Leki przeciwhistaminowe należą do tzw. leków pierwszego rzutu stosowanych w leczeniu chorób alergicznych. Skutecznie niwelują objawy chorobowe, ale mogą wywoływać działania niepożądane. Są to popularne środki blokujące działanie histaminy - związku odpowiedzialnego za typowe objawy alergii, takie jak katar sienny, obrzęk czy pokrzywka. Jak je stosować?
Czym są leki przeciwhistaminowe?
Choroby alergiczne leczy się dwutorowo – przyczynowo oraz objawowo. Leczenie przyczynowe polega na wyeliminowaniu lub ograniczeniu kontaktu z alergenem, który wywołuje reakcję alergiczną. Objawy alergii natomiast leczy się środkami farmakologicznymi.
Podstawową grupą leków stosowanych w leczeniu alergii są leki przeciwhistaminowe. Jak sama nazwa wskazuje, znoszą one większość objawów wywołanych przez histaminę, która jest głównym mediatorem reakcji alergicznej. Stosuje się je przy większości chorób alergicznych, zwłaszcza u pacjentów z alergicznym nieżytem nosa oraz pokrzywką.
Generacje leków przeciwhistaminowych
Od czasu wynalezienia pierwszych leków antyalergicznych w połowie XX wieku, preparaty te były stale udoskonalane. Dzięki rozwojowi medycyny powstały kolejne generacje tych leków, które różnią się między sobą nie tylko skutecznością, ale przede wszystkim profilem bezpieczeństwa i występowaniem działań niepożądanych.
Leki przeciwhistaminowe I generacji
Leki przeciwhistaminowe dzieli się na leki I i II generacji. Leki I generacji uchodzą za bardzo skuteczne, ale wywołują szereg działań niepożądanych. Dzieje się tak dlatego, że wpływają na ośrodkowy układ nerwowy. Z jednej strony szybko znoszą objawy alergii, ale z drugiej powodują senność i osłabiają reakcje psychomotoryczne.
Do leków przeciwhistaminowych I generacji należą:
● difenhydramina,
● klemastyna,
● antazolina,
● cyproheptadyna,
● dimetynden,
● hydroksyzyna,
● prometazyna.
Leki przeciwhistaminowe II generacji
Leki przeciwhistaminowe II generacji nie przenikają przez barierę krew-mózg, a co za tym idzie nie wpływają na ośrodkowy układ nerwowy. Nie wywołują zatem takich działań niepożądanych, jak leki I generacji. Przede wszystkim nie wpływają na senność i nie zaburzają czynności psychomotorycznych, a zatem po ich zażyciu można prowadzić pojazdy mechaniczne.
Nowsze leki są szczególnie skuteczne w kontroli objawów alergicznych, dobrze się wchłaniają i działają długo, zachowując przy tym wysoki poziom bezpieczeństwa.
Wśród leków przeciwhistaminowych II generacji wymienia się:
● astemizol,
● ebastynę,
● cetyryzynę,
● lewocetyryzynę,
● loratadynę,
● terfenadynę,
● azelastynę,
● lewokabastynę,
● akrywastynę,
● rupatadynę,
● bilastynę.
Warto wspomnieć, że niektóre z leków II generacji, ze względu na ich szczególną skuteczność i bezpieczeństwo, wyodrębniane są czasem jako leki III generacji. Należą do nich:
● feksofenadyna,
● lewocetyryzyna,
● desloratadyna,
● Bilastyna.
Leki przeciwhistaminowe bez recepty i na receptę
Leki antyhistaminowe dostępne są zarówno na receptę (RX), jak i bez niej (OTC). Różnią się one przede wszystkim zawartą w nich substancją czynną oraz jej stężeniem, dlatego przed zastosowaniem jakiegokolwiek preparatu warto skonsultować się ze specjalistą.
Leki przeciwhistaminowe bez recepty są chętnie wybierane przez alergików, ponieważ nie wymagają wizyty u lekarza. Mogą stanowić pomoc w przypadkach nagłych ataków uczulenia i niespodziewanego wystąpienia objawów. Jednak preparaty wydawane z przepisu lekarza zwykle wykazują silniejsze działanie i mogą być skuteczniejsze w długotrwałej terapii.
