Celipres, 200 mg, tabletki, 30 szt.

Celipres, 200 mg, tabletki, 30 szt.

tabletki powlekane

200 mg

30 szt. - 3 blistry po 10 szt.

RANBAXY

Celipres stosuje się w leczeniu łagodnego do umiarkowanego nadciśnienia tętniczego.

Substancją czynną leku Celipres jest celiprololu chlorowodorek, który należy do grupy leków nazywanych beta-adrenolitykami. Lek ten obniża ciśnienie tętnicze oraz zwalnia czynność serca podczas wysiłku fizycznego, wykazuje natomiast niewielki wpływ na częstość pracy serca w spoczynku.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Ból i zawroty głowy, nudności, dyskomfort w obrębie jamy brzusznej, kołatanie serca, zaburzenia snu i kurcze mięśni. Rzadko występuje depresja, obniżenie ciśnienia krwi przy zmianie pozycji ciała, alergiczne zapalenie płuc, zmniejszone wydzielanie łez (może uniemożliwiać używanie soczewek kontaktowych), biegunka lub zaparcie, nasilenie objawów łuszczycy, skórne reakcje nadwrażliwości. 

Kiedy nie stosować leku Celipres: 

• jeśli pacjent ma uczulenie na celiprolol lub inne beta-adrenolityki (np. propranolol, atenolol) lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
• reakcja uczuleniowa może objawiać się wysypką, świądem, obrzękiem twarzy, warg lub rąk/stóp albo trudnościami w oddychaniu; 
• jeśli u pacjenta występuje niekontrolowana niewydolność serca;
• jeśli u pacjenta występuje wolna (w stanie spoczynku poniżej 45-50 skurczów na minutę) lub nieregularna czynność serca;
• jeśli u pacjenta występują zaburzenia przewodzenia w sercu (blok przedsionkowo-komorowy II i III stopnia, zespół chorego węzła zatokowego); 
• jeśli pacjent ma wstrząs kardiogenny (niewystarczający dopływ krwi do tkanek); 
• jeśli u pacjenta występuje nadmierne zakwaszenie krwi (kwasica metaboliczna);
• jeśli u pacjenta stwierdzono niskie ciśnienie tętnicze; 
• jeśli u pacjenta występują ciężkie zaburzenia czynności nerek;
• jeśli pacjent ma ciężką astmę lub inne poważne trudności w oddychaniu; 
• jeśli u pacjenta stwierdzono guz chromochłonny (który nie jest leczony); 
• jeśli u pacjenta stwierdzono zaawansowane stadium choroby tętnic obwodowych (poważne zaburzenia krążenia krwi w nogach wywołane zwężeniem lub zablokowaniem naczyń krwionośnych);
• jeśli u pacjenta stwierdzono przewlekłą obturacyjną chorobę płuc; 
• jeśli pacjent stosuje werapamil (w leczeniu nadciśnienia oraz niektórych chorób serca); 
• jeśli pacjent stosuje teofilinę (w leczeniu astmy lub przewlekłego zapalenia oskrzeli).

Przed zastosowaniem należy skonsultować się z lekarzem:

• jeśli pacjentka jest w ciąży lub planuje ciążę, lub karmi piersią;
• gdy u pacjenta występują choroby nerek lub wątroby; lekarz może podjąć decyzję o zmniejszeniu dawki leku; 
• jeśli u pacjenta stwierdzono szczególny rodzaj choroby serca (z bólem w klatce piersiowej), zwanej dławicą Prinzmetala; 
• jeśli u pacjenta występuje choroba niedokrwienna serca. Nie należy przerywać stosowania leku, ponieważ może to doprowadzić do zwiększenia częstości i nasilenia napadów dławicy piersiowej (nasilenie bólu w klatce piersiowej) lub pogorszenia ogólnego stanu mięśnia sercowego. W przypadku konieczności odstawienia leku, lekarz zaleci stopniowe zmniejszanie dawki leku, zwykle przez okres 1-2 tygodni;
• jeśli pacjent przyjmuje leki stosowane w zaburzeniach czynności serca, takich jak zastoinowa niewydolność serca;
• jeśli u pacjenta występuje tyreotoksykoza (schorzenie wywołane nadczynnością tarczycy) 
• celiprolol może maskować objawy tyreotoksykozy;
• jeśli u pacjenta występuje przewlekła obturacyjna choroba dróg oddechowych, astma, świszczący oddech - skurcz oskrzeli;
• jeśli u pacjenta występuje wolna czynność serca, wynosząca mniej niż 50-55 skurczów na minutę w spoczynku (bradykardia) lub nieregularna czynność serca;
• jeśli u pacjenta występują zaburzenia przewodzenia w sercu (blok przedsionkowo-komorowy I stopnia);
• jeśli u pacjenta występują schorzenia takie jak choroba Raynauda (pogorszone krążenie krwi w rękach, stopach, objawiające się przemijającymi zmianami zabarwienia skóry (biała do niebieskiej, do czerwonej) oraz odczuwaniem zimna w kończynach, z występującym bólem i uczuciem pieczenia lub bez) lub choroba Buergera (zmniejszone krążenie krwi w nogach objawiające się bólem mięśni łydek lub ud po przejściu pewnej odległości, ból zazwyczaj ustępuje po chwili odpoczynku); 
• jeśli u pacjenta występuje cukrzyca (celiprolol może maskować objawy zmniejszenia stężenia cukru we krwi);
• jeśli pacjent ma chorobę skóry zwaną łuszczycą; w czasie stosowania celiprololu może dojść do nasilenia objawów łuszczycy;
• jeśli u pacjenta stwierdzono wcześniejsze reakcje alergiczne lub jeśli pacjent jest w trakcie terapii odczulającej;
• jeśli pacjent jest zawodnikiem sportowym i ma być poddany testom przesiewowym wykrywającym obecność leków, gdyż celiprolol może powodować wystąpienie pozytywnego wyniku. Stosowanie beta-adrenolityków w niektórych dyscyplinach sportowych może być niedozwolone. 

