Cefazolin TZF, 1 g, prosz.d/sp.roztw.d/wstrz,inf., 1 fiol.

Cefazolin TZF, 1 g, prosz.d/sp.roztw.d/wstrz,inf., 1 fiol.

proszek do sporzadzania roztworu do wstrzykiwan i infuzji

1 g

1 fiolka po 1 g

POLFA TARCHOMIN

Cefazolina stosowana jest w przypadku infekcji spowodowanej na pewno lub prawdopodobnie przez bakterie, które są wrażliwe na cefazolinę. Stosowana jest w leczeniu następujących zakażeń:

• zakażenia dróg oddechowych

• zakażenia nerek, dróg moczowych i narządów płciowych

• zakażenia skóry i tkanek miękkich

• posocznica (specyficzna reakcja organizmu na zakażenie)

• zakażenia dróg żółciowych

• zakażenia kości i stawów

• zapalenie wsierdzia (zapalenie wewnętrznej warstwy wyściełającej serce lub zastawek)

Lek Cefazolin TZF można również podawać przed operacjami lub po nich w celu zapobiegania zakażeniom.

Cefazolin TZF zawiera substancję czynną cefazolinę (w postaci soli sodowej). Cefazolina należy do grupy antybiotyków nazywanych cefalosporynami, które działają bakteriobójczo na wrażliwe na te antybiotyki bakterie.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Ciężkie działania niepożądane:

● Ciężkie reakcje alergiczne. Występują bardzo rzadko (mogą wystąpić u mniej, niż u 1 na 10 000 osób) Objawy mogą obejmować: • nagły obrzęk twarzy, gardła, warg lub jamy ustnej, powodujący trudności z oddychaniem lub połykaniem, • nagły obrzęk dłoni, stóp i kostek nóg, • zaczerwienienie skóry, swędzenie skóry, bóle stawów, zmiany skórne, rozległa wysypka, pokrzywka, gorączka polekowa.

● Przemijające zapalenie wątroby i żółtaczka (żółte zabarwienie skóry lub białka oka). Występuje bardzo rzadko (może wystąpić u mniej, niż u 1 na 10 000 osób)

● Zapalenie jelita grubego (rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy). Symptomy obejmują ciężką lub przedłużającą się biegunkę, z możliwą domieszką krwi lub śluzu w stolcu z reguły z krwią i śluzem, bóle brzucha i gorączkę. Występuje z częstością nieznaną (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)

Jeśli wystąpi którykolwiek z wyżej wymienionych objawów, należy natychmiast przerwać podawanie leku i skontaktować się z lekarzem lub udać się do izby przyjęć najbliższego szpitala.

Inne możliwe działania niepożądane występujące:

Często (mogą wystąpić u mniej niż u 1 na 10 osób): • Reakcje alergiczne takie jak rumień, pokrzywka i świąd • Nudności i wymioty • Biegunka • Utrata apetytu • Wzdęcia • Bóle brzucha • Bóle i stwardnienia w miejscu wstrzyknięcia leku.

Niezbyt często (mogą wystąpić u mniej niż u 1 na 100 osób): • Zwiększenie liczby określonych krwinek we krwi • Zmniejszenie liczby krwinek białych • Nieprawidłowy rozpad krwinek czerwonych • Zmniejszenie liczby krwinek biorących udział w krzepnięciu krwi • Przejściowe zwiększenie wartości parametrów określających czynność wątroby • Zapalenie żył, zakrzepica.

Rzadko (mogą wystąpić u mniej niż u 1 na 1000 osób): • Zaburzenia krzepnięcia krwi. Krwawienia z nosa lub po skaleczeniu są dłuższe. • Zaburzenia czynności nerek.

Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych): • Kandydoza (zakażenie drożdżakowe pochwy, ust lub fałd skórnych), lekarz może zalecić odpowiednie leczenie. • Bóle głowy • Zawroty głowy • Nieprzyjemne, czasem bolesne uczucie mrowienia, cierpnięcia, drętwienia, kończyn, zaburzenia odczuwania zimna i ciepła, stany pobudzenia nerwowego • Mimowolne drgania i skurcze mięśni • Drgawki.

Kiedy nie stosować leku Cefazolin TZF:

• jeśli pacjent ma uczulenie na cefazolinę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku

• jeśli u pacjenta w przeszłości wystąpiła natychmiastowa i (lub) ciężka reakcja alergiczna na penicylinę lub inny antybiotyk.

Przed zastosowaniem leku Cefazolin TZF należy skonsultować się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką:

• jeśli u pacjenta wystąpiła w przeszłości łagodna reakcja alergiczna na penicylinę lub podobne antybiotyki (taka, jak wysypka skórna, z możliwym świądem);

• jeśli pacjent ma uczulenie na jakikolwiek lek, dotychczas niewymieniony w tej ulotce;

• jeśli pacjent miał kiedykolwiek zaburzenia żołądka i jelit w szczególności rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego (silna biegunka), spowodowane przyjmowaniem antybiotyku;

• jeśli pacjent ma problemy z nerkami;

• jeśli pacjent ma niedobór witaminy K;

• jeśli pacjent stosuje dietę o niskiej zawartości sodu.

