Perazin, 200 mg, tabletki, 30 szt.

Kiedy stosować lek?

Dostępne

Recepta

Lek dostępny po okazaniu farmaceucie prawidłowej, ważnej w dniu odbioru w aptece recepty.

Kiedy stosować lek?

Wskazania do stosowania:

różne postacie schizofrenii,
ostre zaburzenia psychotyczne, w tym katatoniczne (katatonia to zespół objawów, w którym dominują zaburzenia motoryki, przybierające postać albo spowolnienia aż do zahamowania ruchów, albo gwałtownego pobudzenia ruchowego) z towarzyszącymi objawami pobudzenia psychoruchowego, manii, urojeń.

Dawkowanie

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty.

Przeciwwskazania. Kto nie powinien przyjmować leku?

Nie należy stosować leku:

jeśli pacjent ma uczulenie na perazynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego lek lub inne leki przeciwpsychotyczne, szczególnie pochodne fenotiazyny,
jeśli u pacjenta stwierdzono złośliwy zespół poneuroleptyczny w wywiadzie,
w przypadku ciężkiego uszkodzenia szpiku kostnego lub komórek krwi,
jeśli u pacjenta występują stany śpiączkowe,
w okresie ciąży i karmienia piersią,
w przypadku ostrego zatrucia jednym z wymienionych środków: leki nasenne, opioidy, inne leki neuroleptyczne, leki uspokajające, leki przeciwdepresyjne, alkohol,
jeśli u pacjenta występują guzy zależne od prolaktyny, ze względu na zwiększone wydzielanie prolaktyny pod wpływem perazyny,
w przypadku niewydolności wątroby,
jeśli u pacjenta występują stany depresyjne.

Możliwe działania niepożądane leku

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Bardzo często (u 1 na 10 pacjentów): mlekotok.

Często (u 1 do 10 pacjentów na 100): zmiana ciśnienia wewnątrzgałkowego, obrzęk błony śluzowej nosa, zaparcia, trudności w oddawaniu moczu, przyrost masy ciała, suchość błon śluzowych jamy ustnej, nasilone pragnienie, zaburzenia czynności seksualnych (np. zaburzenia erekcji, ejakulacji).

Stosowanie leku z innymi lekami

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować. Podanie perazyny razem z:

lewodopą powoduje wzajemne znoszenie ich działania,
cymetydyną powoduje zwiększenie dostępności perazyny w organizmie,
węglanem litu zwiększa ryzyko uszkodzenia układu nerwowego i podwyższenia stężenia cukru we krwi,
lekami blokującymi receptory beta-adrenergiczne (obniżają ciśnienie tętnicze krwi) może doprowadzić do nadmiernego spadku ciśnienia tętniczego krwi,
lekami o działaniu przeciwcholinergicznym (atropina, triheksyfenidyl) zwiększa ryzyko wystąpienia majaczeń, zmniejsza siłę działania przeciwpsychotycznego,
etanolem, lekami nasennymi i uspokajającymi zwiększa działanie uspokajające i ryzyko powikłań oddechowych (porażenie ośrodka oddechowego),
lekami przeciwpadaczkowymi (np. fenytoina, karbamazepina) powoduje zmniejszenie działania przeciwpsychotycznego perazyny, osłabienie działania przeciwdrgawkowego,
doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi osłabia działanie przeciwzakrzepowe,
inhibitorami MAO i środkami antykoncepcyjnymi skutkuje osłabieniem działania uspokajającego perazyny oraz nasileniem występujących po niej działań niepożądanych,
lekami przeciwcukrzycowymi powoduje zmniejszenie ich działania,
narkotycznymi lekami przeciwbólowymi oraz innymi środkami przeciwbólowymi i przeciwgorączkowymi nasila ich działanie przeciwbólowe i uspokajające,
trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi (TCLP, np. imipramina, amitryptylina) powoduje słabsze działanie leków (dochodzi do wzajemnego zahamowania wychwytu leków przez tkanki),
lekami z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI, np. fluoksetyna, fluwoksamina, sertralina) powoduje wzajemnie zahamowanie wychwytu leków przez tkanki oraz znaczne podwyższenie stężenia perazyny we krwi,
lekami upośledzającymi czynności szpiku kostnego (mielotoksycznymi) takimi, jak np.: fenylbutazon, aminofenazon, chloramfenikol, skutkuje zwiększonym ryzykiem zaburzeń funkcji szpiku i zaburzeniami w obrazie krwi.

Stosowanie z jedzeniem, piciem i alkoholem

Podczas leczenia perazyną pacjent nie powinien spożywać produktów zawierających alkohol.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Lek może powodować znaczne upośledzenie sprawności psychofizycznej. Podczas leczenia perazyną nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. Perazyna przenika przez barierę łożyskową, dlatego stosowanie leku u kobiet w okresie ciąży jest przeciwwskazane. Perazyna przenika do mleka matki. W przypadku, gdy konieczne jest zastosowanie leczenia perazyną, należy przerwać karmienie piersią.

Co zawiera lek?

Substancją czynną leku jest perazyna. 1 tabletka zawiera 200 mg perazyny.

Pozostałe składniki (substancje pomocnicze) to: magnezu węglan ciężki, Powidon K 30, kroskarmeloza sodowa i magnezu stearynian.

Przechowywanie leku

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu. Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu.

Producent - podmiot odpowiedzialny

HASCO-LEK

Pełna nazwa produktu	Perazin, 200 mg, tabletki, 30 szt.
Dostępne krótkie daty	Nie
Produkt tygodnia	Nie
Skrócony opis produktu	Kiedy stosować lek? Wskazania do stosowania: różne postacie schizofrenii, ostre zaburzenia psychotyczne, w tym katatoniczne (katatonia to zespół objawów, w którym dominują zaburzenia motoryki, przybierające postać albo spowolnienia aż do zahamowania ruchów, albo gwałtownego pobudzenia ruchowego) z towarzyszącymi objawami pobudzenia psychoruchowego, manii, urojeń. Dawkowanie Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. Przeciwwskazania. Kto nie powinien przyjmować leku? Nie należy stosować leku: jeśli pacjent ma uczulenie na perazynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego lek lub inne leki przeciwpsychotyczne, szczególnie pochodne fenotiazyny, jeśli u pacjenta stwierdzono złośliwy zespół poneuroleptyczny w wywiadzie, w przypadku ciężkiego uszkodzenia szpiku kostnego lub komórek krwi, jeśli u pacjenta występują stany śpiączkowe, w okresie ciąży i karmienia piersią, w przypadku ostrego zatrucia jednym z wymienionych środków: leki nasenne, opioidy, inne leki neuroleptyczne, leki uspokajające, leki przeciwdepresyjne, alkohol, jeśli u pacjenta występują guzy zależne od prolaktyny, ze względu na zwiększone wydzielanie prolaktyny pod wpływem perazyny, w przypadku niewydolności wątroby, jeśli u pacjenta występują stany depresyjne. Możliwe działania niepożądane leku Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Bardzo często (u 1 na 10 pacjentów): mlekotok. Często (u 1 do 10 pacjentów na 100): zmiana ciśnienia wewnątrzgałkowego, obrzęk błony śluzowej nosa, zaparcia, trudności w oddawaniu moczu, przyrost masy ciała, suchość błon śluzowych jamy ustnej, nasilone pragnienie, zaburzenia czynności seksualnych (np. zaburzenia erekcji, ejakulacji). Stosowanie leku z innymi lekami Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować. Podanie perazyny razem z: lewodopą powoduje wzajemne znoszenie ich działania, cymetydyną powoduje zwiększenie dostępności perazyny w organizmie, węglanem litu zwiększa ryzyko uszkodzenia układu nerwowego i podwyższenia stężenia cukru we krwi, lekami blokującymi receptory beta-adrenergiczne (obniżają ciśnienie tętnicze krwi) może doprowadzić do nadmiernego spadku ciśnienia tętniczego krwi, lekami o działaniu przeciwcholinergicznym (atropina, triheksyfenidyl) zwiększa ryzyko wystąpienia majaczeń, zmniejsza siłę działania przeciwpsychotycznego, etanolem, lekami nasennymi i uspokajającymi zwiększa działanie uspokajające i ryzyko powikłań oddechowych (porażenie ośrodka oddechowego), lekami przeciwpadaczkowymi (np. fenytoina, karbamazepina) powoduje zmniejszenie działania przeciwpsychotycznego perazyny, osłabienie działania przeciwdrgawkowego, doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi osłabia działanie przeciwzakrzepowe, inhibitorami MAO i środkami antykoncepcyjnymi skutkuje osłabieniem działania uspokajającego perazyny oraz nasileniem występujących po niej działań niepożądanych, lekami przeciwcukrzycowymi powoduje zmniejszenie ich działania, narkotycznymi lekami przeciwbólowymi oraz innymi środkami przeciwbólowymi i przeciwgorączkowymi nasila ich działanie przeciwbólowe i uspokajające, trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi (TCLP, np. imipramina, amitryptylina) powoduje słabsze działanie leków (dochodzi do wzajemnego zahamowania wychwytu leków przez tkanki), lekami z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI, np. fluoksetyna, fluwoksamina, sertralina) powoduje wzajemnie zahamowanie wychwytu leków przez tkanki oraz znaczne podwyższenie stężenia perazyny we krwi, lekami upośledzającymi czynności szpiku kostnego (mielotoksycznymi) takimi, jak np.: fenylbutazon, aminofenazon, chloramfenikol, skutkuje zwiększonym ryzykiem zaburzeń funkcji szpiku i zaburzeniami w obrazie krwi. Stosowanie z jedzeniem, piciem i alkoholem Podczas leczenia perazyną pacjent nie powinien spożywać produktów zawierających alkohol. Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Lek może powodować znaczne upośledzenie sprawności psychofizycznej. Podczas leczenia perazyną nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn. Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. Perazyna przenika przez barierę łożyskową, dlatego stosowanie leku u kobiet w okresie ciąży jest przeciwwskazane. Perazyna przenika do mleka matki. W przypadku, gdy konieczne jest zastosowanie leczenia perazyną, należy przerwać karmienie piersią. Co zawiera lek? Substancją czynną leku jest perazyna. 1 tabletka zawiera 200 mg perazyny. Pozostałe składniki (substancje pomocnicze) to: magnezu węglan ciężki, Powidon K 30, kroskarmeloza sodowa i magnezu stearynian. Przechowywanie leku Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu. Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Producent - podmiot odpowiedzialny HASCO-LEK
Postać produktu	tabletki
Dawka	200 mg
Wielkość opakowania	30 szt
Nazwa producenta	HASCO-LEK
Wskazania	Wskazania do stosowania: różne postacie schizofrenii, ostre zaburzenia psychotyczne, w tym katatoniczne (katatonia to zespół objawów, w którym dominują zaburzenia motoryki, przybierające postać albo spowolnienia aż do zahamowania ruchów, albo gwałtownego pobudzenia ruchowego) z towarzyszącymi objawami pobudzenia psychoruchowego, manii, urojeń.
Możliwe działania niepożądane	Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Bardzo często (u 1 na 10 pacjentów): mlekotok. Często (u 1 do 10 pacjentów na 100): zmiana ciśnienia wewnątrzgałkowego, obrzęk błony śluzowej nosa, zaparcia, trudności w oddawaniu moczu, przyrost masy ciała, suchość błon śluzowych jamy ustnej, nasilone pragnienie, zaburzenia czynności seksualnych (np. zaburzenia erekcji, ejakulacji).