Jeśli u pacjenta konieczne jest przeprowadzenie zabiegu operacyjnego lub podanie znieczulenia, pacjent powinien poinformować lekarza lub stomatologa o stosowaniu leku. Należy skonsultować się z lekarzem nawet jeśli powyższe stany miały miejsce w przeszłości.

Dzieci i młodzież: Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania celiprololu u dzieci.

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach, przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Należy zachować ostrożność w przypadku stosowania następujących leków:

• diltiazemu, werapamilu lub nifedypiny (stosowanych w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego oraz niektórych zaburzeń serca);
• leków stosowanych we wstrząsie lub w niedociśnieniu tętniczym;
• dyzopiramidu, chinidyny, amiodaronu lub sotalolu (w leczeniu zaburzeń rytmu serca);
• chlorotalidonu lub hydrochlorotiazydu (leków moczopędnych - diuretyków); 
• klonidyny (w leczeniu nadciśnienia). Jeżeli jednocześnie stosuje się klonidynę i celiprolol, nie należy przerywać stosowania klonidyny, chyba że zostanie to zalecone przez lekarza. Lekarz może zalecić zaprzestanie stosowania celiprololu wiele dni przed zakończeniem leczenia klonidyną;
• leków nazywanych inhibitorami monoaminooksydazy (inhibitorów MAO stosowanych w leczeniu depresji), np. fenelzyna, tranylcypromina, moklobemid i izokarboniazyd;
• rezerpiny, alfa-metylodopy, guanfacyny (stosowanych w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego);
• digitoksyny lub digoksyny (stosowanych w leczeniu niewydolności serca oraz niektórych rodzajach zaburzeń rytmu serca); 
• insuliny lub doustnych leków przeciwcukrzycowych (np. glibenklamidu, metforminy);
• noradrenaliny lub adrenaliny (stosowanych w leczeniu niskiego ciśnienia tętniczego, niewydolności serca, astmy lub alergii); noradrenalina i adrenalina są zawsze stosowane pod kontrolą medyczną; 
• fenylefryny, pseudoefedryny, fenylopropanolaminy (zawartych w lekach przeciwkaszlowych lub kroplach do nosa i oczu);
• niesteroidowych leków przeciwzapalnych (stosowanych w stanach zapalnych i bólu), np. ibuprofen, indometacyna;
• meflochiny, ponieważ może powodować bradykardię (wolną czynność serca); 
• leków stosowanych w leczeniu chorób psychicznych, takich jak fenotiazyny (np. chloropromazyna, trifluoperazyna) lub trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych (np. imipramina, amitryptylina, klomipramina, dezypramina).

Celipres należy stosować rano, od razu po przebudzeniu, godzinę przed posiłkiem lub 2 godziny po posiłku.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W przypadku wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Doustnie. Dawkę i częstotliwość przyjmowania leku ustala lekarz.
Lek należy przyjmować rano na czczo, pół godziny przed posiłkiem. Tabletki należy połykać w całości, popijając szklanką wody. 

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Celipres: W przypadku zastosowania większej niż zalecana dawki leku, należy zwrócić się po poradę do lekarza lub najbliższego szpitalnego oddziału pomocy doraźnej. Jeśli to możliwe, należy zabrać ze sobą pozostałe tabletki, opakowanie oraz ulotkę, tak, aby lekarz od razu wiedział, jaki lek został przyjęty.

Pominięcie zastosowania leku Celipres: W przypadku pominięcia dawki należy ją zastosować tak szybko, jak tylko możliwe. Jednak, gdy zbliża się pora wzięcia kolejnej dawki, należy tylko przyjąć kolejną tabletkę, według normalnego schematu. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Celipres: Nie należy przerywać stosowania leku Celipres bez uprzedniej konsultacji z lekarzem. Nagłe zaprzestanie przyjmowania leku Celipres może spowodować pogorszenie się stanu pacjenta. Lekarz zaleci stopniowe zaprzestanie stosowania leku Celipres przez okres od 7 do 10 dni.

Substancją czynną leku jest celiprololu chlorowodorek. Jedna tabletka zawiera 200 mg celiprololu chlorowodorku.

Pozostałe składniki to: celuloza mikrokrystaliczna, mannitol, kroskarmeloza sodowa, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian oraz otoczka zawierająca hypromelozę 2910 6cP, tytanu dwutlenek (E 171), makrogol 400, żółcień chinolinową (E 104), lak.

Lek Celipres zawiera żółcień chinolinową: Lek zawiera żółcień chinolinową, która może powodować reakcje alergiczne.

Lek Celipres zawiera mannitol: Lek może mieć lekkie działanie przeczyszczające.

Lek Celipres zawiera sód: Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Przechowywać w temperaturze poniżej 25ºC. Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na etykiecie. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca. Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę co zrobić z lekami, których się już nie potrzebuje. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

Celipres wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania maszyn. Jednak bardzo rzadko w czasie leczenia mogą wystąpić zawroty głowy i uczucie zmęczenia, jak również drżenie, ból głowy lub niewyraźne widzenie. W razie wystąpienia takich objawów nie należy prowadzić pojazdów, używać narzędzi ani obsługiwać maszyn.

63226