Formy i zastosowanie leków przeciwhistaminowych
Leki przeciwhistaminowe stosuje się przy większości chorób alergicznych, zwłaszcza u pacjentów z alergicznym nieżytem nosa oraz pokrzywką.
Leki przeciwalergiczne występują w różnych formach, dostosowanych do rodzaju objawów:
- Leki doustne - najczęściej w postaci tabletek, działają ogólnoustrojowo i pomagają przy różnorodnych objawach alergii.
- Preparaty donosowe - w postaci kropli lub aerozolu, szczególnie skuteczne przy katarze siennym.
- Leki do stosowania miejscowego - maści, żele i kremy łagodzące objawy skórne.
- Krople do oczu - zmniejszające łzawienie oczu i podrażnienie spojówek.
Leki przeciwhistaminowe znajdują zastosowanie w leczeniu wielu dolegliwości alergicznych:
● zmian skórnych - zaczerwienienia, wysypki, pokrzywki, atopowego zapalenia skóry;
● reakcji po ukąszeniach owadów;
● egzemy i łuszczycy;
● alergicznego zapalenia gardła;
● alergicznego zapalenia spojówek.
Skutki uboczne stosowania leków przeciwhistaminowych
Leki I generacji wywołują szereg działań niepożądanych. Ponadto blokują receptory cholinergiczne, serotoninergiczne, dopaminergiczne oraz adrenergiczne, przez co mogą wywoływać takie skutki uboczne jak:
● suchość w jamie ustnej,
● zaburzenia widzenia,
● zaburzenia w oddawaniu moczu,
● zaburzenia rytmu serca,
● drżenia mięśni,
● dolegliwości ze strony układu pokarmowego,
● zawroty głowy
● szumy w uszach.
Szczególną uwagę należy zwrócić na stosowanie leków przeciwhistaminowych w następujących sytuacjach:
● w okresie ciąży i karmienia piersią - konieczna konsultacja z lekarzem;
● podczas starań o dziecko - niektóre leki mogą wpływać na płodność;
● w trakcie przyjmowania innych leków - zwłaszcza antydepresantów i antybiotyków;
● podczas spożywania alkoholu - może nasilać działania niepożądane;
● przed planowanymi szczepieniami - wskazana konsultacja lekarska.
Leki przeciwhistaminowe dla dzieci
Wybierając lek przeciwhistaminowy dla dziecka, lekarz powinien kierować się wiekiem pacjenta. Jedne leki można podawać już dwuletnim dzieciom, a inne dopiero po ukończeniu 12 lat.
Przykładowo, rupatadynę i bilastynę można podawać dzieciom powyżej 12 roku życia. Natomiast ceteryzyna, lewoceteryzyna oraz loratydna mogą być zażywane przez dzieci, które ukończyły 2 lata, ale w mniejszych dawkach. Dawka ceteryzyny dla osób dorosłych wynosi 10 mg, a dla dzieci pomiędzy 2. a 5. rokiem życia – 2,5 mg.
U najmłodszych pacjentów alergie często objawiają się przede wszystkim zmianami skórnymi. U dzieci starszych dochodzą również objawy ze strony układu oddechowego, takie jak katar czy kaszel. Leki przeciwhistaminowe dla najmłodszych pacjentów dostępne są głównie w formie syropów lub kropli doustnych, gdzie stężenie substancji czynnej jest odpowiednio dostosowane do wieku dziecka.
Bibliografia:
- Tarchalska-Kryńska B., Nowe generacje leków przeciwhistaminowych stosowanych w terapii chorób alergicznych, Alergia Astma Immunologia, 1997, 2(1), 3-8.
- Kuna, P., Jurkiewicz, D., Czarnecka-Operacz, M., Pawliczak, R., Woroń, J., Moniuszko, M., & Emeryk, A. (2016). Miejsce i kryteria wyboru leków przeciwhistaminowych w leczeniu alergii. Advances in Dermatology and Allergology, 33(6), 397–410. https://doi.org/10.5114/pdia.2016.63942
- Lewandowska-Polak A., Kowalski M.L. Leki antyhistaminowe w chorobach alergicznych. Przegl. Alergol. 2004; 2: 42–47.