Czynniki ryzyka powodujące niedobór witaminy K lub czynniki ryzyka powodujące inne zaburzenia mechanizmów krzepnięcia krwi. W rzadkich przypadkach podczas leczenia cefazoliną mogą wystąpić zaburzenia krwawienia. Większe ryzyko powyższych zaburzeń występuje u pacjentów z niedoborem witaminy K lub innymi czynnikami, prowadzącymi do zaburzeń w układzie krzepnięcia (żywienie pozajelitowe, niedobory żywieniowe, zaburzenie czynności wątroby i nerek, małopłytkowość [zmniejszenia liczby płytek krwi, które zwiększa ryzyko wystąpienia krwawienia lub siniaczenia (trombocytopenia)]). Przyczyną zaburzeń krzepliwości krwi mogą być także choroby współistniejące (np. hemofilia (zburzenia krzepnięcia krwi), owrzodzenie żołądka lub dwunastnicy), wywołujące lub nasilające krwawienia. U pacjentów z wyżej wymienionymi chorobami układ krzepnięcia będzie kontrolowany przez lekarza.

Nie należy podawać tego leku we wstrzyknięciu do przestrzeni otaczającej rdzeń kręgowy (dokanałowo), ponieważ zgłaszano ciężkie działanie toksyczne na ośrodkowy układ nerwowy (w tym drgawki).

Nie należy stosować leku Cefazolin TZF u wcześniaków ani noworodków w wieku poniżej 1. miesiąca życia.

Długotrwałe stosowanie cefazoliny może być przyczyną nadkażenia. Lekarz będzie uważnie obserwował pacjenta, czy nie występuje u niego nadkażenie i, w razie konieczności, zaleci odpowiednie leczenie.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Dotyczy to również leków, które wydawane są bez recepty oraz leków roślinnych. Lek Cefazolin TZF może wpływać na działanie innych leków. Niektóre leki mogą także wpływać na działanie leku Cefazolin TZF. W szczególności należy powiedzieć lekarzowi lub pielęgniarce, jeśli pacjent stosuje jakikolwiek z następujących leków:

• aminoglikozydy lub inne antybiotyki (stosowane w leczeniu zakażeń).

• probenecyd (stosowany w leczeniu dny moczanowej).

• witaminę K.

• leki przeciwzakrzepowe (leki rozcieńczające krew).

• furosemid (lek moczopędny).

• doustne środki antykoncepcyjne.

Należy również powiedzieć lekarzowi lub pielęgniarce, jeśli u pacjenta wykonywane są badania moczu na obecność glukozy lub badania krwi (także u noworodków, których matki otrzymywały cefalosporyny).

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Ciąża: Lek może być stosowany w okresie ciąży jedynie po dokładnym rozważeniu przez lekarza stosunku korzyści do ryzyka.

Kamienie piersią: Nieznaczna ilość cefazoliny przenika do mleka matki. U karmionych mlekiem matki dzieci może to spowodować alergie, biegunkę lub kandydozę. W takich przypadkach lekarz zaleci wstrzymanie karmienia piersią na czas leczenia.

Lek Cefazolin TZF jest podawany przez lekarza lub pielęgniarkę. Lek Cefazolin TZF będzie podany w jeden z poniższych sposobów: • we wstrzyknięciu domięśniowym (np. w mięsień ramienia); • w powolnym wstrzyknięciu do jednej z żył. Wstrzyknięcie będzie trwało od 3 do 5 minut; • poprzez małą rurkę wprowadzoną do jednej z żył. Jest to tzw. infuzja dożylna. Dawka leku Cefazolin TZF ustalana jest przez lekarza w zależności od wieku, masy ciała i ciężkości zakażenia oraz od prawidłowości pracy nerek pacjenta. Lekarz udzieli wyjaśnień na ten temat.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Cefazolin TZF: Jeśli pacjent podejrzewa, że zastosowano zbyt dużą dawkę leku Cefazolin TZF, powinien powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce.

Pominięcie zastosowania leku Cefazolin TZF: Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Substancją czynną jest cefazolina (w postaci cefazoliny sodowej). 1 fiolka zawiera 1 g cefazoliny (w postaci cefazoliny sodowej). Ten lek nie zawiera substancji pomocniczych.

Lek Cefazolin TZF zawiera sód: Lek zawiera 50,6 mg sodu (głównego składnika soli kuchennej) w każdej fiolce. Odpowiada to 2,53% maksymalnej zalecanej dobowej dawki sodu w diecie u osób dorosłych.

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności (EXP) zamieszczonego na etykiecie i na opakowaniu. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca. Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Przechowywać fiolkę w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem. Wskazówki dotyczące przechowywania i przygotowywania roztworu znajdują się na końcu ulotki w podpunkcie „Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego:” Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

Cefazolina nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Mogą jednak wystąpić działania niepożądane (np. zawroty głowy), które mogą mieć wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn.

62688