Grypa żołądkowa to tak naprawdę wirusowe zakażenie żołądka i jelit. Daje bardzo dokuczliwe objawy, głównie w postaci biegunki. Bywa, że towarzyszą jej wymioty i podwyższone temperatura ciała, ogóle rozbicie i dreszcze. Jest to infekcja, która ustępuje sama. Leczenie jest objawowe i obejmuje głównie nawadnianie.  

grypa-zoladkowa

Co o jest grypa żołądkowa? 

Grypa żołądkowa to potoczne określenia ostrego, wirusowego zakażenia żołądka i jelit. Termin grypa nie ma nic wspólnego z wirusem grypy odpowiedzialnym za rozwój infekcji układu oddechowego. Innymi pojęciami stosowanymi zamiennie do grypy żołądkowego są grypa jelitowa i jelitówka. 

Przyczyną wirusowego zakażenia układu pokarmowego najczęściej są norowirusy i rotawirusy. Te ostatnie są główną przyczyną ostrej, grożącej często odwodnieniem biegunki u niemowląt i małych dzieci. Nieco rzadziej za infekcje odpowiadają adenowirusy i astrowirusy. 

Gdy wnikają one do układu pokarmowego, niszczą błonę śluzową i powodują wystąpienie objawów w postaci biegunki i wymiotów. Zakażenie następuje droga pokarmową poprzez bezpośredni kontakt z osobą chorą lub z zakażonymi powierzchniami takimi jak np. naczynia kuchenne, ręczniki, klamki, a w przypadku dzieci także zabawki. 

 

Jakie są objawy grypy żołądkowej? 

Objawy grypy jelitowej mogą rozwinąć się w bardzo krótkim czasie. Piorunujący przebieg mogą mieć szczególnie u małych dzieci.  

  • Głównym objawem jest wodnista biegunka bardzo często bez wymiotów. Stolce są częste i luźne. W przeciwieństwie do biegunek pochodzenia bakteryjnego nie zawierają domieszki krwi. Parcie na stolec jest nagłe, a wypróżnienia bardzo częste. 
  • Może pojawić się niewielka gorączka, choć zdarzają się też zakażenia bez podwyższonej temperatury. 
  • Wiele osób doświadcza, mdłości, nudności, uczucia bulgotania i przelewania w brzuchu. 
  • Dołączyć mogą bóle brzucha, żołądka i bolesne skurcze jelit. 
  • Infekcja może prowadzić do ogólnego zmęczenia. 
  • Pacjenci w okresie zaostrzenia tracą zazwyczaj apetyt. 
  • U niektórych pojawiają się bóle głowy i bóle stawów i mięśni – zwłaszcza w obrębie pleców, nóg. Dokuczliwe bywają też dreszcze. 

 

Grypa żołądkowa – ile trwa i le możną nią zarażać? 

Większość infekcji wirusowych ma charakter samoograniczający się. Objawy zakażenia utrzymują się od 3 dni do tygodnia.  

Dużo zależy od stanu ogólnego, układu odpornościowego i wirusa, który jest przyczyną zakażenia.  

Zarażać innych można aż do kilku dni po ustąpieniu objawów. Dlatego tak ważne jest rygorystyczne zachowanie higieny, by ustrzec najbliższych przed zachorowaniem.  

 

Dlaczego grypa żołądkowa u dziecka jest niebezpieczna? 

Wirusowe zapalenie żołądka i jelit jest szczególnie niebezpieczne dla małych dzieci, seniorów i pacjentów wyniszczonych przewlekła chorobą ogólnoustrojową. 

U małych dzieci mogą w bardzo krótkim czasie rozwiną się objawy odwodnienia. W wyniku częstych biegunek, a czasami także wymiotów utrata płynów jest bardzo szybka. Dlatego też lekarze często ostrzegają rodziców, że stan dziecka może gwałtownie się pogorszyć i wówczas niezbędną jest hospitalizacja w przebiegu której dziecko jest nawadniane dożylnie. 

Maluchy nie współpracują, często odmawiają przyjmowania płynów. Na cechy odwodnienia składa się utrata wody, ale także elektrolitów. Objawami odwodnienia u dziecka będzie bladość, apatia, mniejsze oddawanie moczu, brak łez. 

Aby zapobiec rozwojowi grypy jelitowej u dziecka, należy poddać je szczepieniu przeciwko rotawirusom. Szczepienie to jest w Polsce obowiązkowe i refundowane przez NFZ. Wykonuje się je między 6. a 24. tygodniem życia dziecka, a odporność uzyskuje się zwykle po serii składającej się z 2 lub 3 dawek. Koszt jednej dawki to średnio 250 zł. 

 

Leczenie grypy żołądkowej i domowe sposoby 

Jak już wspomniano, grypa żołądkowa ma charakter samoograniczający się, co oznacza, że leczenie jest głównie objawowe. Jej głównym elementem jest nawadnianie organizmu. 

