Stomezul, 20 mg, tabletki dojelitowe, 28 szt.

Stomezul, 20 mg, tabletki dojelitowe, 28 szt.

tabletki dojelitowe

20 mg

28 szt

SANDOZ

Stomezul stosuje się w leczeniu następujących chorób:

• Dorośli 
  • Choroba refluksowa przełyku. Występuje ona wtedy, gdy kwaśna treść z żołądka przedostaje się do przełyku (odcinek łączący gardło z żołądkiem), wywołując ból, stan zapalny i zgagę. 
  • Owrzodzenie żołądka lub górnego odcinka jelita (dwunastnicy) spowodowane zakażeniem bakterią Helicobacter pylori. W takim przypadku lekarz może przepisać również antybiotyki w celu leczenia zakażenia i zagojenia wrzodu. 
  • Owrzodzenie żołądka spowodowane stosowaniem niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ). Stomezul może być także stosowany w celu zapobiegania powstawaniu wrzodów żołądka u pacjentów, którzy przyjmują niesteroidowe leki przeciwzapalne.
  • Nadmierne wydzielanie kwasu solnego w żołądku spowodowane zmianami w trzustce (zespół Zollingera-Ellisona). 
  • Długotrwałe leczenie po prewencji nawracających krwawień z wrzodów trawiennych ezomeprazolem w postaci dożylnej.
• Młodzież w wieku 12 lat i starsza
  • Choroba refluksowa przełyku. Występuje ona wtedy, gdy kwaśna treść z żołądka przedostaje się do przełyku (odcinek łączący gardło z żołądkiem), wywołując ból, stan zapalny i zgagę. 
  • Owrzodzenie żołądka lub górnego odcinka jelita (dwunastnicy) spowodowane zakażeniem bakterią Helicobacter pylori. W takim przypadku lekarz może przepisać również antybiotyki w celu leczenia zakażenia i zagojenia wrzodu.

Stomezul zawiera substancję czynną o nazwie ezomeprazol, należącą do grupy leków nazywanych inhibitorami pompy protonowej. Leki te zmniejszają wydzielanie kwasu solnego w żołądku.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

• Często (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 osób): - ból głowy - działanie na żołądek i jelita: biegunka, ból brzucha, zaparcie, wzdęcia z oddawaniem gazów - nudności lub wymioty - łagodne polipy żołądka
• Niezbyt często (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób): - obrzęk rąk, kostek lub stóp - bezsenność - zawroty głowy - odczucie kłucia i mrowienia - senność - suchość w jamie ustnej - zmiany wyników badań krwi kontrolujących czynność wątroby - świąd - wysypka skórna - wypukła wysypka (pokrzywka) - złamanie biodra, nadgarstka lub kręgosłupa (jeśli lek ten stosowany jest w dużych dawkach lub przez długi czas) - odczucie wirowania (zawroty głowy pochodzenia błędnikowego)
• Rzadko (mogą występować rzadziej niż u 1 na 1000 osób): - zaburzenia krwi, takie jak zmniejszona liczba białych krwinek lub płytek krwi (co może powodować osłabienie, powstawanie siniaków lub zwiększać podatność na zakażenia) - małe stężenie sodu we krwi (co może powodować osłabienie, wymioty i kurcze mięśni) - uczucie pobudzenia, splątania lub depresji - zmiany smaku - niewyraźne widzenie - nagłe wystąpienie świszczącego oddechu lub duszności (zwężenie dróg oddechowych) - zapalenie błony śluzowej jamy ustnej - grzybicze zakażenia przewodu pokarmowego (pleśniawki) - utrata włosów - wysypka skórna po ekspozycji na słońce - bóle stawów lub mięśni - złe samopoczucie ogólne - zwiększona potliwość
• Bardzo rzadko (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 000 osób): - brak białych i czerwonych krwinek oraz płytek krwi - agresja - widzenie, czucie lub słyszenie nieistniejących rzeczy (omamy) - osłabienie mięśni - ciężkie choroby nerek - powiększenie piersi u mężczyzn

Kiedy nie stosować leku Stomezul:

• jeśli pacjent ma uczulenie na ezomeprazol lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
• jeśli pacjent ma uczulenie na podobne leki, które zawierają substancje czynne o końcówce nazwy - prazol (np. pantoprazol, lanzoprazol, rabeprazol, omeprazol); 
• jeśli pacjent przyjmuje leki zawierające substancję czynną nelfinawir, stosowane w leczeniu zakażeń HIV.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Stomezul należy omówić to z lekarzem, jeśli: 

• pacjent ma ciężkie zaburzenia czynności wątroby 
• pacjent ma ciężkie zaburzenia czynności nerek 
• pacjent ma mieć wykonane specyficzne badanie krwi (oznaczenie stężenia chromograniny A)
• jeśli u pacjenta wystąpiła kiedykolwiek reakcja skórna po zastosowaniu leku zmniejszającego wydzielanie kwasu solnego w żołądku, podobnego do leku Stomezul.

Jeśli u pacjenta wystąpiła wysypka skórna, zwłaszcza w miejscach narażonych na działanie promieni słonecznych, należy jak najszybciej powiedzieć o tym lekarzowi, ponieważ konieczne może być przerwanie stosowania leku Stomezul. Należy również powiedzieć o wszelkich innych występujących działaniach niepożądanych takich, jak ból stawów. 

