Lotriderm, (0,64 mg + 10 mg)/g, krem, 15 g

Wielkość opakowania

15 g kremu

Informacje ogólne i sposób działania leku Lotriderm

Lek Lotriderm ma postać kremu do stosowania miejscowego na skórę. Lek zawiera substancje czynne betametazonu dipropionian i klotrymazol.

Betametazonu dipropionian należy do silnie działających kortykosteroidów. Stosowany miejscowo działa przeciwzapalnie, przeciwświądowo i obkurczająco na naczynia krwionośne.

Klotrymazol należy do leków z grupy imidazoli o miejscowym działaniu przeciwgrzybiczym.

Wskazania do stosowania

Lotriderm w postaci kremu do stosowania na skórę wskazany jest w leczeniu grzybicy pachwin, krocza, stóp i nieowłosionej skóry wywołanej przez grzyby Trichophyton rubrum, Trichophyton mentagrophytes, Epidermophyton floccosum i Microsporum canis oraz kandydozy spowodowanej przez drożdżaki Candida albicans z towarzyszącym stanem zapalnym lub współistniejącymi zmianami alergicznymi.

Dawkowanie. W jaki sposób stosować lek Lotriderm?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dorośli i dzieci w wieku powyżej 12 lat

• Cienką warstwę leku Lotriderm należy nakładać na zmienione chorobowo miejsca na skórze i otaczającą je skórę zwykle dwa razy na dobę: rano i wieczorem.

Nie zaleca się stosowania leku u dzieci w wieku poniżej 12 lat.

Konkretną dawkę i sposób leczenia ustala lekarz.

Sposób podawania

Lek Lotriderm jest przeznaczony do stosowania miejscowego na skórę.

Czas trwania leczenia

Jak długo stosować lek Lotriderm?

Czas leczenia wynosi:

- 2 tygodnie w przypadku grzybicy pachwin, krocza i nieowłosionej skóry oraz kandydoz,

- 4 tygodnie w przypadku grzybicy stóp.

Poprawa objawiająca się ustąpieniem rumienia i świądu następuje zwykle w ciągu pierwszych 3 do 5 dni leczenia.

Jeśli w przypadku leczenia grzybicy pachwin, krocza i nieowłosionej skóry oraz kandydoz, poprawa nie nastąpi w ciągu tygodnia, a w przypadku grzybicy stóp w ciągu dwóch tygodni leczenia, należy skontaktować się z lekarzem, gdyż konieczne jest zweryfikowanie diagnozy.

Jeśli w przypadku leczenia grzybicy pachwin, krocza i nieowłosionej skóry oraz kandydoz objawy choroby utrzymują się po dwóch tygodniach leczenia, a w przypadku grzybicy stóp po czterech tygodniach, należy skontaktować się z lekarzem. Lekarz podejmie decyzję, czy należy przerwać stosowanie leku Lotriderm i zastosować inne leczenie.

Nie zaleca się stosowania leku Lotriderm dłużej niż przez 4 tygodnie.

Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek Lotriderm może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Po zastosowaniu leku występują rzadko (u mniej niż 1 pacjenta na 1000):

• zaburzenia czucia, pieczenie, wysypka grudkowo-plamkowa, obrzęk, pokrzywka i wtórne zakażenia.

Po zastosowaniu leku, ze względu na zawartość klotrymazolu może wystąpić: rumień, uczucie pieczenia, tworzenie pęcherzy, obrzęk, świąd, pokrzywka i ogólne podrażnienie skóry.

Po zastosowaniu leku, ze względu na zawartość betametazonu dipropionianu, może wystąpić: uczucie pieczenia, świąd, podrażnienie, suchość skóry, zapalenie mieszków włosowych, nadmierne owłosienie, trądzik posteroidowy, odbarwienie skóry, zapalenie skóry wokół ust, alergiczne kontaktowe zapalenie skóry, maceracja skóry, wtórne zakażenia, zanik skóry, rozstępy, potówki, kruchość naczyń (wybroczyny) i uczulenie.

Podczas stosowania kortykosteroidów obserwowano nieostre widzenie (częstość nieznana - nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Przeciwwskazania. Kiedy nie należy stosować leku Lotriderm?