Kluczowe jest regularne przyjmowanie płynów. Oprócz wody podawać należy elektrolity, zwłaszcza przy ciężkich biegunkach. Dostępne są w saszetkach lub tabletkach musujących. Dostarczają sód, potas i chlorki.  

  • W zależności od wieku pacjenta rozważyć można podaż leków adsorbujących. Najpowszechniej stosowanym jest węgiel. Występuje pod nazwami carbo medicinalis i carbo activatus. Pomaga absorbować substancje toksyczne, redukuje objawy biegunki. Część preparatów we wskazaniach ma ograniczenia wiekowe.  
  • Innym lekiem stosowanym w przebiegu biegunek pochodzenia wirusowego jest diosmektyt. Wykazuje zdolność wiązania i neutralizowania toksyn, a dodatkowo tworzy warstwę chroniącą błonę śluzową przewodu pokarmowego. 
  • Popularnym lekiem jest loperamid. Może on być stosowany jedynie u dzieci powyżej 6 roku życia. Użycie chemioterapeutyków takich jak nifuroksazyd czy antybiotyków jest bezcelowe. Są to substancje ukierunkowane na leczenie zakażeń o podłożu bakteryjnym. 
  • Leczeniem wspomagającym są probiotyki. Pomagają w przywróceniu równowagi mikroflory jelitowej po infekcji. 

Oprócz leków kluczowy w rekonwalescencji jest odpoczynek. Podrażniona śluzówka przewodu pokarmowego wymaga tego, aby w okresie zdrowienia ograniczyć spożycie używek, alkoholi, żywności ciężkostrawnej, przetworzonej.  

Utrzymanie odpowiedniej higieny, takie jak częste mycie rąk, jest kluczowe w zapobieganiu rozprzestrzenianiu się infekcji. 

 

Dieta przy grypie żołądkowej – co jeść i czego unikać? 

Stosowanie lekkiej diety jest ważnym elementem wspierającym leczenie grypy żołądkowej. Z diety należy wykluczyć nie tylko potrawy ciężkostrawne, smażone, żywność przetworzoną, ale także produkty bogate w błonnik. Te ostatnie mogą nasilać pasaż jelitowy i utrudnią leczenie biegunki. Produkty z największą zawartością błonnika to rośliny strączkowe, pełnoziarniste pieczywo i makarony, orzechy i nasiona, warzywa i owoce. W pierwszych dniach po zaostrzeniu niewskazane są także produkty surowe – owoce, warzywa, mięso. Dobrze jest zrezygnować z nabiału, zwłaszcza bardzo tłustego. 

Zalecanymi są lekkie zupy warzywne, buliony z dodatkiem pszennego makaronu lub białego ryżu. Dobrym pomysłem jest także kisiel, niskosłodzone naleśniki, puree ziemniaczane, ryby gotowane na parze. Do jadłospisu warto wprowadzić kleiki (ryżowe lub z kaszy manny) i sucharki. Przyrządzić warto cielęcinę, indyka, jajko na miękko oraz ziemniaki.  

Do normalnej diety należy wracać stopniowo. Powoli wprowadzamy do niej gotowane warzywa, pieczone owoce, jogurt naturalny, biały ser, kasze i pieczywo. Nawet do kilku tygodni po grypie żołądkowej należy unikać potraw ciężkostrawnych i wzdymających. 

Pić można letnią niegazowaną wodę, słabą niesłodzoną herbatę, napary z mięty, rumianku i nagietka oraz wspomniane już elektrolity.  

 

Grypa żołądkowa w ciąży 

Postępowanie w przypadku grypy żołądkowej u kobiety ciężarnej wygląda tak samo jak w przypadku innej osoby dorosłej. Wyjątkiem są sytuacje, w których pojawiają się oznaki odwodnienia. W takim przypadku należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. 

Nie wszystkie leki mogą być przyjmowane przez kobiety w ciąży. Część z nich może być stosowana w ciąży tylko wtedy, gdy korzyści dla matki przeważają nad potencjalnym ryzykiem dla płodu. 

 

Coca-Cola na grypę żołądkową? 

Istnieje teoria, zgodnie z którą w leczeniu grypy żołądkowej dobrze sprawdza się Coca-Cola. Nie ma na to jednak żadnych naukowych dowodów. Co prawda twórcą tego kultowego napoju był amerykański farmaceuta, a receptura coli w jego założeniu miała być środkiem na dolegliwości jelitowe, nie można jednak powiedzieć żeby pomagała na jelitówkę. 

Napoje typu cola zawierają kofeinę, a ta działa moczopędnie. To działanie w sytuacji ryzyka odwodniania organizmu nie jest pożądane. O ile cola nie jest w wersji niskokalorycznej, zawiera duże ilości cukru, który może nasilać biegunkę. Opisywane napoje podrażniają śluzówkę układu pokarmowego. Są gazowane i nasilają objawy gastryczne, np. wzmagają odbijanie. 

 

Czytaj także: 



share-icon Podziel się artykułem ze znajomymi

Olga Szymkowiak...

Komentarze
chevron-down