Calcium chloratum 10%, 100 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań, 10 ml x 10 ampułek

Calcium chloratum 10%, 100 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań, 10 ml x 10 ampułek

roztwor do wstrzykiwan

67 mg/ml

10 ampulek po 10 ml

POLPHARMA S.A.

Lek zawiera wapnia chlorek w postaci roztworu do podawania dożylnego, który stosuje się: 

• w stanach niedoboru wapnia wymagających szybkiego uzupełnienia;
• w zatruciach: antagonistami kanału wapniowego (jeśli dochodzi do zaburzeń krążenia: spadku ciśnienia tętniczego, zaburzenia przewodnictwa), siarczanem magnezu, fluorkami i szczawianami;
• w resuscytacji krążeniowej;
• w znacznej hiperkaliemii (zwiększonym stężeniu potasu we krwi) ze zmianami w EKG

Produkt zawiera wapnia chlorek w postaci roztworu do podawania pozajelitowego, pozwalający na szybkie uzupełnienie niedoborów wapnia w organizmie.
Wapń jest integralnym składnikiem ustroju wpływającym na liczne procesy poza - i wewnątrzkomórkowe: skurcz mięśni, przewodnictwo nerwowe, aktywność enzymów oraz uwalnianie i działanie hormonów.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Wstrzyknięcie soli wapnia może powodować działanie drażniące. Domięśniowe i podskórne podanie leku wiąże się ze szczególnym zagrożeniem wystąpienia takiego działania i jest przeciwwskazane. Podczas pozajelitowego stosowania soli wapnia obserwowano zwapnienia tkanek miękkich. Podawanie dużych dawek soli wapnia może prowadzić do wystąpienia hiperkalcemii. Zbyt szybkie wstrzyknięcie dożylne soli wapnia może także prowadzić do wystąpienia hiperkalcemii, a ponadto uczucia smaku kredy w ustach, uderzeń gorąca, rozszerzenia naczyń obwodowych.

Kiedy nie stosować leku Calcium chloratum WZF:

• jeśli pacjent ma uczulenie na wapnia chlorek lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
• jeśli u pacjenta występuje hiperkalcemia (zbyt wysokie stężenie wapnia we krwi);
• jeśli u pacjenta występuje hiperkalciuria (zbyt duże stężenie wapnia w moczu);
• jeśli pacjent ma kamicę nerkową;
• jeśli pacjent ma ostrą niewydolność nerek;
• jeśli pacjent ma migotanie komór serca

Ostrzeżenia i środki ostrożności: Przed rozpoczęciem stosowania Calcium chloratum WZF należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą. Jeżeli u pacjenta stwierdzono zmniejszone stężenie wapnia w surowicy wynikające z niewydolności nerek, kwasicę oddechową lub niewydolność oddechową, nie zaleca się stosowania wapnia chlorku, z uwagi na jego właściwości kwasowe. 2 Leku nie podawać podskórnie lub domięśniowo, ponieważ w miejscu podania może wystąpić martwica tkanek. Lek podawać powoli do dużych żył centralnych, aby uniknąć podrażnienia żył i zapobiec wystąpieniu działań niepożądanych. Po wstrzyknięciu leku może wystąpić obniżenie ciśnienia tętniczego. Podanie leku ze zbyt dużą szybkością i (lub) w zbyt dużych dawkach, prowadzących do wystąpienia dużych stężeń wapnia we krwi docierającej do serca, może spowodować ryzyko wystąpienia utraty przytomności z przyczyn sercowych.

U niemowląt leku nie należy wstrzykiwać do żył znajdujących się na głowie. Nie podawać leku doustnie niemowlętom, ponieważ może wystąpić ciężkie podrażnienie przewodu pokarmowego.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.

• Podawanie dożylne soli wapnia pacjentom przyjmującym glikozydy nasercowe (np. digoksynę) grozi wywołaniem groźnych zaburzeń rytmu serca. Jeśli podanie leku w takim przypadku jest konieczne, należy podawać go powoli w małych porcjach, najlepiej we wlewie kroplowym w warunkach oddziału intensywnej terapii.
• Tiazydowe leki moczopędne (np. hydrochlorotiazyd) stosowane w leczeniu nadciśnienia mogą nasilać ryzyko wystąpienia zwiększonego stężenia wapnia w surowicy powyżej normy fizjologicznej (hiperkalcemii).
• Bisfosfoniany (pochodne kwasu bisfosfoniowego) stosowane w leczeniu osteoporozy lub choroby Pageta mogą oddziaływać z wapnia chlorkiem, czego skutkiem jest zmniejszenie wchłaniania bisfosfonianów.
• Sole wapnia zmniejszają wchłanianie antybiotyków z grupy tetracyklin.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. Lek może być stosowany u kobiet w ciąży, jeśli w opinii lekarza korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu. Wapnia chlorek przenika do mleka kobiecego w tak małych ilościach, że nie wywiera to wpływu na karmione dziecko.

Lek jest przeznaczony wyłącznie do podawania dożylnego. Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku: Podawanie dużych dawek soli wapnia może prowadzić do wystąpienia hiperkalcemii; objawy hiperkalcemii obejmują: utratę łaknienia, nudności, wymioty, zaparcia, bóle brzucha, osłabienie mięśni, zaburzenia psychiczne, wzmożone pragnienie, wielomocz, kamicę nerkową, a w ciężkich przypadkach także zaburzenia rytmu serca i śpiączkę. Leczenie podejmowane przez personel medyczny polega na nawodnieniu pacjenta, podaniu diuretyków pętlowych, związków chelatujących, kalcytoniny i kortykosteroidów. Należy często, w równych odstępach czasu, określać stężenie wapnia w surowicy, w celu dostosowania leczenia do stanu pacjenta. W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Substancją czynną leku jest wapnia chlorek dwuwodny. Każdy ml roztworu zawiera 67 mg wapnia chlorku dwuwodnego, co odpowiada 0,46 mmol (18,3 mg) jonów wapnia. -

Pozostałe składniki to: sodu wodorotlenek 10% lub kwas solny 10% (do ustalenia pH), woda do wstrzykiwań.

Nie zamrażać. Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca. Zapis na opakowaniu po skrócie EXP oznacza termin ważności, a po skrócie Lot oznacza numer serii. Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

Lek nie wywiera wpływu na prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn.

57575