Helides, 20 mg, kapsułki dojelitowe twarde, 28 szt.

Helides, 20 mg, kapsułki dojelitowe twarde, 28 szt.

kapsulki dojelitowe twarde

20 mg

28 szt

ZENTIVA

Helides jest stosowany w leczeniu następujących schorzeń:

Dorośli i młodzież w wieku 12 lat i powyżej - Choroba refluksowa przełyku (GERD). Występuje ona, gdy kwas z żołądka przedostaje się do przełyku (odcinka łączącego gardło z żołądkiem), powodując ból, stan zapalny i zgagę. - Wrzody żołądka lub dwunastnicy (górny odcinek jelita) współistniejące z zakażeniem Helicobacter pylori. W razie wystąpienia jednego z powyższych schorzeń, lekarz może również zalecić stosowanie antybiotyków w celu wyleczenia zakażenia i umożliwienia wyleczenia wrzodu.

Dorośli - Wrzody żołądka wywołane przez niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ). Helides może być również stosowany w celu zatrzymania procesu tworzenia się wrzodów żołądka podczas stosowania leków z grupy NLPZ. - Zbyt duża ilość kwasu w żołądku spowodowana przez gruczolaka trzustki (zespół Zollingera-Ellisona). - Jako przedłużenie leczenia po zastosowanym dożylnie ezomperazolu w celu zapobiegania nawrotom krwawienia z wrzodów.

Helides zawiera jako substancję czynną ezomeprazol, który należy do leków z grupy inhibitorów pompy protonowej. Ich działanie polega na zmniejszaniu ilości kwasu solnego wytwarzanego w żołądku.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Często: ból głowy, objawy ze strony układu pokarmowego (bóle brzucha, zaparcia, biegunka, wzdęcia, nudności, wymioty). Niezbyt często: obrzęki stóp i wokół kostek, zaburzenia snu (bezsenność), zawroty głowy, uczucie kłucia, mrowienia i drętwienia (parestezje), senność, suchość w jamie ustnej, zmiany w badaniach krwi oceniających czynność wątroby, wysypka skórna, pokrzywka i świąd. Rzadko: zmiany obrazu krwi, małe stężenie sodu we krwi (może się objawiać przez osłabienie, wymioty i skurcze), uczucie pobudzenia, dezorientacja lub depresja, zmiany odczuwania smaku, niewyraźne widzenie, nagle występująca duszność, trudności w oddychaniu, stan zapalny w jamie ustnej, zakażenie przewodu pokarmowego wywołane przez grzyby, zaburzenia czynności wątroby, łysienie, wysypka skórna po przebywaniu na słońcu, bóle stawów lub mięśni, ogólne złe samopoczucie, brak energii, zwiększona potliwość.

Kiedy nie stosować leku Helides:

• jeśli pacjent ma uczulenie na ezomeprazol lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
• jeśli pacjent ma uczulenie na inne leki z grupy inhibitorów pompy protonowej (np. pantoprazol, lanzoprazol, rabeprazol, omeprazol) 
• jeśli pacjent stosuje lek zawierający nelfinawir (stosowany w leczeniu zakażenia HIV).

Przed rozpoczęciem stosowania leku Helides, należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą:

• jeśli u pacjenta występują ciężkie choroby wątroby,
• jeśli u pacjenta występują ciężkie choroby nerek, 
• jeśli u pacjenta kiedykolwiek występowała reakcja skórna w wyniku stosowania leku podobnego do leku Helides, który zmniejsza wydzielanie kwasu żołądkowego, 
• jeśli u pacjenta planowane jest specyficzne badanie krwi (stężenie chromograniny A).

Jeśli u pacjenta wystąpiła wysypka skórna, zwłaszcza w miejscach narażonych na działanie promieni słonecznych, należy jak najszybciej powiedzieć o tym lekarzowi, ponieważ konieczne może być przerwanie stosowania leku Helides. Należy również powiedzieć o wszelkich innych występujących działaniach niepożądanych, takich jak ból stawów. W trakcie przyjmowania inhibitorów pompy protonowej jak lek Helides, zwłaszcza w okresie dłuższym niż jeden rok, może zwiększyć się nieznacznie ryzyko wystąpienia złamań kości biodrowej, kości nadgarstka lub kręgosłupa. Należy poinformować lekarza w przypadku rozpoznanej osteoporozy lub przyjmowania leków z grupy kortykosteroidów (mogących zwiększać ryzyko wystąpienia osteoporozy).

Stosowanie leku Helides może maskować objawy innych chorób, z tego względu należy niezwłocznie poinformować lekarza, jeśli przed zastosowaniem lub podczas stosowania leku występuje którykolwiek z podanych niżej objawów:

• znaczna, niezamierzona utrata masy ciała i zaburzenia przełykania
• bóle brzucha lub objawy niestrawności
• wymioty lub wymioty z domieszką krwi
• czarne, smoliste stolce (ze śladami krwi).

Jeśli Helides jest stosowany doraźnie, należy skontaktować się z lekarzem w przypadku gdy objawy utrzymują się lub zmienił się ich charakter.

