Oriven, 75 mg, kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, 28 szt.

Oriven, 75 mg, kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, 28 szt.

kapsulki o przedluzonym uwalnianiu, twarde

75 mg

28 szt.

ORION

Oriven stosuje się w leczeniu depresji u osób dorosłych. Stosuje się go również w leczeniu następujących zaburzeń lękowych u osób dorosłych: zaburzenia lękowego uogólnionego, fobii społecznej (lęku lub unikania sytuacji społecznych) oraz zaburzenia lękowego z napadami lęku (napadów paniki). Właściwe leczenie depresji lub zaburzeń lękowych jest bardzo ważne dla poprawy samopoczucia pacjenta. W przypadku niepodejmowania leczenia stan pacjenta może się nie poprawić, a jego choroba może nabrać ciężkiego przebiegu i stać się trudna do leczenia.

Oriven jest lekiem przeciwdepresyjnym, który należy do grupy leków nazywanych inhibitorami zwrotnego wychwytu serotoniny i noradrenaliny (SNRI). Leki z tej grupy stosowane są w leczeniu depresji oraz innych chorób, takich jak zaburzenia lękowe. Uważa się, że u ludzi w stanie depresji i (lub) lęku występuje mniejsze stężenie serotoniny i noradrenaliny w mózgu. Mechanizm działania leków przeciwdepresyjnych nie jest do końca poznany, ale mogą one pomóc przez zwiększenie stężenia serotoniny i noradrenaliny w mózgu.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

• Bardzo często: suchość w ustach, ból głowy, nudności, nadmierna potliwość ( w tym poty nocne).
• Często: zwiększenie stężenia cholesterolu we krwi, zmniejszenie masy ciała, dziwne sny, obniżone libido, zawroty głowy, wzmożone napięcie mięśniowe, bezsenność, nerwowość, parestezje, uspokojenie polekowe, drżenie, stany splątania, zaburzenia widzenia, nadciśnienie, kołatanie serca, rozszerzenie naczyń (nagłe zaczerwienie), ziewanie, brak apetytu, zaparcia, wymioty, zaburzenia orgazmu, impotencja, zaburzenia krwawienia miesiączkowego, problemy z oddawaniem moczu, osłabienie, dreszcze.
• Niezbyt często: wybroczyny, krwawienia z przewodu pokarmowego, zwiększenie masy ciała, apatia, omamy, skurcze mięśni, pobudzenie, zaburzenia koordynacji i równowagi, zaburzenia smakowe, szum w uszach, zgrzytanie zębami, biegunka, wsypka, łysienie, reakcje nadwrażliwości na światło.  

Więcej w ulotce dołączonej do leku.

Kiedy nie stosować leku Oriven:

• Jeśli pacjent ma uczulenie na wenlafaksynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
• Jeśli pacjent przyjmuje jednocześnie lub przyjmował w ciągu ostatnich 14 dni jakikolwiek lek z grupy nieodwracalnych inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO), stosowany do leczenia depresji lub choroby Parkinsona. Przyjmowanie nieodwracalnych IMAO równocześnie z lekiem Oriven może spowodować ciężkie lub nawet zagrażające życiu działania niepożądane. Również, przed rozpoczęciem przyjmowania jakiegokolwiek leku z grupy IMAO pacjent powinien odczekać co najmniej 7 dni od zaprzestania przyjmowania leku Oriven

Przed rozpoczęciem stosowania leku Oriven należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeżeli: 

• pacjent stosuje inne leki, które przyjmowane jednocześnie z lekiem Oriven mogą zwiększyć ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego
• pacjent choruje na choroby oczu, takie jak niektóre rodzaje jaskry (podwyższone ciśnienie w gałce ocznej). 
• u pacjenta wystąpiło w przeszłości wysokie ciśnienie krwi.
• u pacjenta wystąpiły w przeszłości choroby serca. 
• pacjent został poinformowany, że występuje u niego nieprawidłowy rytm serca. 
• u pacjenta wystąpiły w przeszłości napady drgawek (padaczka). 
• u pacjenta wystąpiło w przeszłości zmniejszone stężenie sodu we krwi (hiponatremia). 
• pacjent ma skłonność do powstawania siniaków lub do krwawień (zaburzenia krwawienia w przeszłości), bądź jeżeli przyjmuje inne leki, które mogą zwiększyć ryzyko krwawień np. warfaryna (lek stosowany w celu zapobiegania zakrzepom krwi) lub jeśli pacjentka jest w ciąży
• u pacjenta lub kogokolwiek z jego rodziny wystąpiła w przeszłości mania lub zaburzenia dwubiegunowe (uczucie nadmiernego pobudzenia lub euforii).
• u pacjenta wystąpiły w przeszłości zachowania agresywne.

Wenlafaksyna nie powinna być stosowana u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

Inhibitory monoaminooksydazy, które stosowane są w leczeniu depresji lub choroby Parkinsona nie mogą być przyjmowane z lekiem Oriven. Należy powiedzieć lekarzowi, jeżeli przyjmowało się te leki w ciągu ostatnich 14 dni. Do leków tych należą: 