Jeśli pacjent ma uczulenie na betametazonu dipropionian, klotrymazol lub na inne leki z grupy kortykosteroidów, pochodnych imidazolu lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania leku Lotriderm należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.

Leku Lotriderm nie należy stosować pod opatrunkiem okluzyjnym (uszczelniającym) czy pieluchą.

Jeśli podczas stosowania leku wystąpi uczulenie lub podrażnienie należy przerwać stosowanie leku Lotriderm i skontaktować się z lekarzem.

W przypadku zakażenia bakteryjnego, lekarz zastosuje odpowiednie leczenie przeciwbakteryjne.

Betametazonu dipropionian jak inne kortykosteroidy wchłania się przez skórę. Dlatego podczas stosowania leku Lotriderm mogą wystąpić ogólne działania niepożądane betametazonu dipropionianu charakterystyczne dla kortykosteroidów, w tym zahamowanie czynności kory nadnerczy, zespół Cushinga, zwiększenie stężenia cukru we krwi i obecność cukru w moczu.

Wchłanianie kortykosteroidów do organizmu po miejscowym zastosowaniu nasila się, gdy przedłuża się czas leczenia lub stosuje się je na rozległe powierzchnie ciała.

Należy unikać stosowania leku Lotriderm na dużą powierzchnię skóry, uszkodzoną skórę, stosowania w dużych dawkach lub długotrwałego leczenia lekiem.

Ze względu na zawartość silnie działającego kortykosteroidu (betametazonu dipropionianu) pacjenci, u których lek jest stosowany na duże powierzchnie ciała, powinni być okresowo badani w celu wykluczenia zahamowania czynności nadnerczy. Jeśli wystąpią objawy zahamowania czynności nadnerczy, lekarz zadecyduje czy należy zaprzestać leczenia lekiem Lotriderm lub zmniejszyć dawkę leku, czy też zastosować lek zawierający kortykosteroid o słabszym działaniu.

Leku Lotriderm nie należy stosować w okulistyce.

Jeśli u pacjenta wystąpi nieostre widzenie lub inne zaburzenia widzenia, należy skontaktować się z lekarzem.

Stosowanie u dzieci

Nie zaleca się stosowania leku u dzieci w wieku poniżej 12 lat.

Stosowanie leku z innymi lekami

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Nie są znane interakcje z innymi lekami.

Stosowanie z jedzeniem, piciem i alkoholem

W ulotce nie podano informacji na temat stosowania leku Lotriderm z jedzeniem i piciem.

Lotriderm a alkohol

W ulotce nie podano informacji na temat interakcji leku Lotriderm a alkohol.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Ciąża

Lek można stosować w okresie ciąży tylko wtedy, gdy w opinii lekarza korzyść dla matki przewyższa ryzyko dla matki, płodu lub noworodka. Lek u kobiet w okresie ciąży nie powinien być stosowany w dużych ilościach i przez dłuższy czas.

Karmienie piersią

Lekarz podejmie decyzję, czy zaprzestać karmienia piersią czy stosowania leku, biorąc pod uwagę znaczenie leku dla matki.
W razie stosowania leku w czasie karmienia piersią należy uważać, aby lek nie wszedł w kontakt ze skórą piersi, należy bowiem unikać przypadkowego spożycia leku przez niemowlę i (lub) unikać przypadkowego kontaktu leku ze skórą niemowlęcia.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Brak danych o wpływie leku Lotriderm na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Lotriderm

W razie zastosowania większej niż zalecana dawki leku, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Pominięcie zastosowania leku Lotriderm

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Skład leku. Substancje czynne i pomocnicze

Substancjami czynnymi leku są betametazonu dipropionian i klotrymazol. Każdy gram kremu zawiera 0,64 mg betametazonu dipropionianu i 10 mg klotrymazolu.

Pozostałe składniki to: parafina ciekła, wazelina biała, alkohol cetostearylowy, glikol propylenowy, cetomakrogol 1000, alkohol benzylowy, sodu diwodorofosforan dwuwodny, kwas fosforowy stężony, sodu wodorotlenek (do ustalenia pH), kwas fosforowy rozcieńczony (do ustalenia pH), woda oczyszczona.

Przechowywanie

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu.