Citaxin, 20 mg, tabletki powlekane, 56 szt.

Citaxin, 20 mg, tabletki powlekane, 56 szt.

tabletki powlekane

20 mg

56 szt

BAUSCH HEALTH IRELAND LIMITED

Citaxin zawiera cytalopram i jest stosowany w leczeniu depresji, a gdy pacjent poczuje się lepiej, w zapobieganiu nawrotom jej objawów. Cital jest również stosowany długofalowo, aby zapobiec nowym epizodom depresji, jeżeli u pacjenta występują zaburzenia depresyjne nawracające. Citaxin również wpływa korzystnie na łagodzenie objawów, gdy u pacjenta występują napady lęku.

Cytalopram należy do grupy leków przeciwdepresyjnych zwanych selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (ang. SSRI - Selective Serotonin Reuptake Inhibitors). Leki te pomagają skorygować zaburzenia równowagi chemicznej w mózgu, które powodują objawy choroby.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, choć nie u każdego one wystąpią. Działania niepożądane zazwyczaj przemijają po paru tygodniach leczenia. Należy pamiętać, że niektóre z tych działań mogą być również objawami choroby i ustąpią wraz z poprawą samopoczucia. Najczęściej obserwowano: zwiększoną potliwość, ból i zawroty głowy, drżenia, zaburzenia akomodacji, senność, bezsenność, pobudzenie, nerwowość, nudności, suchość błon śluzowych jamy ustnej, zaparcia, biegunkę, kołatanie serca, osłabienie. 

Kiedy nie stosować leku Citaxin:

• jeśli pacjent ma uczulenie na cytalopram lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
• Jeśli pacjent przypuszcza, że jest uczulony, powinien skonsultować się z lekarzem;
• jeśli pacjent przyjmuje leki zwane inhibitorami monoaminooksydazy (MAO). Do inhibitorów monoaminooksydazy (MAO) należą leki zawierające: fenelzynę, iproniazyd, izokarboksazyd, nialamid, tranylcyprominę i moklobemid (stosowane w leczeniu depresji), selegilinę (stosowaną w leczeniu choroby Parkinsona) lub linezolid (antybiotyk). Nawet jeśli pacjent zakończył przyjmowanie któregokolwiek z następujących inhibitorów MAO: fenelzyny, iproniazydu, izokarboksazydu, nialamidu lub tranylcyprominy, należy 2 zaczekać 2 tygodnie przed rozpoczęciem przyjmowania leku Citaxin. Po zakończeniu stosowania moklobemidu musi upłynąć 1 dzień. Po zakończeniu przyjmowania leku Citaxin musi upłynąć 1 tydzień zanim zastosuje się jakikolwiek inhibitor MAO; 
• jednocześnie z pimozydem (neuroleptykiem); 
• jeśli pacjent ma wrodzone zaburzenia rytmu serca lub wystąpił epizod zaburzeń rytmu serca (widoczny w zapisie EKG - badaniu oceniającym czynność serca);
• jeśli pacjent przyjmuje leki stosowane w zaburzeniach rytmu serca lub które mogą wpływać na rytm serca

Przed rozpoczęciem stosowania leku Citaxin należy omówić to z lekarzem. Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli u pacjenta występują inne zaburzenia lub schorzenia, ponieważ lekarz powinien uwzględnić takie informacje. W szczególności należy poinformować lekarza:

