Heparinum WZF, 5000 IU/ml; 5 ml, roztwór do wstrzyknięć, 10 fiolek

Heparinum WZF, 5000 IU/ml; 5 ml, roztwór do wstrzyknięć, 10 fiolek

roztwor do wstrzykiwan

5000 IU/ml

10 fiolek po 5 ml

POLPHARMA S.A.

Heparinum WZF stosuje się:

• w leczeniu chorób zakrzepowych: zakrzepowego zapalenia żył głębokich, zatoru tętnicy płucnej, niestabilnej dławicy piersiowej, ostrych obwodowych zatorów tętniczych;
• w zabiegach przeprowadzanych w tzw. krążeniu pozaustrojowym i zabiegach hemodializy (stosowanych w celu usunięcia substancji toksycznych z krwi w przypadku ciężkich zaburzeń czynności nerek); 
• w rozpoznawaniu i leczeniu ostrych i przewlekłych zaburzeń krzepnięcia takich jak, np. zespół wykrzepiania wewnątrznaczyniowego;
• w celu przepłukiwania cewników dożylnych i kaniul, aby zapewnić ich drożność przed podaniem iniekcji dożylnej.

Lek Heparinum WZF zawiera tzw. heparynę niefrakcjonowaną, substancję działającą przeciwzakrzepowo. Zmniejsza zdolność krwi do krzepnięcia, przez co zapobiega tworzeniu się zakrzepów w naczyniach krwionośnych. Heparinum WZF można stosować także w celu przepłukiwania cewników dożylnych i kaniul, aby zapewnić ich drożność przed podaniem iniekcji dożylnej.

Po podaniu dożylnym mogą wystąpić:

• Skórne i uogólnione reakcje nadwrażliwości (odnotowano szczególnie u osób, u których w przeszłości wystąpiły reakcje alergiczne po zastosowaniu heparyny drobnocząsteczkowej). Są to: pokrzywka, zapalenie spojówek, zapalenie błony śluzowej nosa, astma, sinica, duszność, uczucie zagrożenia, gorączka, dreszcze, obrzęk naczynioruchowy i wstrząs anafilaktyczny (sporadycznie odnotowywano przypadki).
• Palenie stóp, łzawienie. Takie objawy występowały rzadko.
• Zmniejszenie liczby płytek krwi (trombocytopenia) – najczęściej pojawia się między 6. i 12. dniem stosowania leku i ma charakter łagodny i bezobjawowy. Liczba płytek zwykle wraca do wartości wyjściowych w ciągu 48-72 godzin od zaprzestania stosowania heparyny. Może jednak wystąpić ponownie przy próbie kolejnego podania heparyny. Odnotowano również przypadki o ciężkim przebiegu, tzw. zespół białego zakrzepu, z zaburzeniami objawiającymi się martwicą skóry lub zgorzelą kończyn. 
• Niedobór hormonu zwanego aldosteronem, który powoduje zwiększenie stężenia potasu we krwi i może wystąpić po 5 do 27 dniach stosowania heparyny. Zwiększenie stężenia potasu ma charakter odwracalny, mija po zaprzestaniu stosowania leku i dotyczy zwłaszcza pacjentów z cukrzycą lub niewydolnością nerek.
• zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (aminotransferaz) oraz stężenia wolnych kwasów tłuszczowych w surowicy – jest bezobjawowe i zwykle odwracalne.
• osteoporoza – obserwowana u kobiet przyjmujących więcej niż 10 000 IU na dobę przez sześć miesięcy;
• przemijające łysienie występowało po długotrwałym stosowaniu heparyny, zwykle w dużych dawkach.