Nie należy stosować leku, jeśli pacjent przyjmuje lek zawierający nelfinawir (stosowany w leczeniu zakażenia HIV). Należy poinformować lekarza lub farmaceutę, jeśli stosuje się którykolwiek z podanych leków:

• Atazanawir (stosowany w leczeniu zakażenia HIV). 
• Ketokonazol, itrakonazol lub worykonazol (leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych). 
• Erlotynib (stosowany w leczeniu raka). 
• Cytalopram, imipramina lub klomipramina (leki stosowane w leczeniu depresji).
• Diazepam (lek stosowany w leczeniu niepokoju, padaczki lub w celu rozluźnienia mięśni). 
• Fenytoina (lek stosowany w leczeniu padaczki). W przypadku przyjmowania fenytoiny, lekarz może zalecić dodatkowe badanie na początku i po zakończeniu stosowania leku Helides. 
• Leki rozrzedzające krew, takie jak warfaryna lub klopidogrel. Lekarz może zalecić dodatkowe badanie na początku i po zakończeniu stosowania leku Helides.
• Cylostazol (stosowany w leczeniu chromania przestankowego – stanu, w którym zbyt mały dopływ krwi powoduje ból nóg podczas chodzenia).
• Cyzapryd (lek stosowany w leczeniu niestrawności lub zgagi).
• Digoksyna (stosowana w leczeniu zaburzeń serca). 
• Metotreksat (chemioterapeutyk stosowany w wysokich dawkach w leczeniu raka) – w przypadku stosowania metotreksatu w wysokich dawkach, lekarz może czasowo przerwać leczenie lekiem Helides.
• Takrolimus (stosowany w przypadku przeszczepiania narządów). - Ryfampicyna (stosowana w leczeniu gruźlicy).
• Ziele dziurawca (Hypericum perforatum) (stosowany w leczeniu depresji).

Kapsułki mogą być zażywane z posiłkiem lub na czczo.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza się że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. Lekarz zdecyduje, czy pacjentka może stosować lek Helides w tym czasie. Nie ma danych dotyczących przenikania substancji czynnej leku Helides do mleka kobiet karmiących piersią. Z tego względu nie należy podawać leku Helides kobietom karmiącym piersią.

Doustnie. Dawkę i częstotliwość stosowania leku ustala lekarz. Kapsułki mogą być zażywane na czczo lub po posiłku. Kapsułki należy połykać w całości, popijając szklanką wody. Nie należy żuć ani kruszyć kapsułek lub ich zawartości, ponieważ kapsułki zawierają granulki leku chronione specjalną otoczką przed uszkodzeniem w wyniku działania soku żołądkowego. Ważne jest, aby nie uszkodzić zawartości kapsułek. W razie trudności z połknięciem kapsułki można ostrożnie otworzyć kapsułkę nad szklanką z niegazowaną wodą i wsypać do niej zawartość kapsułki (granulki). Nie należy stosować innych płynów. Zamieszać. Roztwór należy wypić od razu lub w ciągu 30 minut od przygotowania. Zawsze należy zamieszać roztwór bezpośrednio przed wypiciem. Aby upewnić się, że cały lek został zażyty, należy napełnić szklankę wodą do połowy, zamieszać i wypić płyn. Nierozpuszczone cząstki zawierają lek, nie należy ich żuć ani kruszyć.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Helides: W przypadku podejrzenia, że zastosowano większą niż zalecana dawkę leku Helides, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Pominięcie zastosowania leku Helides: Pominiętą dawkę należy przyjąć najszybciej jak to możliwe. Jeśli jednak zbliża się pora przyjęcia następnej dawki, nie należy przyjmować pominiętej dawki. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Substancją czynną leku jest ezomeprazol. Jedna kapsułka leku Helides zawiera odpowiednio 20 mg lub 40 mg ezomeprazolu (w postaci ezomeprazolu magnezowego dwuwodnego).

Pozostałe składniki to: Zawartość kapsułki: sacharoza, ziarenka (sacharoza i skrobia kukurydziana), hypromeloza, dimetykon emulsja 35% (zawiera dimetykon, propylu parahydroksybenzoesan (E216), metylu parahydroksybenzoesan (E218), kwas sorbinowy, sodu benzoesan, glikol polietylenowy, sorbitanu monolaurynian, oktylofenoksy-polietoksyetanol, glikol propylenowy), polisorbat 80, mannitol, diacetylowane monoglicerydy, talk, kwasu metakrylowego i etylu akrylanu kopolimer (1:1), dyspersja 30% (zawierający kopolimer kwasu metakrylowego i etylu akrylanu, sodu laurylosiarczan i polisorbat 80), trietylu cytrynian i makrogolglicerydów stearyniany. Żelatynowa kapsułka: Żelatyna, żelaza tlenek żółty (E172) i tytanu dwutlenek (E171). Tusz: czarny Żelaza tlenek czarny (E172) i szelak

Helides zawiera sacharozę, parahydroksybenzoesan propylu (E216) oraz parahydroksybenzoesan metylu (E218): Jeśli u pacjenta stwierdzono nietolerancję niektórych cukrów, należy skonsultować się z lekarzem przed zastosowaniem tego leku. Lek zawiera parahydroksybenzoesany, które mogą powodować występowanie reakcji alergicznej (także opóźnionej).

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca. Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C. 

Lek Helides prawdopodobnie nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania narzędzi lub maszyn. Jednakże, działania niepożądane, takie jak zawroty głowy i zaburzenia widzenia mogą występować z częstością niezbyt często lub rzadko. Jeżeli wystąpią, pacjent nie powinien prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

139289