• jeśli u pacjenta występują epizody manii lub lęk paniczny;
• jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności wątroby lub nerek. Wymagane może być dostosowanie dawki przez lekarza;
• jeśli pacjent ma cukrzycę. Stosowanie leku Citaxin może wpłynąć na stężenie glukozy we krwi. Konieczne może być dostosowanie dawki insuliny i (lub) doustnych leków zmniejszających stężenie glukozy we krwi;
• jeśli pacjent ma padaczkę. W przypadku wystąpienia napadów drgawkowych lub zwiększenia ich częstości, należy przerwać terapię lekiem Citaxin
• jeśli pacjent ma zwiększoną skłonność do krwawień lub jeśli pacjentka jest w ciąży
• jeśli pacjent ma zmniejszone stężenie sodu we krwi;
• jeśli pacjent leczony jest elektrowstrząsami;
• jeśli u pacjenta występują lub występowały kiedyś problemy z sercem lub jeśli pacjent przebył niedawno zawał serca;
• jeśli pacjent ma wolną spoczynkową częstość pracy serca i/lub zmniejszone stężenie elektrolitów będące wynikiem przedłużającej się, ciężkiej biegunki, wymiotów lub stosowania leków odwadniających;
• jeśli u pacjenta występuje szybkie lub nieregularne bicie serca, zasłabnięcia, zapaść lub zawroty głowy podczas wstawania, które to objawy mogą wskazywać na nieprawidłową częstość pracy serca;
• jeśli u pacjenta występują lub występowały w przeszłości problemy oczne, takie jak niektóre rodzaje jaskry (wzrost ciśnienia wewnątrz gałki ocznej).

Citaxin nie powinien być stosowany u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Należy również podkreślić, że w przypadku przyjmowania leków tej klasy, pacjenci w wieku poniżej 18 lat narażeni są na zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, takich jak próby samobójcze, myśli samobójcze i wrogość (szczególnie agresja, zachowania buntownicze i przejawy gniewu). Mimo to, lekarz może przepisać Citaxin pacjentom w wieku poniżej 18 lat, stwierdzając, że leży to w ich najlepiej pojętym interesie. Jeżeli lekarz przepisał Citaxin pacjentowi w wieku poniżej 18 lat, w związku z czym mają Państwo jakiekolwiek wątpliwości, prosimy o skontaktowanie się z danym lekarzem. W przypadku rozwoju lub nasilenia się wyżej wymienionych objawów u pacjentów w wieku poniżej 18 lat przyjmujących Citaxin, należy poinformować o tym lekarza. Ponadto, jak do tej pory brak danych na temat długotrwałego bezpieczeństwa stosowania leku Citaxin w tej grupie wiekowej dotyczących wzrostu, dojrzewania oraz rozwoju poznawczego i rozwoju zachowania.

Niektóre leki mogą wpływać na działanie innych leków i to może czasami powodować występowanie poważnych działań niepożądanych. Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent przyjmuje jakikolwiek z wymienionych poniżej leków:

