Olazax, 5 mg, tabletki, 28 szt.

Olazax, 5 mg, tabletki, 28 szt.

tabletki

5 mg

28 szt,bl

GLENMARK PHARMACEUTICALS S.R.O.

Lek Olazax zawiera substancję czynną − olanzapinę. Olazax należy do grupy leków zwanych lekami przeciwpsychotycznymi i jest stosowany w leczeniu następujących chorób: 

• schizofrenii, choroby objawiającej się tym, że pacjent słyszy, widzi lub odczuwa rzeczy nieistniejące w rzeczywistości, ma sprzeczne z rzeczywistością przekonania, jest nadmiernie podejrzliwy i wycofuje się z kontaktów z innymi ludźmi. Pacjenci z tą chorobą mogą również odczuwać depresję, lęk lub napięcie; 
• umiarkowanych do ciężkich napadów manii, to jest stanu, w którym pacjent odczuwa podekscytowanie lub euforię. 

U pacjentów z chorobą dwubiegunową, u których po zastosowaniu leku Olazax epizody manii ustępowały, zastosowanie leku zapobiegało również ich nawrotom.

Olazax jest lekiem, który działa przeciwpsychotycznie, przeciwmaniakalnie oraz stabilizuje nastrój. 

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

• Bardzo częste działania niepożądane (mogą dotyczyć do 1 na 10 pacjentów) obejmują: zwiększenie masy ciała, senność i zwiększenie stężenia prolaktyny we krwi. We wczesnym etapie leczenia mogą wystąpić zawroty głowy lub omdlenia (ze zwolnieniem czynności serca), szczególnie podczas wstawania z pozycji leżącej lub siedzącej. Zazwyczaj te objawy same ustępują, lecz jeżeli się utrzymują, należy poinformować o tym lekarza.
• Częste działania niepożądane (mogą dotyczyć do 1 na 10 pacjentów) obejmują zmiany w liczbie niektórych komórek krwi, stężenia lipidów w krwiobiegu i przemijające zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych na początku leczenia, zwiększenie stężenia cukrów we krwi i moczu, zwiększenie stężenia kwasu moczowego i aktywności fosfokinazy kreatyninowej we krwi, wzmożone uczucie głodu, zawroty głowy, niepokój, drżenie, zaburzenia ruchu (dyskinezy), zaparcia, suchość błony śluzowej jamy ustnej, wysypka, utrata siły, skrajne zmęczenie, zatrzymanie wody w organizmie powodujące obrzęki rąk, stóp lub okolicy kostek, gorączka, ból stawów i zaburzenia seksualne, takie jak zmniejszenie libido u mężczyzn i kobiet lub zaburzenia erekcji u mężczyzn.
• Niezbyt częste działania niepożądane (mogą dotyczyć do 1 na 100 pacjentów) obejmują nadwrażliwość (np. obrzęk w obrębie jamy ustnej i gardła, swędzenie, wysypka), cukrzyca lub nasilenie jej przebiegu, sporadycznie z kwasicą ketonową (obecność związków ketonowych we krwi i w moczu) lub śpiączka, napady drgawek, zazwyczaj u pacjentów, u których wcześniej występowały napady drgawkowe (padaczka), sztywność lub kurcz mięśni (w tym ruchy gałek ocznych), zespół niespokojnych nóg, jąkanie, zaburzenia mowy, zwolnienie czynności serca, wrażliwość na światło słoneczne, krwawienie z nosa, wzdęcie brzucha, ślinienie, utrata pamięci lub brak pamięci, nietrzymanie moczu, trudności z oddawaniem moczu, wypadanie włosów, brak lub zmniejszenie miesiączki, zmiany w piersiach u mężczyzn i kobiet, takie jak wydzielanie mleka poza okresem karmienia lub nietypowe powiększenie piersi.
• Rzadkie działania niepożądane (mogą dotyczyć do 1 na 1000 pacjentów) obejmują obniżenie prawidłowej temperatury ciała, zaburzenia rytmu serca, nagła śmierć z niewyjaśnionej przyczyny, zapalenie trzustki powodujące silny ból brzucha, gorączkę i nudności, choroba wątroby objawiająca się zmianą barwy skóry i białych części oka na kolor żółty, choroba mięśni objawiająca się niewyjaśnionym pobolewaniem i bólem, wydłużony i (lub) bolesny wzwód.
• Bardzo rzadkie działania niepożądane obejmują ciężkie reakcje alergiczne, takie jak polekowa reakcja z eozynofilią i objawami ogólnymi (zespół DRESS, ang. Drug Reaction with Eosinophilia and Systemic Symptoms). W zespole DRESS początkowo występują objawy grypopodobne z wysypką na twarzy, a następnie rozległa wysypka, wysoka temperatura ciała, powiększone węzły chłonne, widoczna w badaniach krwi zwiększona aktywność enzymów wątrobowych i zwiększone stężenie szczególnego rodzaju białych krwinek (eozynofilia).
• Podczas leczenia olanzapiną u pacjentów w podeszłym wieku z rozpoznaniem otępienia mogą wystąpić: udar, zapalenie płuc, nietrzymanie moczu, upadki, skrajne zmęczenie, omamy wzrokowe, podwyższona temperatura ciała, zaczerwienienie skóry i problemy z chodzeniem. Kilka śmiertelnych przypadków zostało odnotowanych w tych grupach pacjentów.

Kiedy nie przyjmować leku Olazax:

• jeśli pacjent ma uczulenie na olanzapinę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku. Reakcja alergiczna może się objawiać wysypką, swędzeniem, obrzękiem na twarzy, opuchnięciem warg lub dusznością. Jeżeli wystąpiły takie objawy, należy poinformować o tym lekarza. 
• jeśli u pacjenta występują choroby oczu, takie jak niektóre rodzaje jaskry (zwiększone ciśnienie w oku).

