Diured, 10 mg, tabletki, 30 szt.

Diured, 10 mg, tabletki, 30 szt.

tabletki

10 mg

30 szt.- 3 blistry po 10 szt.

BIOFARM

Wskazania do stosowania:

- nadciśnienie pierwotne;

- obrzęki spowodowane zastoinową niewydolnością serca, obrzęki płuc, obrzęki pochodzenia wątrobowego, obrzęki pochodzenia nerkowego.

Diured jest lekiem moczopędnym zaliczanym do diuretyków pętlowych.

MOŻLIWE DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE:

Często występujące działania niepożądane:  zaostrzenie objawów kwasicy metabolicznej (nadmiernego zakwaszenia krwi),  kurcze mięśniowe (szczególnie na początku terapii),  wzrost stężenia kwasu moczowego i glukozy, jak również lipidów (triglicerydów i cholesterolu) we krwi, hipokalemia (zmniejszenie stężenia potasu we krwi) – zwłaszcza przy diecie ubogiej w potas, przy towarzyszących wymiotach, biegunce, stosowaniu dużej ilości środków przeczyszczających, a także w przypadku zaburzeń czynności wątroby, dolegliwości żołądkowo-jelitowe (np. zmniejszenie apetytu, ból żołądka, nudności, wymioty, biegunka, zaparcia), szczególnie na początku leczenia,  zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (np.gamma-GT) we krwi, bóle głowy, zawroty głowy,  znużenie, osłabienie (szczególnie na początku leczenia).

Niezbyt często występujące działania niepożądane:  zwiększone stężenie mocznika i kreatyniny w osoczu,  suchość w jamie ustnej,  parestezja (uczucie kłucia, palenia i mrowienia w kończynach). U pacjentów z zaburzeniami w odpływie moczu (np. w przypadku przerostu prostaty) może dochodzić do jego zatrzymania i uszkodzenia pęcherza moczowego.

Kiedy nie stosować leku Diured

- jeśli pacjent ma uczulenie na torasemid, pochodne sulfonylomocznika (leki stosowane w cukrzycy) lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;

- jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności nerek z bezmoczem;

- jeśli u pacjenta występuje śpiączka wątrobowa i stany przedśpiączkowe;

- jeśli u pacjenta występuje niedociśnienie tętnicze;

- jeśli u pacjenta występują zaburzenia rytmu serca;

- jeśli pacjent stosuje antybiotyki z grupy aminoglikozydów oraz cefalosporyn,

- jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania leku Diured należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą:  jeśli u pacjenta występują zaburzenia w oddawaniu moczu. Przed rozpoczęciem leczenia należy usunąć przyczynę tych zaburzeń i przywrócić równowagę wodno-elektrolitową;  jeśli terapia torasemidem jest długotrwała. Podczas leczenia długotrwałego zaleca się regularną kontrolę gospodarki wodno-elektrolitowej, stężenia glukozy, kwasu moczowego, kreatyniny i lipidów we krwi;  jeśli u pacjenta występuje skłonność do zwiększonego stężenia kwasu moczowego we krwi;  jeśli u pacjenta występuje utajona lub jawna cukrzyca. U tych pacjentów należy kontrolować metabolizm węglowodanów.

Dzieci i młodzież

Brak doświadczeń klinicznych w stosowaniu torasemidu w tej grupie wiekowej.