• nieselektywne inhibitory monoaminooksydazy (MAO) zawierające takie substancje czynne, jak fenelzyna, iproniazyd, izokarboksazyd, nialamid i tranylcypromina. Jeśli pacjent przyjmował któryś z tych leków, powinien odczekać 14 dni przed rozpoczęciem zażywania leku Citaxin. Po zakończeniu stosowania leku Citaxin należy zaczekać 7 dni zanim przyjmie się którykolwiek z tych leków;
• odwracalne, selektywne inhibitory monoaminooksydazy A (MAO-A) zawierające moklobemid (stosowany w leczeniu depresji);
• antybiotyk linezolid;
• lit (stosowany w zapobieganiu i leczeniu zaburzenia afektywnego dwubiegunowego) oraz tryptofan; • imipraminę i dezypraminę (stosowane w leczeniu depresji);
• nieodwracalne inhibitory monoaminooksydazy B (MAO-B) zawierające selegilinę (stosowaną w leczeniu choroby Parkinsona); leki te zwiększają ryzyko działań niepożądanych. Dawka selegiliny nie może być większa niż 10 mg na dobę;
• metoprolol (stosowany w nadciśnieniu tętniczym i (lub) chorobie serca) - stężenie metoprololu we krwi zwiększa się, ale nie stwierdzono objawów nasilonego działania lub działania niepożądanego metoprololu;
• sumatryptan i podobne leki (stosowane w leczeniu migreny) oraz tramadol i podobne leki (opioidy, stosowane w silnych bólach). Zwiększają one ryzyko działań niepożądanych; w przypadku wystąpienia nietypowych objawów podczas skojarzonego stosowania tych leków, należy się zgłosić do lekarza prowadzącego;
• cymetydyna, lanzoprazol oraz omeprazol (leki stosowane w leczeniu choroby wrzodowej żołądka), flukonazol (lek stosowany w leczeniu zakażeń grzybiczych), fluwoksamina (lek przeciwdepresyjny) oraz tyklopidyna (lek stosowany w celu zmniejszenia zagrożenia zawałem). Powyższe leki mogą spowodować zwiększenie stężenie cytalopramu we krwi;
• leki o znanym działaniu na czynność płytek krwi (np. niektóre leki przeciwpsychotyczne, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, kwas acetylosalicylowy (występujący w lekach przeciwbólowych), niesteroidowe leki przeciwzapalne (stosowane w zapaleniu stawów) – niewielkie zwiększenie ryzyka krwawień; 
• ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum) (lek ziołowy stosowany w depresji) - przyjmowany jednocześnie z lekiem Cital może zwiększyć ryzyko działań niepożądanych;
• meflochinę (stosowaną w leczeniu malarii), bupropion (stosowany w leczeniu depresji) oraz tramadol (podawany w silnych bólach) ze względu na możliwe ryzyko obniżenia progu drgawkowego;
• neuroleptyki (leki stosowane w leczeniu schizofrenii, psychozy) ze względu na możliwe ryzyko obniżenia progu drgawkowego, oraz leki przeciwdepresyjne;
• leki obniżające stężenie potasu lub magnezu we krwi (zwiększają ryzyko wystąpienia groźnych dla życia zaburzeń rytmu serca).
• Nie należy przyjmować leku Citaxin jednocześnie z lekami stosowanymi w zaburzeniach rytmu serca lub lekami, które mogą wpływać na rytm serca, takimi jak: leki przeciwarytmiczne klasy IA i III, leki przeciwpsychotyczne (np. pochodne fenotiazyny, pimozyd, haloperydol), trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, niektóre leki przeciwbakteryjne (np. sparfloksacyna, moksyfloksacyna, erytromycyna IV, pentamidyna, leki przeciw malarii – szczególnie halofantryna), niektóre leki przeciwhistaminowe (astemizol, mizolastyna).

Citaxin można przyjmować podczas posiłków lub niezależnie od posiłków. Citaxin nie nasila działania alkoholu, zaleca się jednak, aby podczas stosowania leku nie spożywać alkoholu.

Przed zastosowaniem każdego leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty. Citaxin nie powinien być stosowany u kobiet w ciąży. Kobiety stosujące Citaxin nie powinny karmić piersią. Pacjentki stosujące lek należący do grupy leków przeciwdepresyjnych w ostatnich 3 miesiącach ciąży i do czasu porodu powinny zdawać sobie sprawę, że u noworodka mogą wystąpić następujące objawy: trudności w oddychaniu, sina skóra, drgawki, wahania ciepłoty ciała, trudności w karmieniu, wymioty, małe stężenie cukru we krwi, sztywność lub wiotkość mięśni, wzmożona pobudliwość odruchowa, drżenia, drżączka, drażliwość, letarg, ciągły płacz, senność i trudności w zasypianiu. Jeśli u noworodka wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy natychmiast zgłosić się do lekarza. Przyjmowanie leku Citaxin pod koniec ciąży może zwiększać ryzyko poważnego krwotoku z pochwy, występującego krótko po porodzie, zwłaszcza jeśli w wywiadzie stwierdzono u pacjentki zaburzenia krzepnięcia krwi. Jeśli pacjentka przyjmuje lek Citaxin, powinna poinformować o tym lekarza lub położną, aby mogli udzielić pacjentce odpowiednich porad. Należy upewnić się, że położna i (lub) lekarz wiedzą o tym, że pacjentka przyjmuje Citaxin. Podobne do niego leki (z grupy inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny - SSRI) stosowane przez kobiety w ciąży mogą zwiększyć ryzyko wystąpienia u dziecka ciężkiej choroby, zwanej przetrwałym nadciśnieniem płucnym noworodków (PPHN), powodującej przyśpieszony oddech i sinienie skóry dziecka. Objawy te zazwyczaj występują w pierwszej dobie życia dziecka. Jeśli tak się stanie, należy natychmiast skontaktować się z położną i (lub) lekarzem. W badaniach na zwierzętach wykazano, że cytalopram obniża jakość nasienia. Teoretycznie może to wpływać na płodność, choć jak dotąd nie zaobserwowano oddziaływania na płodność u ludzi.