Przed rozpoczęciem stosowania leku Olazax należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą: 

• jeśli u pacjenta lub w jego rodzinie występuje choroba zakrzepowo-zatorowa, ponieważ stosowanie leków z tej grupy było związane z powstawaniem skrzepów krwi 
• jeśli pacjent jest w podeszłym wieku z rozpoznaniem otępienia, ponieważ może to spowodować ciężkie działania niepożądane 
• jeśli pacjent choruje na cukrzycę 
• jeśli pacjent ma chorobę serca 
• jeśli pacjent został poinformowany, że występują u niego zaburzenia równowagi elektrolitowej we krwi (szczególnie, gdy jest to małe stężenie potasu lub magnezu) 
• jeśli pacjent urodził się z wydłużeniem odstępu QT (widocznym w EKG zapisie pracy serca) 
• jeśli u pacjenta występują choroby wątroby lub nerek 
• jeśli pacjent ma chorobę Parkinsona 
• jeśli u pacjenta w przeszłości występowały drgawki (padaczka) 
• jeśli pacjent ma powiększoną prostatę 
• jeśli u pacjenta występuje niedrożność jelit (porażenie jelita) 
• jeśli u pacjenta występuje choroba krwi z małą ilością białych komórek krwi (co może być spowodowane przez niektóre leki, radioterapię, chemioterapię lub choroby szpiku kostnego)
• jeśli pacjent został poinformowany, że ma zwiększoną ilość białych komórek krwi lub chorobę szpiku kostnego, w której występuje nadmierna produkcja komórek krwi, zwaną chorobą mieloproliferacyjną 
• jeśli pacjent ma udar lub „mini” udar (przemijające objawy udaru) 
• jeśli pacjent pali papierosy (ponieważ może być konieczna zmiana dawki olanzapiny).

Lek Olazax nie jest przeznaczony do stosowania u pacjentów w wieku poniżej 18 lat.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować. W szególności należy powiedzieć lekarzowi o przyjmowaniu któregokolwiek z następujących leków: 

• leki stosowane w leczeniu choroby Parkinsona
• leki przeciwdepresyjne lub leki przyjmowane z powodu lęku lub ułatwiające zasypianie (uspokajające) ponieważ pacjent może czuć się senny 
• karbamazepina (lek przeciwpadaczkowy i stabilizujący nastrój) 
• fluwoksamina (lek przeciwdepresyjny) 
• cyprofloksacyna (antybiotyk)
• leki, które mogą zmieniać rytm pracy serca, takie jak leki przeciwarytmiczne (jak amiodaron, sotalol, chinidyna, dyzopiramid), antybiotyki (które należą do grupy makrolidów), trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne 
• węgiel aktywowany (substancja chemiczna używana do wiązania innych leków), powinien być on zażyty co najmniej 2 godziny przed lub po przyjęciu leku Olazax, ponieważ może on zaburzać wchłanianie olanzapiny.

Nie należy pić alkoholu po przyjęciu leku Olazax, ponieważ ten lek w skojarzeniu z alkoholem może wywoływać senność.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży, lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku. Leku Olazax nie powinny przyjmować kobiety karmiące piersią, gdyż niewielkie ilości leku mogą przenikać do mleka matki.

Doustnie. Dawkę i częstotliwość stosowania ustala lekarz. Tabletki można przyjmować niezależnie od posiłków.

Zażycie większej niż zalecana dawki leku Olazax: U pacjentów, którzy przyjęli większą niż zalecana dawkę leku Olazax występowały następujące objawy: przyspieszone bicie serca, pobudzenie lub agresywne zachowanie, trudności w mówieniu, mimowolne ruchy (zwłaszcza mięśni twarzy i języka) oraz ograniczenie świadomości. Inne objawy to: ostre splątanie (dezorientacja), drgawki (padaczka), śpiączka, jednoczesne wystąpienie gorączki, szybkiego oddechu, pocenia się, sztywności mięśni i ospałości lub senności, zmniejszenie częstości oddechów, zachłyśnięcie, wysokie lub niskie ciśnienie krwi, zaburzenia rytmu serca. Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać do szpitala, jeśli wystąpi którykolwiek z powyższych objawów. Należy pokazać lekarzowi opakowanie z tabletkami.

Pominięcie zastosowania leku Olazax: Od razu po przypomnieniu należy przyjąć tabletkę. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Olazax: W przypadku poczucia poprawy nie należy przerywać zażywania tabletek. Ważne jest, aby przyjmować lek Olazax tak długo, jak zaleci to lekarz. W przypadku nagłego przerwania stosowania leku Olazax mogą wystąpić następujące objawy: pocenie się, bezsenność, drżenie, lęk, nudności lub wymioty. Lekarz może zalecić stopniowe zmniejszenie dawki leku przed przerwaniem leczenia.

Substancją czynną leku jest olanzapina. Każda tabletka zawiera 5 mg, 7,5 mg, 10 mg, 15 mg lub 20 mg olanzapiny.

Pozostałe składniki to mannitol (E 421), celuloza mikrokrystaliczna, aspartam (951), krospowidon, magnezu stearynian.

Olazax zawiera aspartam. Osoby niemogące przyjmować fenyloalaniny powinny mieć na uwadze, że lek Olazax zawiera aspartam, który jest źródłem fenyloalaniny. Może być szkodliwy dla osób z fenyloketonurią.

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania tego leku.

Olazax może powodować senność. Jeżeli pojawia się senność, nie należy prowadzić pojazdów mechanicznych ani obsługiwać żadnych narzędzi i urządzeń mechanicznych. Należy poinformować lekarza.

223299