Kiedy nie stosować leku Betadine:
- Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
- Nadczynność tarczycy i inne jawne choroby tarczycy.
- Oryszczkowe zapalenie skóry (choroba Duhringa).
- Przed i po leczeniu radioaktywnym jodem lub badaniu z użyciem jodu radioaktywnego.
- Długotrwałe stosowanie może spowodować podrażnienie skóry, kontaktowe zapalenie skóry, reakcje uczuleniowe, a w rzadkich przypadkach ciężkie reakcje skórne. Jeśli wystąpi podrażnienie lub reakcje uczuleniowe, należy zaprzestać stosowania leku.
- Nie należy nagrzewać leku przed nałożeniem na skórę.
- Jeśli po leczeniu wystąpią objawy wskazujące na nadczynność tarczycy, należy wykonać badania czynności tarczycy.
- Okres ważności po pierwszym otwarciu: 24 miesiące.
- Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.
- Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.
Preparat może wpływać na wyniki badań:
- krwi utajonej w kale,
- wykrywanie krwi lub glukozy w moczu,
- diagnostycznych tarczycy.
U dzieci czas leczenia powinien być jak najkrótszy a stosowana dawka jak możliwie najmniejsza. W razie potrzeby należy wykonać badania czynności tarczycy. Nie wolno dopuścić do połknięcia leku przez dziecko.
Należy powiedzieć farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub ostatnio a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
- Leki zawierające rtęć, srebro, wodę utlenioną, kwas benzoesowy lub taurolidynę mogą wchodzić w interakcje z powidonem jodowanym i dlatego należy unikać ich jednoczesnego stosowania z lekiem Betadine.
- Jednoczesne stosowanie leku Betadine z enzymatyczną maścią do leczenia ran, może zmniejszyć skuteczność obu leków.
- Stosowanie leku Betadine na tę samą lub sąsiadującą okolicę skóry jednocześnie lub tuż po aplikacji leków antyseptycznych zawierających oktenidynę, może spowodować przemijające przebarwienie skóry.
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.
Jod przenika przez łożysko i do mleka matki i osiąga w mleku matki większe stężenie niż we krwi. Należy bezwzględnie chronić niemowlę przed połknięciem leku.