Przyjmowanie inhibitorów pompy protonowej (takich jak Stomezul), zwłaszcza dłużej niż rok, może nieznacznie zwiększyć ryzyko złamania biodra, nadgarstka lub kręgosłupa. Jeśli u pacjenta stwierdzono osteoporozę lub przyjmuje on kortykosteroidy (które mogą zwiększyć ryzyko rozwoju osteoporozy), należy powiedzieć o tym lekarzowi.

Nie należy stosować leku Stomezul, jeśli pacjent przyjmuje lek zawierający nelfinawir (stosowany w leczeniu zakażenia HIV). Następujące leki i Stomezul mogą wzajemnie wpływać na swoje działanie: 

• atazanawir (lek stosowany w zakażeniach HIV); 
• ketokonazol, itrakonazol lub worykonazol (leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych); W razie konieczności lekarz dostosuje dawkę leku Stomezul u pacjentów przyjmujących lek w sposób ciągły i u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. 
• erlotynib (lek stosowany w leczeniu raka); 
• leki metabolizowane przez specyficzny enzym, takie jak: - diazepam (lek uspokajający i ułatwiający zasypianie) - cytalopram, imipramina, klomipramina (leki stosowane w leczeniu depresji) - fenytoina (lek stosowany w leczeniu padaczki i niektórych stanów bólowych). W razie konieczności lekarz musi zmniejszyć dawkę tych leków, zwłaszcza jeśli przyjmowane są okazjonalnie. U pacjentów przyjmujących fenytoinę lekarz będzie kontrolował jej stężenie we krwi, zwłaszcza na początku i po zakończeniu stosowania leku Stomezul. 
• warfaryna, fenprokumon, acenokumarol (leki stosowane w zapobieganiu fizjologicznemu krzepnięciu krwi). Lekarz będzie kontrolował wartości parametrów krzepnięcia krwi, zwłaszcza na początku i po zakończeniu stosowania leku Stomezul. 
• cylostazol (lek stosowany w leczeniu chromania przestankowego – choroby przebiegającej z bólem nóg podczas chodzenia na skutek niedostatecznego dopływu krwi);
• cyzapryd (lek stosowany w chorobach żołądka i jelit); 
• metotreksat (lek stosowany w dużych dawkach w chemioterapii raka). Jeśli pacjent otrzymuje duże dawki metotreksatu, lekarz może zalecić czasowe odstawienie leku Stomezul.
• ryfampicyna (antybiotyk stosowany w leczeniu gruźlicy); 
• ziele dziurawca (lek roślinny stosowany w leczeniu depresji); 
• digoksyna (lek stosowany w leczeniu różnych chorób serca);
• klopidogrel (lek stosowany w celu zapobiegania zdarzeniom związanym z powstawaniem zakrzepów, tj. zawał mięśnia sercowego lub udar mózgu); 
• takrolimus (lek stosowany w zapobieganiu odrzuceniu przeszczepionego narządu).

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Doustnie. Dawkę i częstotliwość stosowania leku ustala lekarz. Kapsułki mogą być zażywane na czczo lub po posiłku. Lek może być stosowany o każdej porze dnia. Kapsułki należy połykać w całości, popijając szklanką wody. Nie należy żuć ani kruszyć kapsułek, ponieważ otoczka, która chroni peletki leku przed działaniem soku żołądkowego, może zostać uszkodzona. Jest to ważne, aby nie uszkodzić peletek.
W razie trudności z połykaniem kapsułki: otworzyć ostrożnie kapsułkę nad szklanką z niegazowaną wodą i wsypać do niej zawartość kapsułki (peletki). Nie należy stosować innych płynów. Zamieszać. Roztwór należy wypić od razu lub w ciągu 15 minut od przygotowania. Zawsze, bezpośrednio przed wypiciem roztwór należy zamieszać. Aby upewnić się, że cały lek został zażyty, należy napełnić szklankę wodą do połowy, zamieszać i wypić płyn. Nierozpuszczone cząstki zawierają lek, nie należy ich żuć ani kruszyć.

Substancją czynną leku jest ezomeprazol. Każda tabletka dojelitowa zawiera 20 mg ezomeprazolu (w postaci ezomeprazolu magnezowego dwuwodnego).

Pozostałe składniki to: Rdzeń tabletki: sacharoza, ziarenka (sacharoza, skrobia kukurydziana, glukoza ciekła), hydroksypropyloceluloza, powidon, talk, tytanu dwutlenek (E171), kwasu metakrylowego i etylu akrylanu kopolimer (1:1), dyspersja 30%, glicerolu monostearynian, glikol propylenowy, kwas stearynowy, polisorbat 80, symetykon, celuloza mikrokrystaliczna, makrogol 6000, krospowidon, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian. Otoczka tabletki: hypromeloza, makrogol 6000, tytanu dwutlenek (E171), talk, żelaza tlenek czerwony i żółty (E172).

Stomezul zawiera glukozę i sacharozę. Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C.

Jest mało prawdopodobne, aby Stomezul zaburzał zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania narzędzi i maszyn. Jednak niezbyt często lub rzadko mogą wystąpić takie działania niepożądane, jak zawroty głowy i niewyraźne widzenie. W takim wypadku nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

312206