Solifurin, 10 mg, tabletki powlekane, 30 szt.

Solifurin, 10 mg, tabletki powlekane, 30 szt.

tabletki powlekane

10 mg

30 szt

1.0000

AFLOFARM

Solifurin stosuje się w leczeniu objawów pęcherza nadreaktywnego. Należą do nich: parcie naglące, czyli epizody niespodziewanej, pilnej potrzeby oddania moczu, częstomocz i nietrzymanie moczu, związane z tym, że chory nie zdążył skorzystać z toalety.

Substancja czynna leku Solifurin należy do grupy leków cholinolitycznych. Leki te zmniejszają aktywność nadreaktywnego pęcherza moczowego. Takie działanie pozwala na dłuższe odstępy w korzystaniu z toalety i zwiększa ilość moczu utrzymywanego w pęcherzu.

Jak każdy lek, Solifurin może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

W poniższej tabeli opisane są najczęściej występujące skutki uboczne leku Solifurin. Pełna lista dostępna jest w ulotce dołączonej do leku.

Kiedy nie stosować leku Solifurin stada:

• jeżeli pacjent nie może oddać moczu lub całkowicie opróżnić pęcherza moczowego (zastój moczu),
• w przypadku ciężkich schorzeń żołądka lub jelit (w tym toksycznego rozdęcia okrężnicy, powikłania związanego z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego),
• jeżeli pacjent cierpi na miastenię - chorobę mięśni, która może powodować skrajne osłabienie pewnych mięśni,
• jeżeli pacjent cierpi na podwyższone ciśnienie w gałkach ocznych, któremu towarzyszy stopniowa utrata wzroku (jaskra),
• jeśli pacjent ma uczulenie na solifenacynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku,
• jeżeli u pacjenta wykonywane są dializy,
• jeśli u pacjenta występuje ciężka choroba wątroby,
• jeżeli pacjent cierpi na ciężką chorobę nerek lub chorobę wątroby o umiarkowanym nasileniu i jednocześnie przyjmuje leki, które mogą ograniczać usuwanie leku solifenacin stada z organizmu (na przykład ketokonazol).

Przed przyjęciem leku Solifurin należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą w przypadku:

• problemów z opróżnianiem pęcherza moczowego (przeszkoda mechaniczna w oddawaniu moczu) lub trudności w oddawaniu moczu (np. cienki strumień moczu). Ryzyko nadmiernego gromadzenia moczu w pęcherzu moczowym (zastoju moczu) jest znacznie wyższe.
• zaparć,
• ryzyka spowolnienia pracy przewodu pokarmowego (ruchów żołądka i jelit). Informacje na ten temat przekaże lekarz.
• ciężkiej choroby nerek
• choroby wątroby o umiarkowanym nasileniu
• gdy żołądek pacjenta jest częściowo przemieszczony do klatki piersiowej (przepuklina rozworu przełykowego) lub pacjent cierpi na zgagę
• występuje zaburzenie układu nerwowego o nazwie neuropatia autonomicznego układu nerwowego.

Nie należy stosować leku Solifurin u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.

Szczególnie istotne jest, aby poinformować lekarza, w  przypadku stosowania:

• innych leki antycholinergicznych, ponieważ działanie i skutki uboczne obu leków mogą się nasilić. 
• leków cholinergicznych, ponieważ mogą one osłabiać działanie leku Solifurin.
• leków takich, jak metoklopramid i cisapryd, które powodują, że układ pokarmowy szybciej działa. Solifurin może osłabiać ich działanie.
• leków takich, jak ketokonazol, itrakonazol (leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych), rytonawir, nelfinawir (leki stosowane w leczeniu zakażenia wirusem HIV) oraz werapamil, diltiazem (leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego i chorób serca). Leki te obniżają szybkość rozpadu leku Solifurin w organizmie.
• leków takich, jak ryfampicyna (lek stosowany w leczeniu gruźlicy i innych zakażeń bakteryjnych) oraz fenytoina i karbamazepina (leki stosowane w leczeniu padaczki). Leki te mogą zwiększać szybkość rozpadu leku Solifurin w organizmie.
• leków takich, jak bisfosfoniany, które mogą powodować lub zaostrzać zapalenie przełyku. 

Solifurin można przyjmować podczas jedzenia lub niezależnie od posiłków.

Nie należy przyjmować leku Solifurin podczas ciąży, chyba że jest to bezwzględnie konieczne. Nie należy przyjmować leku Solifurin podczas karmienia piersią, gdyż solifenacyna przenika do mleka matki.

Solifurin należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Zwykle tabletkę przyjmuje się raz dziennie. Należy ją połknąć w całości i popić szklanką wody. Tabletek nie wolno kruszyć, rozgryzać. Solifurin może przyjmować niezależnie od posiłków. 

Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Solifurin: W przypadku przyjęcia zbyt wielu tabletek leku Solifurin lub jeśli Solifurin przypadkowo połknie dziecko, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą. Objawy przedawkowania mogą być następujące: ból głowy, suchość w jamie ustnej, zawroty głowy, senność i zaburzenia widzenia, omamy (halucynacje), nadmierne pobudzenie, napady drgawek (konwulsje), trudności w oddychaniu, przyspieszone bicie serca (tachykardia), gromadzenie się moczu w pęcherzu (zatrzymanie moczu) oraz rozszerzone źrenice.

Pominięcie przyjęcia dawki leku Solifurin: Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej tabletki. W przypadku pominięcia dawki leku, należy przyjąć kolejną dawkę tak szybko, jak to możliwe, chyba że zbliża się pora przyjęcia kolejnej dawki. Nie należy stosować leku częściej niż raz na dobę. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Przerwanie przyjmowania leku Solifurin: W przypadku przerwania przyjmowania leku Solifurin objawy pęcherza nadreaktywnego mogą powrócić lub nasilić się. Zawsze należy skonsultować się z lekarzem, jeśli rozważa się przerwanie leczenia.

Substancją czynną leku jest solifenacyny bursztynian. Każda tabletka powlekana zawiera 10 mg solifenacyny bursztynianu, co odpowiada 7,5 mg solifenacyny.

Pozostałe składniki to: Rdzeń tabletki: Laktoza jednowodna Skrobia kukurydziana Skrobia żelowana, kukurydziana Magnezu stearynian, Otoczka Opadry Pink 02F240016: Hypromeloza 5cP Tytanu dwutlenek (E171) Makrogol 8000 Talk Żelaza tlenek czerwony (E172) Żelaza tlenek żółty (E172).

Lek Solifurin zawiera laktozę. Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania. Nie stosować tego leku, jeśli zauważy się zmianę koloru lub widoczne oznaki zepsucia.

Solifurin może powodować niewyraźne widzenie, rzadziej senność i uczucie zmęczenia. Jeśli występują takie działania niepożądane nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać żadnych urządzeń mechanicznych.

258385

<p>Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Solifurin: W przypadku przyjęcia zbyt wielu tabletek leku Solifurin lub jeśli Solifurin przypadkowo połknie dziecko, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą. Objawy przedawkowania mogą być następujące: ból głowy, suchość w jamie ustnej, zawroty głowy, senność i zaburzenia widzenia, omamy (halucynacje), nadmierne pobudzenie, napady drgawek (konwulsje), trudności w oddychaniu, przyspieszone bicie serca (tachykardia), gromadzenie się moczu w pęcherzu (zatrzymanie moczu) oraz rozszerzone źrenice.</p>