlorowodorek loperamidu 2mg).

Działania niepożądane:

Działania niepożądane występujące bardzo rzadko (u mniej niż 1 na 10 000 osób, w tym pojedyncze przypadki):
- bóle i zawroty głowy, zmęczenie, senność;
- ból brzucha, wzdęcia brzucha, zaparcia, nudności i wymioty, niedrożność jelit, rozszerzenie okrężnicy, w tym toksyczne rozszerzenie okrężnicy, wzdęcia z oddawaniem wiatrów i niestrawność, suchość w jamie ustnej;
- wysypka, pokrzywka i świąd, obrzęk naczynioruchowy, wysypki pęcherzowej, w tym zespołu Stevensa-Johnsona (choroba skóry polegająca na odwarstwieniu się naskórka), rumienia wielopostaciowego (choroba skóry przebiegająca z powstaniem zmian    rumieniowatych) i martwicy toksyczno-rozpływnej naskórka (choroba skóry, w przebiegu której dochodzi do zmian martwiczych naskórka);
- reakcje alergiczne, niekiedy ciężkie reakcje nadwrażliwości, w tym wstrząs anafilaktyczny (ciężka reakcja alergiczna z występującymi nagle trudnościami w oddychaniu, obrzękiem twarzy lub gardła, ciężkimi zawrotami głowy) i reakcje przypominające anafilaksję;
- zatrzymanie moczu. Wiele zdarzeń niepożądanych związanych ze stosowaniem loperamidu jest częstymi objawami zespołów biegunkowych (dyskomfort i ból w jamie brzusznej, nudności, wymioty, suchość w jamie ustnej, zmęczenie, senność, zawroty głowy, zaparcie, wzdęcia z oddawaniem wiatrów). Często objawy te trudno jest odróżnić od działań niepożądanych stosowanego leku.

Nie należy stosować leku:

• jeśli występuje nadwrażliwość (uczulenie) na loperamid lub którykolwiek z pozostałych składników leku,
• w stanach, w których niepożądane jest spowolnianie perystaltyki jelit z powodu możliwego ryzyka wystąpienia ciężkich powikłań, w tym niedrożności jelit, okrężnicy olbrzymiej i toksycznego rozszerzenia okrężnicy, stosowanie leku Stoperan należy natychmiast przerwać w przypadku wystąpienia zaparcia, wzdęcia brzucha lub niedrożności jelit,
• w niedrożności jelit, ostrym wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego, ostrym rzucie krwotocznego zapalenia jelita grubego, rzekomobłoniastym zapaleniu jelit, zwłaszcza związanym z podawaniem antybiotyków o szerokim zakresie działania,
• w bakteryjnym zapaleniu jelita cienkiego i okrężnicy spowodowanym chorobotwórczymi bakteriami z rodzaju Salmonella, Shigella i Campylobacter,
• w ostrej czerwonce z krwią w kale i przebiegającej z podwyższoną temperaturą ciała,
• u dzieci w wieku poniżej 6 lat.
  
  

Zachować ostrożność stosując Stoperan:

• Należy zachować ostrożność stosując Stoperan w biegunce bakteryjnej.
• U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lek należy stosować ostrożnie ze względu na możliwość toksycznego działania leku na ośrodkowy układ nerwowy.
• U pacjentów z biegunką, zwłaszcza u dzieci może wystąpić odwodnienie i niedobór elektrolitów. Dlatego w czasie biegunki należy uzupełniać niedobory wody i soli mineralnych. Podawanie leku należy przerwać w przypadku wystąpienia zaparć, wzdęcia lub rozwijającej się niedrożności.
• U pacjentów, u których występuje gorączka oraz krew w kale, przed rozpoczęciem podawania loperamidu należy ustalić przyczyny biegunki. Jeśli po podaniu leku objawy nie ustępują w ciągu 48 godzin, należy przerwać podawanie leku Stoperan i skontaktować się z lekarzem.
• U pacjentów z AIDS, leczonych lekiem Stoperan z powodu biegunki, należy przerwać podawanie leku w razie pojawienia się najwcześniejszych objawów wzdęcia brzucha.
• U pacjentów z AIDS i jednoczesnym zakaźnym zapaleniem okrężnicy wywołanym zarówno przez wirusy, jak i bakterie, opisywano pojedyncze przypadki wystąpienia toksycznego rozszerzenia okrężnicy podczas stosowania loperamidu.

Ze względu na zawartość laktozy jednowodnej, lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy (patrz także punkt „Ważne informacje o niektórych składnikach leku Stoperan”).

Ciąża:
Przed zastosowaniem leku należy poradzić się lekarza.

Karmienie piersią:
Przed zastosowaniem leku należy poradzić się lekarza. Jeśli podczas leczenia ostrej biegunki w ciągu 48 godzin nie nastąpi poprawa, należy skontaktować się z lekarzem.

Stosować doustnie

Dzieci 9-12 rok życia: biegunka ostra – 2 mg (1 kapsułka) po każdym luźnym wypróżnieniu (dawka maksymalna wynosi 6 mg na dobę); biegunka przewlekła – 2 mg (1 kapsułka) po każdym luźnym wypróżnieniu (dawka maksymalna wynosi 6 mg na dobę).
Dzieci 6-8 rok życia: biegunka ostra – 2 mg (1 kapsułka) po każdym luźnym wypróżnieniu (dawka maksymalna wynosi 6 mg na dobę); biegunka przewlekła – 2 mg (1 kapsułka) po każdym luźnym wypróżnieniu (dawka maksymalna wynosi 4 mg na dobę).

Dorośli i dzieci powyżej 12 roku życia: biegunka ostra - pierwsza dawka 4 mg (2 kapsułki), następnie 2 mg (1 kapsułka) po każdym luźnym wypróżnieniu (dawka maksymalna wynosi 16 mg na dobę); biegunka przewlekła - początkowo 2 mg (1 kapsułka) 2 razy na dobę, w razie potrzeby dawkę można zwiększyć do 8-12 mg (4-6 kapsułek) na dobę.

(1 kapsułka): chlorek loperamidu 2 mg, substancje pomocnicze: laktoza jednowodna, skrobia kukurydziana, talk, magnezu stearynian, żelatyna, erytrozyna, błękit patentowy, tytanu dwutlenek, żółcień chinolinowa,

312249

stoperan