Kiedy nie stosować leku Heparinum WZF:

• jeśli pacjent ma uczulenie na heparynę lub alkohol benzylowy, lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
• jeśli pacjent ma niepoddające się kontroli krwawienia z miejsc takich jak, np.: wrzód trawienny, miejsca objęte procesem nowotworowym, żylaki odbytu;
• jeśli u pacjenta stwierdzono krwotok wewnątrzczaszkowy, zakrzepicę naczyń krwionośnych mózgu, zagrażające poronienie, bakteryjne zapalenie wsierdzia (najbardziej wewnętrzna warstwa serca), zmiany w siatkówce oka (retinopatie); 
• jeśli pacjent ma hemofilię, skazy krwotoczne (z wyjątkiem zespołu wykrzepiania wewnątrznaczyniowego);
• jeśli pacjent ma lub miał wcześniej zmniejszoną liczbę płytek krwi; 
• jeśli pacjent ma choroby wątroby o ciężkim przebiegu; 
• jeśli pacjent ma plamicę (zmiany skórne w postaci pojedynczych lub zlewających się wybroczyn); 
• jeśli pacjent ma czynną gruźlicę; 
• jeśli pacjent ma nadciśnienie tętnicze o ciężkim przebiegu; 
• jeśli pacjent ma zwiększenie przepuszczalności naczyń włosowatych, objawiające się powstawaniem skórnych wybroczyn i obrzęków; 
• jeśli pacjent doznał rozległych urazów; 
• przed operacjami okulistycznymi i neurochirurgicznymi (operacje mózgu).

Lekarz zachowa szczególną ostrożność podczas stosowania leku Heparinum WZF oraz podejmie właściwe postępowanie: 

• jeśli u pacjenta stwierdzono nadwrażliwość na heparyny drobnocząsteczkowe; 
• jeśli pacjent ma cukrzycę; 
• jeśli u pacjenta występowała kwasica metaboliczna (pojawienie się we krwi kwaśnych produktów przemiany materii, np. węglowodanów); 
• jeśli u pacjenta występują dolegliwości powodujące zwiększenie stężenia potasu we krwi lub pacjent stosuje leki oszczędzające potas, ponieważ heparyna może spowodować zwiększenie stężenia potasu we krwi; 
• jeśli u pacjenta wystąpi zmniejszenie liczby płytek krwi (gdy heparynę stosuje się długotrwale); 
• jeśli pacjent ma ciężkie zaburzenia czynności nerek i (lub) wątroby; 
• jeśli pacjentka ma więcej niż 60 lat i stosuje heparynę długotrwale, ponieważ istnieje zagrożenie wystąpienia powikłań krwotocznych;
• jeśli pacjent jest w podeszłym wieku.

Należy natychmiast powiedzieć lekarzowi, jeśli u pacjenta po przeprowadzeniu zabiegu ze znieczuleniem rdzeniowym lub zewnątrzoponowym, wystąpią objawy takie jak: ból pleców, zaburzenia czuciowe, ruchowe, zaburzenia czynności jelita grubego lub pęcherza moczowego (np. nietrzymanie moczu). Podczas długotrwałego stosowania leku Heparinum WZF lekarz może zalecić oznaczanie liczby płytek krwi. W przypadku stwierdzenia zmniejszenia liczby płytek lekarz zaleci zaprzestanie stosowania heparyny.

Heparinum WZF oraz inne stosowane jednocześnie leki mogą wzajemnie wpływać na swoje działanie, w szczególności dotyczy to leków wymienionych poniżej.

Działanie przeciwzakrzepowe heparyny nasilają:

• kwas acetylosalicylowy, fenylbutazon, indometacyna (leki przeciwzapalne);
• dipirydamol, antytrombina III (leki przeciwzakrzepowe);
• cefamandol, cefoperazon (antybiotyki – leki stosowane w zakażeniach bakteryjnych);
• dekstran (stosowany jako płyn krwiozastępczy). 

Działanie przeciwzakrzepowe heparyny osłabiają:

• nitrogliceryna, zwłaszcza podawana dożylnie (lek rozszerzający naczynia krwionośne, głównie żylne); 
• glikozydy naparstnicy (stosowane w chorobach serca);
• tetracykliny (antybiotyki – leki stosowane w zakażeniach bakteryjnych);
• nikotyna (zawarta w tytoniu);
• chinina (lek przeciwmalaryczny);
• leki przeciwalergiczne. 

