Izolowane nadciśnienie skurczowe jest jednym z ważniejszych czynników ryzyka chorób układu krążenia. Problem nadciśnienia tętniczego dotyczy wielu osób. Warto zatem wiedzieć, czym jest ta przypadłość i jak ją leczyć. Współczesna medycyna zna wiele możliwości diagnostyki w tym zakresie. Często ten rodzaj nadciśnienia rozpoznaje już lekarz pierwszego kontaktu.

izolowane-nadcisnienie-skurczowe (1)

Ciśnienie krwi to jeden z podstawowych parametrów diagnostyki pacjenta. Podczas większości rutynowych kontroli zdrowia, lekarze w pierwszej kolejności mierzą ciśnienie krwi. Badanie to można również wykonać samodzielnie w domu, a tym samym kontrolować wysokość ciśnienia. Nadciśnienie izolowane jest bardzo groźne dla układu krwionośnego i możliwość samodzielnej codziennej kontroli wysokości ciśnienia pozwala skutecznie dążyć do jego wyrównania.

Definicja izolowanego nadciśnienia skurczowego

Każdy pomiar ciśnienia tętniczego krwi wskazuje dwie wartości. Pierwszą z nich jest wysokość ciśnienia skurczowego, które powstaje w momencie skurczu serca. Drugą wartością jest wysokość ciśnienia rozkurczowego, które pojawia się w momencie spoczynku serca.

Prawidłowymi optymalnymi wysokościami dla każdego z tych ciśnień są:

  • do 120 mm Hg dla ciśnienia skurczowego,
  • do 80 mm Hg dla ciśnienia rozkurczowego
    .

Izolowana nadciśnienie skurczowe pojawia się, gdy każda z tych wartości jest:

  • równa lub wyższa niż 140 mm Hg dla ciśnienia skurczowego,
  • niższa niż 90 mm Hg dla ciśnienia rozkurczowego.

Ważne: aby stwierdzić izolowane nadciśnienie skurczowe wyniki te muszą być średnią z dwóch pomiarów ciśnienia tętniczego.

Medycyna wyróżnia 3 stopnie izolowanego nadciśnienia tętniczego, które uzależnione są od wysokości ciśnienia skurczowego:

  • stopień 1 – 140-159 mm Hg,
  • stopień 2 -  160-179 mm Hg,
  • stopień 3 – powyżej 180 mm Hg.

We wszystkich tych przypadkach pojawia się u chorych niskie ciśnienie rozkurczowe, głównie wahające się pomiędzy 60-70 mm Hg. Jego niska wartość traktowana jest w przypadku tego schorzenia jako dodatkowy czynnik ryzyka. Ryzyko powikłań jest znacząco uzależnione od wysokości ciśnienia skurczowego.

Jakie są przyczyny izolowanego nadciśnienia skurczowego?

Wśród przyczyn tego rodzaju nadciśnienia można wyróżnić dwie grupy.

Pierwsza stanowią występujące już choroby u pacjenta. Głównie zalicza się tu:

  • nadczynność tarczycy,
  • sztywność tętnic,
  • cukrzycę,
  • nieprawidłowe funkcjonowanie zastawek serca, a w szczególności niedomykalność zastawki aorty.

Druga grupa przyczyn to tzw. czynniki podwyższonego ryzyka takie jak:

  • otyłość,
  • palenie papierosów,
  • nadużywanie alkoholu.

Istnieją grupy pacjentów, szczególnie narażonych na izolowane nadciśnienie skurczowe. Należą tu:

  • osoby, które są genetycznie obciążone chorobami układu krążenia takimi, jak zawał czy udar,
  • osoby, które wykazują przynajmniej dwie przyczyny zachorowalności np. otyłość i sztywność tętnic czy cukrzyca i choroba nerek,
  • osoby, które ukończyły 60 lat.

Należy jednak pamiętać, iż wyżej wymienione przyczyny nie zawsze muszą wywołać izolowane nadciśnienie tętnicze. Osoby, które spełniają te „kryteria” są w tzw. grupie podwyższonego ryzyka, co nie oznacza, iż muszą zachorować.

Objawy izolowanego nadciśnienia skurczowego

Często izolowane nadciśnienie tętnicze jest trudne do rozpoznania przez dotkniętą nim osobę. Objawy takie mogą pojawiać się także przy innych schorzeniach.

Należą do nich między innymi:

  • bóle głowy, przechodzące w ucisk głowy,
  • duszność,
  • ucisk w okolicy serca,
  • długotrwałe zmęczenie,
  • częste krwawienie z nosa.

Ważne: przy nasilaniu się powyższych objawów warto sprawdzać ciśnienie, nawet samodzielnie w domu, aby w porę rozpocząć leczenie.  

Jak leczyć izolowane nadciśnienie skurczowe?

Nieleczone nadciśnienie skurczowe jest przyczyną wielu poważnych schorzeń. Długotrwałe wysokie ciśnienie skurczowe może doprowadzić do chorób serca bądź udaru. To lekarz decyduje o podejmowanym leczeniu. Często wskazana jest terapia farmakologiczna, której zadaniem jest utrzymanie ciśnienia krwi pod kontrolą. Nie powinno ono przekraczać 140/90 mm Hg. Ogromne znaczenie ma wprowadzenie zdrowych zasad do codziennego życia.

Oto kilka z tych, które pomogą obniżyć nadciśnienie:

  • zdrowa dieta – bogata w warzywa, owoce, eliminująca tłuszcze,
  • aktywność fizyczna – bo ruch pobudza naczynia krwionośne do pracy,
  • rzucenie palenia papierosów,
  • ograniczenie spożycia alkoholu.

Należy pamiętać, iż zbyt dużo spożywanej soli sprzyja nadciśnieniu.

U każdej osoby z izolowanym nadciśnieniem skurczowym, lekarz z pewnością zleci szereg dodatkowych badań, takich jak morfologia krwi, glukoza czy EKG. Taka rozszerzona diagnostyka pozwoli wykryć nieprawidłowości i odpowiednia je leczyć.

Autor: Jolanta Woźniak

Czytaj też:

share-icon Podziel się artykułem ze znajomymi

Joanna Woźniak...

Komentarze
chevron-down