Przeciwwskazania	Nie należy stosować leku: jeśli pacjent ma uczulenie na perazynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego lek lub inne leki przeciwpsychotyczne, szczególnie pochodne fenotiazyny, jeśli u pacjenta stwierdzono złośliwy zespół poneuroleptyczny w wywiadzie, w przypadku ciężkiego uszkodzenia szpiku kostnego lub komórek krwi, jeśli u pacjenta występują stany śpiączkowe, w okresie ciąży i karmienia piersią, w przypadku ostrego zatrucia jednym z wymienionych środków: leki nasenne, opioidy, inne leki neuroleptyczne, leki uspokajające, leki przeciwdepresyjne, alkohol, jeśli u pacjenta występują guzy zależne od prolaktyny, ze względu na zwiększone wydzielanie prolaktyny pod wpływem perazyny, w przypadku niewydolności wątroby, jeśli u pacjenta występują stany depresyjne.
Stosowanie leku z innymi lekami	Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować. Podanie perazyny razem z: lewodopą powoduje wzajemne znoszenie ich działania, cymetydyną powoduje zwiększenie dostępności perazyny w organizmie, węglanem litu zwiększa ryzyko uszkodzenia układu nerwowego i podwyższenia stężenia cukru we krwi, lekami blokującymi receptory beta-adrenergiczne (obniżają ciśnienie tętnicze krwi) może doprowadzić do nadmiernego spadku ciśnienia tętniczego krwi, lekami o działaniu przeciwcholinergicznym (atropina, triheksyfenidyl) zwiększa ryzyko wystąpienia majaczeń, zmniejsza siłę działania przeciwpsychotycznego, etanolem, lekami nasennymi i uspokajającymi zwiększa działanie uspokajające i ryzyko powikłań oddechowych (porażenie ośrodka oddechowego), lekami przeciwpadaczkowymi (np. fenytoina, karbamazepina) powoduje zmniejszenie działania przeciwpsychotycznego perazyny, osłabienie działania przeciwdrgawkowego, doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi osłabia działanie przeciwzakrzepowe, inhibitorami MAO i środkami antykoncepcyjnymi skutkuje osłabieniem działania uspokajającego perazyny oraz nasileniem występujących po niej działań niepożądanych, lekami przeciwcukrzycowymi powoduje zmniejszenie ich działania, narkotycznymi lekami przeciwbólowymi oraz innymi środkami przeciwbólowymi i przeciwgorączkowymi nasila ich działanie przeciwbólowe i uspokajające, trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi (TCLP, np. imipramina, amitryptylina) powoduje słabsze działanie leków (dochodzi do wzajemnego zahamowania wychwytu leków przez tkanki), lekami z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI, np. fluoksetyna, fluwoksamina, sertralina) powoduje wzajemnie zahamowanie wychwytu leków przez tkanki oraz znaczne podwyższenie stężenia perazyny we krwi, lekami upośledzającymi czynności szpiku kostnego (mielotoksycznymi) takimi, jak np.: fenylbutazon, aminofenazon, chloramfenikol, skutkuje zwiększonym ryzykiem zaburzeń funkcji szpiku i zaburzeniami w obrazie krwi.
Stosowanie leku z jedzeniem, piciem i alkoholem	Podczas leczenia perazyną pacjent nie powinien spożywać produktów zawierających alkohol.
Ciąża i karmienie piersią	Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. Perazyna przenika przez barierę łożyskową, dlatego stosowanie leku u kobiet w okresie ciąży jest przeciwwskazane. Perazyna przenika do mleka matki. W przypadku, gdy konieczne jest zastosowanie leczenia perazyną, należy przerwać karmienie piersią.
Dawkowanie	Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty.
Przechowywanie leku	Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu. Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu.
Skład	Substancją czynną leku jest perazyna. 1 tabletka zawiera 200 mg perazyny. Pozostałe składniki (substancje pomocnicze) to: magnezu węglan ciężki, Powidon K 30, kroskarmeloza sodowa i magnezu stearynian.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn	Lek może powodować znaczne upośledzenie sprawności psychofizycznej. Podczas leczenia perazyną nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.