Stosowanie heparyny i leków na nadciśnienie z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny (np. enalapryl, kaptopryl) może być przyczyną wystąpienia zwiększonego stężenia potasu we krwi. Podczas stosowania heparyny i tzw. leków trombolitycznych, powodujących rozpuszczenie skrzepów (np. streptokinaza) zwiększa się ryzyko komplikacji krwotocznych. Jednoczesne podawanie heparyny i aprotyniny (lek zmniejszający krwawienie) może powodować wydłużenie czasu wykrzepiania pełnej krwi.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku. Lekarz może zalecić stosowanie Heparinum WZF w ciąży w ściśle uzasadnionych przypadkach, po szczegółowym rozważeniu ryzyka i korzyści dla kobiety. Lek należy szczególnie ostrożnie podawać w trzecim trymestrze ciąży oraz w okresie okołoporodowym z uwagi na ryzyko wystąpienia krwawień. Jeżeli pacjentka jest w ciąży i zamierza skorzystać ze znieczulenia zewnątrzoponowego podczas porodu, nie powinna stosować heparyny. Należy porozmawiać o tym z lekarzem. Bezpieczeństwo stosowania Heparinum WZF do przepłukiwań dożylnych cewników i kaniul u kobiet w ciąży nie jest ustalone, ale nie należy spodziewać się, aby zastosowane w tym celu dawki heparyny stanowiły zagrożenie. Heparyna nie przenika do mleka kobiecego.

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza. Heparinum WZF podaje zwykle personel medyczny. Lek stosuje się dożylnie – poprzez wstrzyknięcie bezpośrednio do żyły lub podanie w kroplówce. Lek po rozcieńczeniu można stosować w celu przepłukiwania cewników dożylnych i kaniul, aby zapewnić ich drożność przed podaniem iniekcji dożylnej. Lekarz określi dawkowanie leku oraz czas trwania leczenia indywidualnie dla każdego pacjenta

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Heparinum WZF: Objawem przedawkowania leku Heparinum WZF jest krwawienie – jeżeli wystąpi, należy natychmiast zwrócić się do lekarza.

Pominięcie zastosowania leku Heparinum WZF: Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Heparinum WZF należy stosować zgodnie z zaleceniem lekarza.

Przerwanie stosowania leku Heparinum WZF: O przerwaniu leczenia lekiem Heparinum WZF zdecyduje lekarz.

Substancją czynną leku jest heparyna sodowa. Każdy ml roztworu zawiera 5 000 IU heparyny sodowej. 

Pozostałe składniki to: sodu chlorek, alkohol benzylowy, sodu wodorotlenek 10% (do ustalenia pH), woda do wstrzykiwań.

Heparinum WZF zawiera alkohol benzylowy oraz sód. Lek zawiera 9 mg alkoholu benzylowego w każdym mililitrze, co odpowiada 45 mg/5 ml. Alkohol benzylowy może powodować reakcje alergiczne. Podawanie alkoholu benzylowego małym dzieciom wiąże się z ryzykiem ciężkich działań niepożądanych, w tym zaburzeń oddychania (tzw. „gasping syndrome”). Nie podawać noworodkom (poniżej 4 tygodni życia) bez zalecenia lekarza. Nie podawać małym dzieciom (w wieku poniżej 3 lat) dłużej niż przez tydzień bez zalecenia lekarza. Kobiety w ciąży lub karmiące piersią powinny skontaktować się z lekarzem przed zastosowaniem leku, gdyż duża ilość alkoholu benzylowego może gromadzić się w ich organizmie i powodować działania niepożądane (tzw. kwasicę metaboliczną). Pacjenci z chorobami wątroby lub nerek powinni skontaktować się z lekarzem przed zastosowaniem leku, gdyż duża ilość alkoholu benzylowego może gromadzić się w ich organizmie i powodować działania niepożądane (tzw. kwasicę metaboliczną). Lek zawiera 26,65 mg sodu (głównego składnika soli kuchennej) w 5 ml. Odpowiada to 1,33% maksymalnej zalecanej dobowej dawki sodu w diecie u osób dorosłych.

Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Nie zamrażać. Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Uwaga: po pobraniu pierwszej dawki, fiolki należy przechowywać w lodówce nie dłużej niż 3 dni.

Heparinum WZF nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

139953