Rzewień to nic innego, jak znany wszystkim rabarbar. Korzeń rzewienia wykorzystywany jest od tysięcy lat w tradycyjnej medycynie. Natomiast niezwykłe walory smakowe łodygi sprawiają, że nadaje się rzewień na kompot, do ciast, konfitur i galaretek, a także jako dodatek do mięs. Dodatkowo może być stosowany rzewień na włosy – służy do ich rozjaśniania.
Rzewień, inaczej rabarbar
Rzewień, inaczej rabarbar, to roślina z rodziny rdestowatych. Zbiorcza nazwa rzewień obejmuje około 60 gatunków roślin o podobnej charakterystyce. Najbardziej rozpowszechnione z nich to rzewień lekarski, rzewień dłoniasty a także rzewień kędzierzawy i ogrodowy.
W stanie naturalnym rzewień występuje w południowych i centralnych rejonach Azji, w Chinach i Rosji. W medycynie chińskiej stosowany był już 3 tysiące lat temu. Do Europy został sprowadzony około 500 lat temu, a legenda głosi, że osobiście odpowiedzialny za to był słynny podróżnik Marco Polo.
Rzewień – owoc czy warzywo
Rzewień często bywa przedmiotem sporu odnośnie tego, czym właściwie jest – owocem czy warzywem. Większość z nas kojarzy rzewień, czyli rabarbar, z kompotów i ciast o wyjątkowych walorach smakowych. Z tego właśnie względu częściej brany jest rzewień za owoc. Jednakże – co może być dla wielu osób niespodzianką - w botanicznej systematyce roślin zazwyczaj klasyfikowany jest jako warzywo. Choć nie wszędzie, bo w Stanach Zjednoczonych ma oficjalny status owocu i to nadany decyzją Sądu Najwyższego.
Czytaj również: Rokitnik (pospolity, zwyczajny) - formy, właściwości
Korzeń rzewienia
Korzeń rzewienia stanowi cenny surowiec zielarski, od wieków wykorzystywany w medycynie ludowej a także do produkcji niektórych wyrobów kosmetycznych, na przykład płukanek do rozjaśniania włosów. Natomiast łodyga rzewienia jest niezwykle popularnym i cenionym składnikiem kulinarnym, znajdującym dziesiątki zastosowań w kuchniach całego świata. Inne części rzewienia, jak kwiaty i owoce, nie stanowią większej wartości.
Sprawdź: Szałwia lekarska - właściwości. Czy można ją pić?
Rzewień – źródło witamin i minerałów
Rzewień jest przebogatym źródłem witamin, składników mineralnych i innych substancji. Korzeń rzewienia zawiera duże ilości potasu, wapnia i fosforu, a także witaminy C, B3 i E oraz prowitaminy A. Znajdują się też w korzeniu rzewienia kwas foliowy (witamina B9), garbniki, rapontygenina i rapontycyna. Jest też rzewień bogaty w błonnik, dlatego bywa polecany osobom odchudzającym się, pod warunkiem, że nie będą poprawiać jego kwaśnego smaku cukrem.
Uwaga – rzewień zawiera też szkodliwy kwas szczawiowy, dlatego powinien być spożywany z umiarem.
Czytaj także: Dziewanna - właściwości, zastosowanie i działanie
Rzewień lekarski – zastosowanie w medycynie
Rzewień w medycynie tradycyjnej znajduje zastosowanie w leczeniu lub wspomaganiu leczenia bardzo wielu schorzeń i zaburzeń. Wymienić wśród nich można problemy żołądkowo-jelitowe (w zależności od przyjętej dawki, może działać przeczyszczająco (duża ilość) lub zatwardzająco (mała dawka). Zwiększając wydzielanie soków żołądkowych i śliny, rzewień poprawia trawienie. Jest podawany na niedokwaśność i poprawę perystaltyki jelit.
Rzewień ma też właściwości antyoksydacyjne, przeciwbakteryjne, antyalergiczne. Uważa się, że spowalnia podziały komórek nowotworowych, za co odpowiedzialna ma być zawarta w jego składzie rapontygenina. Z kolei rapontycyna jest korzystna dla kobiet cierpiących na niedobór estrogenów.
Czytaj też: Leki na biegunkę dla dziecka i dorosłego
Tabletki z rzewienia
W jakiej formie możemy przyjmować rzewień lekarski w celach leczniczych? Możliwości jest bardzo wiele. Jedną z nich są tabletki z rzewienia, czyli suplementy diety zawierające ekstrakt z korzenia tej rośliny. Tabletki z rzewienia kosztują zaledwie kilka złotych i przeważnie są używane w celu łagodzenia dolegliwości żołądkowych (na biegunkę lub na zatwardzenie). Oprócz tabletek kupić też możemy korzeń z rzewienia do samodzielnego zaparzenia. Inną formą spożycia rzewienia jest wykorzystanie go w kuchni, aczkolwiek w tym przypadku, tak jak wspomnieliśmy wyżej, stosuje się nie korzeń a łodygę.
Zobacz: Łopian (korzeń łopianu) - właściwości lecznicze, działanie
Rzewień na kompot
Rzewień na kompot? Jak najbardziej. Kompot z rabarbaru uchodzi za jeden z najsmaczniejszych, a do tego doskonale chłodzi i gasi pragnienie. W nie mniejszym stopniu większość z nas kojarzy smak ciasta albo drożdżówek z rabarbarem – za sprawą rzewienia jest niepowtarzalnie kwaskowy. Rzewień możemy też używać do przygotowania kisielu i galaretki a także konfitur. Wiele osób wykorzystuje również rzewień jako wyrafinowany dodatek do mięs, ryb i sałatek. Warto przy tym pamiętać, że rabarbar doskonale komponuje się z truskawkami. Do jego słodzenia zaś warto używać miodu.
Rzewień na włosy
Stosowany jest też rzewień na włosy, służy zazwyczaj korzeń rzewienia do rozjaśniania włosów. W szczególności polecany jest bynajmniej nie brunetkom czy szatynkom, a posiadaczkom włosów blond, zwłaszcza w odcieniu mysim. Rzewień na włosy tego typu stosuje się po to, by nadać im więcej wyrazu, słonecznych i miodowych refleksów. Preparat z rzewienia na włosy można przyrządzić samodzielnie, wykorzystując do tego kupiony w aptece sproszkowany rzewień oraz oliwę z oliwek i ewentualnie cytrynę. Całość należy rozcieńczyć w niewielkiej filiżance gorącej wody, wymieszać i nanieść na włosy. Zabieg powtarzamy kilka razy.
Czytaj też: Kocanka – właściwości lecznicze i zastosowanie