Doustnie. Dawkę i częstotliwość przyjmowania leku ustala lekarz. Tabletki można przyjmować o każdej porze dnia, niezależnie od posiłku. Lek należy odstawiać stopniowo. Nie należy pić alkoholu podczas stosowania preparatu. Nie zaleca się stosowania preparatu u dzieci i młodzieży do 18 lat. Jednoczesne przyjmowanie lub zachodzące na siebie leczenie citalopramem i inhibitorem MAO (moklobemid, selegilina) wpływa toksycznie na ośrodkowy układ nerwowy i może powodować wystąpienie zespołu serotoninowego - nie wolno stosować łącznie oraz odczekać co najmniej 2 tygodnie od przerwania podawania inhibitorów MAO do rozpoczęcia leczenia citalopramem, jak również odczekać 2 tygodnie po przerwaniu leczenia citalopramem przed rozpoczęciem leczenia inhibitorami MAO.

Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Citaxin: Po zastosowaniu większej niż zalecana dawki leku Citaxin mogą wystąpić: nadmierna senność, śpiączka, pobudzenie, zawroty głowy, rozszerzenie źrenic, drgawki, nieprawidłowa praca serca, obniżenie ciśnienia krwi, podwyższenie ciśnienia krwi, nudności, wymioty, drżenia, zespół serotoninowy. W razie podejrzenia, że doszło do spożycia zbyt dużej ilości leku Citaxin, należy natychmiast zgłosić się do lekarza lub izby przyjęć najbliższego szpitala, nawet, jeśli nie ma żadnych dolegliwości ani objawów zatrucia. Należy zabrać ze sobą opakowanie leku Citaxin.

Pominięcie przyjęcia leku Citaxin: W razie pominięcia dawki leku w wyznaczonym czasie należy przyjąć ją jak najszybciej. Jeśli jednak zbliża się już pora przyjęcia następnej dawki, należy pominąć opuszczoną dawkę. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie przyjmowania leku Citaxin: Nagłe zaprzestanie przyjmowania leku może wywołać łagodne i przemijające objawy odstawienia, takie jak: zawroty głowy, uczucie kłucia, zaburzenia snu (wyraziste sny, koszmary senne, bezsenność), uczucie niepokoju, ból głowy, mdłości (nudności), wymioty, pocenie się, niepokój psychoruchowy lub pobudzenie, drżenia, uczucie dezorientacji, chwiejność emocjonalną lub drażliwość, biegunkę, zaburzenia widzenia, trzepotanie lub wzmożoną czynność serca (kołatanie serca). Z tego względu, lek należy odstawiać stopniowo.

Substancją czynną leku jest cytalopram. W 1 tabletce jest 20 mg cytalopramu (w postaci cytalopramu bromowodorku - 24,98 mg).

Pozostałe składniki to: celuloza mikrokrystaliczna (E 460), laktoza jednowodna, skrobia kukurydziana, kroskarmeloza sodowa, glicerol (E 422), kopowidon, magnezu stearynian oraz otoczka Sepifilm 752 White o składzie: hypromeloza (E 464), celuloza mikrokrystaliczna (E 460), makrogolu stearynian, tytanu dwutlenek (E 171).

Lek Citaxin zawiera laktozę (pewien rodzaj cukru). Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

Lek Citaxin zawiera sód. Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w jednej tabletce, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Nie ma specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania. Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku i blistrze. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Citaxin zwykle nie powoduje senności, jednak w razie wystąpienia zawrotów głowy lub senności po rozpoczęciu leczenia, nie należy prowadzić pojazdów mechanicznych ani obsługiwać urządzeń mechanicznych w ruchu do czasu ustąpienia tych objawów.

69447