• tryptany (substancje stosowane w migrenowych bólach głowy) 
• inne leki przeciwdepresyjne, np. selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), inhibitory wychwytu zwrotnego noradrenaliny i serotoniny (SNRI), trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne lub leki zawierające lit 
• leki zawierające amfetaminy (stosowane w leczeniu zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD), narkolepsji i otyłości) 
• leki zawierające antybiotyk linezolid (substancja stosowana w leczeniu zakażeń) 
• leki zawierające IMAO, moklobemid (substancja stosowana w leczeniu depresji) 
• leki zawierające sybutraminę (substancję stosowaną w odchudzaniu) 
• leki zawierające tramadol, fentanyl, tapentadol, petydynę, buprenorfinę lub pentazocynę (substancje stosowane w leczeniu silnego bólu) 
• leki zawierające dekstrometorfan (stosowany w leczeniu kaszlu) 
• leki zawierające metadon (stosowany w leczeniu uzależnienia od leków opioidowych lub silnego bólu) 
• leki zawierające błękit metylenowy (substancję stosowaną w leczeniu wysokiego stężenia methemoglobiny we krwi) 
• leki zawierające ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum, leki pochodzenia naturalnego lub ziołowego stosowane w leczeniu łagodnej depresji) 
• leki zawierające tryptofan (stosowany w problemach ze spaniem i w depresji)
• leki przeciwpsychotyczne (stosowane w leczeniu choroby z objawami, takimi jak słyszenie, widzenie i odczuwanie rzeczy, które nie istnieją, urojenia, nienaturalna podejrzliwość, niejasne rozumowanie, zamknięcie w sobie).

Należy poinformować lekarza o przyjmowanych lekach. Przykłady takich leków: 

• leki przeciwarytmiczne, takie jak chinidyna, amiodaron, sotalol lub dofetylid (stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca). 
• leki przeciwpsychotyczne, takie jak tiorydazyna
• antybiotyki, takie jak erytromycyna lub moksyfloksacyna (stosowane w leczeniu zakażeń bakteryjnych). 
• leki przeciwhistaminowe (stosowane w leczeniu alergii).
• ketokonazol (lek przeciwgrzybiczy)
• haloperydol lub rysperydon (leki stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych) 
• metoprolol (beta-adrenolityk stosowany w leczeniu nadciśnienia i chorób serca)

W trakcie leczenia lekiem Oriven nie należy pić alkoholu.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. Lek Oriven można stosować tylko po przedyskutowaniu z lekarzem potencjalnych korzyści i potencjalnego ryzyka dla nienarodzonego dziecka.

Doustnie. Dawkę i częstotliwość stosowania leku ustala lekarz. Zaleca się przyjmowanie kapsułek o przedłużonym uwalnianiu codziennie podczas posiłku, mniej więcej o tej samej porze. Kapsułki należy połykać w całości popijając płynem, nie należy ich dzielić, kruszyć, żuć ani rozpuszczać.

Zażycie większej niż zalecana dawki leku Oriven: W przypadku zażycia większej niż zalecana dawka tego leku należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą. Objawy możliwego przedawkowania mogą obejmować przyspieszoną akcję serca, zaburzenia świadomości (od senności do śpiączki), zaburzenia widzenia, drgawki oraz wymioty.

Pominięcie zażycia leku Oriven: W przypadku pominięcia dawki należy przyjąć ją możliwie jak najszybciej. Jednakże, jeśli zbliża się pora zażycia następnej dawki, należy opuścić pominiętą dawkę i przyjąć tylko jedną dawkę o zwykłej porze. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Nie należy stosować większej dawki w ciągu jednego dnia niż dzienna dawka leku Oriven przepisana przez lekarza.

Przerwanie stosowania leku Oriven: Nie należy przerywać leczenia, ani zmniejszać dawki leku, bez konsultacji z lekarzem, nawet w przypadku poprawy samopoczucia. Jeżeli lekarz uzna, że można odstawić lek Oriven, to poinformuje pacjenta, w jaki sposób należy to zrobić, stopniowo zmniejszając dawkę. U pacjentów odstawiających ten lek, zwłaszcza w przypadku nagłego przerwania leczenia lub zbyt szybkiego zmniejszania dawki, mogą wystąpić działania niepożądane, takie, jak myśli samobójcze, agresja, uczucie zmęczenia, zawroty głowy, uczucie pustki w głowie, ból głowy, bezsenność, koszmary senne, suchość w ustach, utrata apetytu, nudności, biegunka, nerwowość, pobudzenie, dezorientacja, dzwonienie w uszach, mrowienie lub drętwienie, osłabienie, pocenie się, drgawki, objawy grypopodobne lub zaburzenia widzenia i zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi (które mogą powodować ból głowy, zawroty głowy, dzwonienie w uszach, pocenie się itp.). Lekarz udzieli porady, w jaki sposób należy stopniowo odstawiać lek Oriven. Może to trwać kilka tygodni lub miesięcy. U niektórych pacjentów konieczne może być przerwanie leczenia w sposób bardziej stopniowy, przez okres kilku miesięcy lub dłużej. Jeżeli wystąpi którykolwiek z wymienionych objawów lub inne objawy, które są uciążliwe dla pacjenta, należy skonsultować się z lekarzem.

Substancją czynną leku jest wenlafaksyna. Każda kapsułka zawiera chlorowodorek wenlafaksyny, co odpowiada 37,5 mg, 75 mg lub 150 mg wenlafaksyny.

Pozostałe składniki: Zawartość kapsułki: celuloza mikrokrystaliczna, powidon K 90, talk, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian, etyloceluloza, kopowidon. Otoczka: żelatyna, tytanu dwutlenek (E 171), żelaza tlenek czarny (E 172), żelaza tlenek czerwony (E 172), tusz (szelak, etanol bezwodny, alkohol izopropylowy, alkohol butylowy, glikol propylenowy, amonowy wodorotlenek stężony, żelaza tlenek czerwony (E 172)).

Lek Oriven, 150 mg w kapsułkach zawiera barwniki: żółcień pomarańczową oraz czerwień Allura Kapsułka 150 mg zawiera barwniki, żółcień pomarańczową (E110) oraz czerwień Allura (E129), które mogą powodować reakcje alergiczne.

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca. Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania tego leku.

Nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać urządzeń mechanicznych do czasu poznania wpływu tego leku na organizm pacjenta.

229929