Lexotan, 6 mg, tabl.,(i.row),Delf,Grecja, 30 szt

Lexotan, 6 mg, tabl.,(i.row),Delf,Grecja, 30 szt

(i.row),Delf,Grecja

tabletki

6 mg

30 szt

DELFARMA/ROCHE

Lexotan jest wskazany w wymagających leczenia farmakologicznego:

• zaburzeniach lękowych uogólnionych,
• dysfunkcjach autonomicznych występujących pod postacią somatyczną m.in. z objawami skórnymi, ze strony układu pokarmowego, układu krążenia, układu moczowo-płciowego,
• stanach lękowych występujących w przebiegu przewlekłych chorób organicznych ośrodkowego układu nerwowego,
• zaburzeniach stresowych pourazowych, z objawami lęku,
• zaburzeniach adaptacyjnych.

Lexotan zawiera bromazepam, który jest lekiem przeciwlękowym, należącym do grupy benzodiazepin.

Jak każdy lek, Lexotan może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Wymienione działania niepożądane występowały z częstością nieznaną (nie można jej określić na podstawie dostępnych danych): nadwrażliwość (uczulenie), wstrząs anafilaktyczny, obrzęk naczynioruchowy, stan splątania, dezorientacja, zaburzenia emocjonalne i zaburzenia nastroju - głównie na początku i zwykle ustępujące w trakcie leczenia, zaburzenia libido, uzależnienie lekowe, nadużywanie leku, zespół odstawienia, depresja, reakcje paradoksalne jak niepokój, pobudzenie, drażliwość, agresja, urojenia, złość, koszmary senne, omamy, psychoza, nietypowe zachowanie, nerwowość, lęk, nietypowe sny, nadmierna aktywność i inne zaburzenia zachowania - większe prawdopodobieństwo tego typu działań u dzieci i pacjentów w podeszłym wieku, niepamięć następcza, upośledzenie pamięci, senność, bóle głowy, zawroty głowy, osłabiona czujność, problemy z koordynacją ruchów oraz z utrzymaniem równowagi - głównie na początku i zwykle ustępujące w trakcie leczenia, podwójne widzenie - głównie na początku i zwykle ustępujące w trakcie leczeni, niewydolność serca, w tym zatrzymanie akcji serca, zmniejszenie głębokości oraz częstości oddechów - nudności, wymioty - głównie na początku i zwykle ustępujące w trakcie leczenia, zaparcie, wysypka, świąd, pokrzywka, osłabienie siły mięśniowej - głównie na początku i zwykle ustępujące w trakcie leczenia, zatrzymanie moczu, zmęczenie - głównie na początku i zwykle ustępujące w trakcie leczenia, upadki, złamania - ryzyko zwiększa się u osób stosujących jednocześnie środki uspokajające (w tym napoje alkoholowe) oraz u osób w podeszłym wieku.

Długotrwałe stosowanie leku (nawet w dawkach leczniczych) może prowadzić do rozwoju psychicznego i fizycznego uzależnienia od leku, a przerwanie leczenia - do wystąpienia objawów zespołu odstawienia lub lęku „z odbicia”.

Nie należy stosować leku:

• jeśli pacjent ma uczulenie na benzodiazepiny lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku,
• jeśli u pacjenta występuje ciężka niewydolność oddechowa,
• jeśli u pacjenta występuje ciężka niewydolność wątroby (benzodiazepiny nie są wskazane do leczenia pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby, ze względu na ryzyko wystąpienia uszkodzenia mózgu),
• jeśli u pacjenta występuje nużliwość mięśni (miastenia),
• jeśli u pacjenta występuje zespół bezdechu sennego.

Lek Lexotan zawiera laktozę. Jeśli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku Lexotan.

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.

• Jednoczesne przyjmowanie leku Lexotan z jakimikolwiek lekami działającymi hamująco na ośrodkowy układ nerwowy (jak np. leki przeciwdepresyjne, nasenne, narkotyczne leki przeciwbólowe neuroleptyki, leki przeciwlękowe i uspokajające, leki przeciwdrgawkowe, nasenne, leki przeciwhistaminowe o działaniu uspokajającym, leki znieczulające) i alkoholem, może nasilać działanie uspokajające leku oraz zwiększać jego wpływ hamujący na układ oddechowy i na układ krążenia.
• W przypadku zastosowania narkotycznych leków przeciwbólowych może pojawić się stan euforii prowadzący do wzrostu ryzyka uzależnienia psychicznego.
• Substancje, które hamują aktywność niektórych enzymów wątrobowych, mogą wpływać na benzodiazepiny, które są metabolizowane przez te enzymy. Jednoczesne podawanie leku Lexotan z cymetydyną, fluwoksaminą lub (prawdopodobnie) propranololem może powodować jego silniejsze lub przedłużone działanie.

Pacjentka powinna skontaktować się z lekarzem w sprawie przerwania leczenia, jeśli planuje zajść w ciążę lub podejrzenia, że jest w ciąży. Benzodiazepiny przenikają do mleka kobiecego, dlatego też kobiety karmiące piersią nie powinny stosować leku Lexotan.

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza.

Substancją czynną leku jest bromazepam (Bromazepamum). 1 tabletka zawiera 6 mg bromazepamu.

Pozostałe składniki to: celuloza mikrokrystaliczna, magnezu stearynian, talk oraz laktoza jednowodna (90,85 mg w 1 tabletce), lak aluminiowy indygotyny, żelaza tlenek żółty.

Lek należy przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci. Lek przechowywać w temperaturze poniżej 30°C. Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu.

Nie należy prowadzić pojazdów mechanicznych ani obsługiwać maszyn, ponieważ lek Lexotan może powodować nadmierne uspokojenie i niepamięć, zaburzać koncentrację i czynność mięśni. W razie niedoboru snu może wzrastać prawdopodobieństwo obniżenia czujności. Działanie to może nasilić się szczególnie wtedy, gdy dodatkowo pacjent spożywał alkohol.

141216