Toptelmi HCT, 40 mg+12,5 mg, tabl.draz., 56 szt

Toptelmi HCT, 40 mg+12,5 mg, tabl.draz., 56 szt

Nie

Nie

tabletki drazowane

40 mg+12,5 mg

56 szt

SANDOZ

Leczenie samoistnego nadciśnienia tętniczego.

Toptelmi HCT o ustalonej dawce jest wskazany w leczeniu dorosłych, których ciśnienie tętnicze krwi nie jest wystarczająco kontrolowane podczas monoterapii telmisartanem.

Kiedy NIE stosować leku Toptelmi HCT

- jeśli pacjent ma uczulenie na telmisartan lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku;

- jeśli pacjent ma uczulenie na hydrochlorotiazyd lub na inne sulfonamidy;

- jeśli pacjentka jest w ciąży dłużej niż 3 miesiące (we wczesnym okresie ciąży również lepiej nie przyjmować leku Toptelmi HCT – patrz punkt dotyczący ciąży);

- jeśli u pacjenta stwierdzono ciężkie zaburzenia czynności wątroby, takie jak zastój żółci lub niedrożność dróg żółciowych (problemy z odpływem żółci z wątroby i pęcherzyka żółciowego) lub inną ciężką chorobę wątroby;

- jeśli pacjent ma ciężką chorobę nerek;

- jeśli lekarz stwierdził u pacjenta małe stężenie potasu lub duże stężenie wapnia we krwi, które nie poddają się leczeniu;

- jeśli pacjent choruje na cukrzycę lub ma zaburzenia czynności nerek i przyjmuje obniżający ciśnienie tętnicze lek zawierający aliskiren.

Jeśli którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczy pacjenta, przed zastosowaniem leku Toptelmi HCT należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed zastosowaniem leku Toptelmi HCT należy omówić to z lekarzem, jeśli u pacjenta występuje lub występowały którekolwiek z poniższych stanów lub chorób:  niskie ciśnienie tętnicze krwi (niedociśnienie), którego prawdopodobieństwo jest większe, jeśli pacjent jest odwodniony (nadmierna utrata wody z organizmu) lub ma niedobór soli na skutek przyjmowania leków moczopędnych, stosowania diety z ograniczeniem soli, biegunki, wymiotów lub hemodializy;  choroba nerek lub przeszczepienie nerki;  zwężenie tętnicy nerkowej (zwężenie naczyń krwionośnych zaopatrujących jedną lub obie nerki);  choroba wątroby;  zaburzenia czynności serca;  cukrzyca;  dna moczanowa;  zwiększone stężenie aldosteronu (zatrzymanie wody i soli w organizmie, którym towarzyszą zaburzenia równowagi różnych składników mineralnych we krwi);  toczeń rumieniowaty układowy (nazywany również „toczniem” lub „TRU”) – choroba, w której układ odpornościowy organizmu atakuje własne tkanki i narządy;  osłabienie wzroku i ból oka na skutek nieprawidłowej reakcji wywołanej przez hydrochlorotiazyd będący substancją czynną tego leku. Mogą to być objawy gromadzenia się płynu w unaczynionej błonie otaczającej oko (nadmiernego nagromadzenia płynu między naczyniówką a twardówką) lub zwiększenia ciśnienia we wnętrzu oka — mogą one wystąpić w przedziale od kilku godzin do tygodni od przyjęcia leku Toptelmi HCT. Nieleczone mogą prowadzić do trwałego upośledzenia wzroku. Większe ryzyko rozwoju takich zaburzeń może występować u pacjenta, który miał wcześniej uczulenie na penicylinę lub sulfonamidy.  stwierdzony w przeszłości nowotwór złośliwy skóry lub wystąpienie w trakcie leczenia nieoczekiwanej zmiany skórnej. Leczenie hydrochlorotiazydem, zwłaszcza dużymi dawkami przez dłuższy czas, może zwiększyć ryzyko niektórych rodzajów nowotworów złośliwych skóry i warg (nieczerniakowy nowotwór złośliwy skóry). Podczas przyjmowania leku Toptelmi HCT należy chronić skórę przed działaniem światła słonecznego i promieniowaniem UV.  występowanie u pacjenta w przeszłości po przyjęciu hydrochlorotiazydu problemów z oddychaniem lub płucami (w tym zapalenie płuc lub gromadzenie się płynu w płucach). Jeśli po przyjęciu leku Toptelmi HCT u pacjenta wystąpi ciężka duszność lub trudności z oddychaniem, należy niezwłocznie zwrócić się o pomoc medyczną. Przed zastosowaniem leku Toptelmi HCT należy omówić to z lekarzem, jeśli:  pacjent przyjmuje którykolwiek z poniższych leków stosowanych w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego krwi: - inhibitor ACE (np. enalapryl, lizynopryl, ramipryl), zwłaszcza jeśli pacjent ma chorobę nerek spowodowaną cukrzycą, - aliskiren. Lekarz może regularnie kontrolować czynności nerek pacjenta, jego ciśnienie tętnicze i stężenie elektrolitów (np. potasu) we krwi. pacjent przyjmuje digoksynę, lek stosowany w leczeniu chorób serca. Jeśli pacjentka przypuszcza, że jest w ciąży (lub może zajść w ciążę), konieczne jest poinformowanie o tym lekarza. Toptelmi HCT nie jest zalecany we wczesnej ciąży i przeciwwskazany po 3. miesiącu ciąży, gdyż jego stosowane w tym czasie może być bardzo szkodliwe dla dziecka (patrz punkt dotyczący ciąży). Leczenie hydrochlorotiazydem może powodować zaburzenia równowagi elektrolitowej w organizmie. Typowymi objawami zaburzeń gospodarki wodnej lub elektrolitowej są: suchość w jamie ustnej, osłabienie, letarg, senność, niepokój ruchowy, ból lub kurcze mięśniowe, nudności, wymioty, zmęczenie mięśni i nieprawidłowo przyspieszone tętno (ponad 100 uderzeń na minutę). Jeśli u pacjenta wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy powiadomić o tym lekarza. Należy również powiedzieć lekarzowi o wystąpieniu zwiększonej wrażliwości skóry na światło słoneczne z takimi objawami, jak oparzenia słoneczne (np. zaczerwienienie, świąd, obrzęk, powstawanie pęcherzy), które pojawiają się szybciej niż zwykle. W przypadku operacji lub znieczulenia, należy powiedzieć lekarzowi o przyjmowaniu leku Toptelmi HCT. Toptelmi HCT może mniej skutecznie zmniejszać ciśnienie tętnicze krwi u pacjentów rasy czarnej.