Diured a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować. W przypadku jednoczesnego stosowania torasemidu z glikozydami nasercowymi (leki posiadające zdolność pobudzenia pracy serca, które zwiększają siłę skurczu mięśnia sercowego, a jednocześnie obniżają częstość tego skurczu) może dochodzić do zwiększenia wrażliwości mięśnia sercowego na te leki, z powodu obniżenia stężenia potasu i (lub) magnezu w osoczu. W połączeniu z mineralokortykosteroidami (hormony regulujące gospodarkę mineralną i jonową) i glikokortykosteroidami (hormony regulujące przemiany białek, węglowodanów i tłuszczów) oraz środkami przeczyszczającymi może powodować zwiększenie wydalania potasu z moczem.  Podobnie jak w przypadku innych leków diuretycznych (inaczej leki moczopędne, leki zwiększające objętość wydalanego moczu), może wystąpić nasilenie działania obniżającego ciśnienie krwi podczas podawania jednocześnie innych leków przeciwnadciśnieniowych. Torasemid, zwłaszcza w dużych dawkach, może zwiększać toksyczność antybiotyków aminoglikozydowych, cisplatyny (lek stosowany w chemioterapii raka), neurotoksyczność cefalosporyn (rodzaj antybiotyków) oraz kardio- i neurotoksyczność litu (lek stosowany w psychiatrii).  Działanie leków zwiotczających mięśnie zawierających kurarę oraz działanie teofiliny (lek stosowany w chorobach układu oddechowego) może ulec nasileniu podczas jednoczesnego stosowania z torasemidem.  U pacjentów otrzymujących duże dawki salicylanów (leki przeciwbólowe, przeciwzapalne oraz przeciwgorączkowe) może zwiększać się ich toksyczność.  Działanie leków przeciwcukrzycowych może ulegać osłabieniu.  Zastosowanie inhibitorów konwertazy angiotensyny (leki stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego) po leczeniu torasemidem, albo rozpoczęcie terapii skojarzonej tymi lekami, może powodować przemijające spadki ciśnienia. Działanie to można zminimalizować zmniejszając początkową dawkę inhibitora angiotensyny i (lub) zmniejszając dawki albo czasowo odstawiając torasemid.  Torasemid może zwiększać reaktywność tętnic na leki obkurczające naczynia (np. adrenalina, noradrenalina).  Niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. indometacyna - lek z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych) i probenecyd (zwiększający wydalanie kwasu moczowego) mogą zmniejszać działanie moczopędne i obniżające ciśnienie torasemidu. Nie badano jednoczesnego podawania torasemidu i kolestyraminy (lek wiążący kwasy żółciowe w przewodzie pokarmowym i zwiększający ich wydalanie) u ludzi, ale w badaniach na zwierzętach stwierdzono zmniejszenie wchłaniania torasemidu.

Diured z jedzeniem i piciem

Diured należy przyjmować rano, popijając niewielką ilością płynu (np. wody), z posiłkiem lub bez posiłku.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Ciąża: Diured jest przeciwwskazany w okresie ciąży.

Karmienie piersią: Diured jest przeciwwskazany w okresie karmienia piersią. Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Tak jak w przypadku innych leków wpływających na ciśnienie krwi, pacjenci u których występują zawroty głowy lub podobne objawy, nie powinni prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

Lek zawiera sód

Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w zalecanej jednostce dawkowania, to znaczy, że lek uznaje się za „wolny od sodu”.

Doustnie. Dawkę i częstotliwość przyjmowania leku ustala lekarz.

Aby leczenie było skuteczne i jak najbardziej bezpieczne należy przestrzegać zaleceń lekarza prowadzącego.

Zapoznaj się z właściwościami leku opisanymi w ulotce przed jego zastosowaniem.

Lek ten został przepisany przez lekarza prowadzącego celem leczenia konkretnego schorzenia. Nie należy go odstępować innym osobom ani używać w innych okolicznościach bez konsultacji z lekarzem.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Diured

W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku Diured, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Brak specyficznej odtrutki. Pacjenci z objawami przedawkowania wymagają zmniejszenia dawki lub odstawienia leku z jednoczesnym podaniem płynów i elektrolitów.

Pominięcie zastosowania leku Diured

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

substancja czynna: Jedna tabletka zawiera 10 mg torasemidu (Torasemidum).

substancje pomocnicze: Celuloza mikrokrystaliczna Skrobia kukurydziana Kroskarmeloza sodowa Krzemionka koloidalna bezwodna Magnezu stearynian

PRZECHOWYWANIE:

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Przechowywać w temperaturze poniżej 25ºC.

92091