insulina Abasaglar, 100 j.m./ml; 3 ml, roztwór do wstrzyknięć, 10 szklanych wkładów

Kiedy stosować lek?

Leczenie cukrzycy u dorosłych, młodzieży i dzieci w wieku od 2 lat i starszych.

Dawkowanie

Dawkowanie produktu (dawkę oraz porę stosowania) należy ustalić indywidualnie. Lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. U pacjentów z cukrzycą typu 2 produkt ABASAGLAR można stosować również w skojarzeniu z doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi

Przeciwwskazania. Kto nie powinien przyjmować leku?

Nie stosować w przypadku nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu.

Należy przestrzegać dokładnie zaleceń udzielonych przez lekarza dotyczących dawkowania leku, kontroli stężenia cukru (we krwi i w moczu), zaleceń dotyczących diety i aktywności fizycznej (praca fizyczna i ćwiczenia).

Możliwe działania niepożądane leku

Jak każdy lek, Abasaglar może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Często: zmiany skórne w miejscu wstrzyknięcia (przy rzadkich zmianach miejsca aplikacji: lipoatrofia lub lipohipertrofia); odczyny skórne w miejscu wstrzyknięcia: zaczerwienienie, niezwykle silny ból w czasie wstrzyknięcia, swędzenie, pokrzywkę, obrzęk lub zapalenie.

Rzadko: zaburzenia oka związane z wahaniami cukru we krwi takie jak: zaburzenia widzenia, przemijająca utrata wzroku (u chorych z retionpatią proliferacyjną); zatrzymanie wody w organizmie (obrzęki łydek, kostek).

U młodszych pacjentów częściej niż u dorosłych występują reakcje w miejscu wstrzyknięcia (ból, odczyn, wysypki). 

Stosowanie leku z innymi lekami

Wiele substancji ma wpływ na metabolizm glukozy. Ich przyjmowanie może wymagać zmiany dawki insuliny glargine.

Do substancji, które mogą nasilać działanie hipoglikemizujące insuliny (zmniejszyć stężenie glukozy we krwi) i tym samym zwiększać możliwość wystąpienia hipoglikemii należą: doustne leki przeciwcukrzycowe, inhibitory konwertazy angiotensyny (inhibitory ACE), dyzopiramid, fibraty, fluoksetyna, inhibitory monoaminooksydazy (IMAO), pentoksyfilina, propoksyfen, salicylany, analogi somatostatyny i sulfonamidy.

Do substancji, które mogą zmniejszać działanie hipoglikemizujące insuliny należą: kortykosteroidy, danazol, diazoksyd, leki moczopędne, glukagon, izoniazyd, estrogeny, progestageny, pochodne fenotiazyny, somatropina, leki sympatykomimetyczne (np. adrenalina, salbutamol, terbutalina), hormony tarczycy, nietypowe leki przeciwpsychotyczne (np. klozapina, olanzapina) i inhibitory proteazy.

Leki beta-adrenolityczne, klonidyna, sole litu lub alkohol mogą zarówno nasilać, jak i osłabiać działanie hipoglikemizujące insuliny. Pentamidyna może spowodować hipoglikemię, po której niekiedy może nastąpić hiperglikemia. Pod wpływem leków sympatykolitycznych, takich jak leki beta-adrenolityczne, klonidyna, guanetydyna i rezerpina wyrównawcze reakcje adrenergiczne mogą być zmniejszone lub mogą wcale nie wystąpić.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Prowadzenie pojazdów:

Zdolność do koncentracji i szybkość reakcji pacjentów z cukrzycą może ulec upośledzeniu w następstwie hipoglikemii lub hiperglikemii oraz z powodu pogorszenia widzenia. Pacjenci powinni skonsultować się z lekarzem w celu uzyskania porady, czy prowadzenie pojazdów lub obsługiwanie maszyn jest wskazane

Ciąża i karmienie piersią

Przyjmowanie leku w okresie ciąży lub karmienia piersią:

Należy poinformować lekarza o zamiarze zajścia w ciążę lub o istniejącej już ciąży. W okresie ciąży i po porodzie może zaistnieć konieczność zmiany dawki insuliny. Szczególnie staranna kontrola cukrzycy i zapobieganie wystąpieniu hipoglikemii może mieć duże znaczenie dla zdrowia dziecka.

W okresie karmienia piersią należy skontaktować się z lekarzem, ponieważ może wystąpić konieczność zmiany diety i dawek insuliny.

Co zawiera lek?

Jeden ml zawiera 100 jednostek insuliny glargine, co odpowiada 3,64 mg.

Każdy wkład zawiera 3 ml roztworu do wstrzykiwań, co odpowiada 300 jednostkom.

Insulina glargine jest wytwarzana metodą rekombinacji DNA w komórkach Escherichia coli.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Należy stosować się do wskazówek lekarza odnośnie pomiaru poziomu cukru we krwi i właściwej kontroli poziomu glikemii. 

Należy zapoznać się ze sposobem postępowania z wkładami oraz techniką używania pena. 

Przechowywanie leku

Przed pierwszym użyciem: Przechowywać w lodówce (2°C - 8°C). Nie zamrażać.

W trakcie użytkowania: Produkt może być przechowywany maksymalnie przez 28 dni w temperaturze nieprzekraczającej 30°C, z daleka od bezpośredniego źródła ciepła lub światła. Wstrzykiwaczy będących w użyciu nie wolno przechowywać w lodówce. W celu ochrony przed światłem, po każdej wykonanej iniekcji należy nakładać na wstrzykiwacz nasadkę wstrzykiwacza.

Producent - podmiot odpowiedzialny