Dzieci i młodzież

Nie zaleca się stosowania leku Toptelmi HCT u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

Toptelmi HCT a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować. Lekarz może zdecydować o zmianie dawki tych leków lub o podjęciu innych środków ostrożności. W niektórych wypadkach może być konieczne odstawienie któregoś z leków. Dotyczy to zwłaszcza wymienionych niżej leków przyjmowanych jednocześnie z lekiem Toptelmi HCT:  leki zawierające lit (stosowane w leczeniu niektórych postaci depresji);  leki, które mogą spowodować małe stężenie potasu we krwi (hipokaliemię), takie jak inne leki moczopędne, leki przeczyszczające (np. olej rycynowy), glikokortykosteroidy (np. prednizon), ACTH (hormon), amfoterycyna (lek przeciwgrzybiczy), karbenoksolon (stosowany w leczeniu owrzodzenia jamy ustnej), benzylopenicylina sodowa (antybiotyk) oraz kwas salicylowy i jego pochodne;  leki, które mogą zwiększyć stężenie potasu we krwi, takie jak leki moczopędne oszczędzające potas, suplementy potasu, zamienniki soli kuchennej zawierające potas, inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE), cyklosporyna (lek hamujący czynność układu odpornościowego) oraz inne leki, takie jak heparyna sodowa (lek przeciwzakrzepowy);  leki stosowane w chorobach serca (np. digoksyna) lub leki kontrolujące rytm serca (tj. chinidyna, dyzopiramid, amiodaron, sotalol);  leki stosowane w chorobach psychicznych (takie jak tiorydazyna, chloropromazyna, lewomepromazyna);  niektóre antybiotyki (np. sparfloksacyna, pentamidyna) lub niektóre leki stosowane w leczeniu alergii (np. terfenadyna);  leki stosowane w leczeniu cukrzycy (insulina lub doustne leki, takie jak metformina);  kolestyramina i kolestypol (leki zmniejszające stężenie tłuszczów we krwi);  leki zwiększające ciśnienie tętnicze, takie jak noradrenalina;  leki zwiotczające mięśnie, takie jak tubokuraryna;  leki przeciwcholinergiczne (stosowane w leczeniu wielu zaburzeń, takich jak bolesne skurcze przewodu pokarmowego, skurcze pęcherza moczowego, astma, choroba lokomocyjna, kurcze mięśni, choroba Parkinsona i jako leki pomocnicze podawane w znieczuleniu ogólnym), takie jak atropina i biperyden;  amantadyna (lek stosowany w leczeniu choroby Parkinsona, a także w leczeniu lub zapobieganiu niektórym chorobom wywołanym przez wirusy);  inne leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego, kortykosteroidy, leki przeciwbólowe (takie jak niesteroidowe leki przeciwzapalne, NLPZ), leki przeciwnowotworowe, leki stosowane w leczeniu dny moczanowej lub zapalenia stawów i suplementy wapnia i (lub) witamina D;  inhibitor ACE lub aliskiren (patrz także informacje w punktach „Kiedy nie stosować leku Toptelmi HCT” i „Ostrzeżenia i środki ostrożności”);  digoksyna (lek stosowany w leczeniu chorób serca). Toptelmi HCT może nasilać działanie obniżające ciśnienie tętnicze krwi innych leków stosowanych w leczeniu nadciśnienia tętniczego lub leków, które mogą zmniejszać ciśnienie krwi (tj. baklofen, amifostyna). Ponadto niskie ciśnienie tętnicze mogą dodatkowo zmniejszyć: alkohol, barbiturany, narkotyki lub leki przeciwdepresyjne. Objawem mogą być zawroty głowy podczas wstawania. Należy skonsultować się z lekarzem, jeśli podczas stosowania leku Toptelmi HCT konieczne okaże się dostosowanie dawki innego przyjmowanego leku. Działanie leku Toptelmi HCT może być osłabione, jeśli pacjent przyjmuje jednocześnie niesteroidowy lek przeciwzapalny (np. kwas acetylosalicylowy lub ibuprofen).

Stosowanie leku Toptelmi HCT z alkoholem

Nie należy pić alkoholu bez uprzedniego omówienia tego z lekarzem. Alkohol może nadmiernie zmniejszyć ciśnienie krwi i (lub) zwiększyć ryzyko zawrotów głowy lub uczucia omdlewania.

Ciąża i karmienie piersią

Ciąża Konieczne jest poinformowanie lekarza, jeśli pacjentka jest w ciąży (lub może zajść w ciążę). Zwykle lekarz zaleca przerwanie przyjmowania leku Toptelmi HCT przed zajściem pacjentki w ciążę lub możliwie szybko po stwierdzeniu ciąży, a w zamian proponuje przyjmowanie innego leku. Stosowanie leku Toptelmi HCT nie jest zalecane we wczesnym okresie ciąży, a nie wolno go przyjmować po 3. miesiącu ciąży, gdyż lek przyjmowany w tym czasie może poważnie zaszkodzić dziecku. Karmienie piersią Należy poinformować lekarza o karmieniu piersią lub zamiarze rozpoczęcia karmienia. Stosowanie leku Toptelmi HCT nie jest zalecane w okresie karmienia piersią. Dla pacjentek planujących karmienie piersią, zwłaszcza noworodka lub wcześniaka, lekarz może wybrać inny odpowiedni lek.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Niektórzy pacjenci przyjmujący Toptelmi HCT mogą odczuwać zawroty głowy lub zmęczenie. W takim wypadku nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

Toptelmi HCT zawiera laktozę

Jeżeli u pacjenta stwierdzono wcześniej nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem tego leku.

Toptelmi HCT zawiera sód

Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Zalecaną dawką leku Toptelmi HCT jest jedna tabletka na dobę.

- Należy starać się przyjmować tabletki codziennie o tej samej porze.

- Toptelmi HCT można przyjmować niezależnie od posiłków.

-  Tabletki należy połykać popijając wodą lub innym bezalkoholowym napojem.

- Ważne jest, aby przyjmować lek codziennie, dopóki lekarz nie zaleci inaczej.

U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby zwykle stosowana dawka nie powinna być większa niż 40 mg + 12,5 mg raz na dobę.

Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Toptelmi HCT

Jeśli pacjent przyjmie omyłkowo zbyt wiele tabletek, mogą wystąpić u niego takie objawy, jak niskie ciśnienie tętnicze i przyspieszona czynność serca. Zgłaszano również zwolnienie czynności serca, zawroty głowy, wymioty, zaburzenia czynności nerek, w tym niewydolność nerek. Ze względu na zawartość hydrochlorotiazydu może również wystąpić znaczne zmniejszenie ciśnienia tętniczego i małe stężenie potasu we krwi, co może spowodować nudności, senność oraz kurcze mięśni i (lub) nieregularną czynność serca, związane z jednoczesnym stosowaniem takich leków, jak glikozydy naparstnicy lub pewne leki przeciwarytmiczne. Należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do oddziału ratunkowego najbliższego szpitala.

Pominięcie przyjęcia leku Toptelmi HCT

Jeśli pacjent zapomni zażyć lek, powinien zrobić to niezwłocznie po przypomnieniu sobie o tym, a następnie powrócić do poprzedniego schematu stosowania. Jeśli pacjent nie przyjmie leku w jednym dniu, powinien przyjąć zwykłą dawkę leku dnia następnego. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

substancja czynna: Każda tabletka drażowana zawiera 40 mg telmisartanu (Telmisartanum) i 12,5 mg hydrochlorotiazydu (Hydrochlorothiazidum).

substancje pomocnicze:

• Rdzeń: Sodu wodorotlenek Meglumina Powidon K25 Ludipress o składzie: Laktoza jednowodna Powidon K30 Krospowidon (typ A) Laktoza bezwodna Magnezu stearynian
• Otoczka: Alkohol poliwinylowy Glikol polietylenowy Krzemionka koloidalna bezwodna Kwas cytrynowy jednowodny
• Dodatkowo w tabletkach 40 mg + 12,5 mg: Żelaza tlenek żółty (E172) Żelaza tlenek czerwony (E172)

PRZECHOWYWANIE:

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Nie przechowywać w temperaturze powyżej 30°C. Przechowywać w oryginalnym blistrze w celu ochrony przed wilgocią.