Badanie przysadki metodą rezonansu magnetycznego

Zlokalizowana wewnątrz czaszki przysadka mózgowa to gruczoł dokrewny, odpowiedzialny za wydzielanie wielu ważnych hormonów. Specjaliści są zgodni, że jedną z najlepszych metod w diagnostyce obrazowej układu podwzgórzowo-przysadkowego jest rezonans magnetyczny.

Wskazaniem do badania przysadki metodą rezonansu magnetycznego (MR) są objawy mogące świadczyć o obecności nieprawidłowej masy uciskowej struktury tej okolicy, tj. podwzgórza, przysadki, skrzyżowania wzrokowego, lub wyniki badań laboratoryjnych sugerujące nadczynność albo niedoczynność układu podwzgórzowo-przysadkowego.

Do objawów tych należą:

• zaburzenia cyklu miesiączkowego,
• trudności w zajściu w ciąże,
• uporczywe bóle głowy,
• zaburzenia hormonalne (nieprawidłowy poziom hormonów przysadki),
• moczówka prosta,
• choroba Cushinga,
• akromegalia (choroba spowodowana nadmiernym wydzielaniem hormonu wzrostu przez hormonalnie czynnego gruczolaka komórek kwasochłonnych przedniego płata przysadki mózgowej)
• karłowatość,
• mlekotok (u kobiet - to wydzielanie mleka bez związku z ciążą lub przedłużony po porodzie okres laktacji, u mężczyzn - każde pojawienie się wydzielania mleka),
• zaburzenia pola widzenia,
• zmieniona motoryka mięśni gałek ocznych i powiek.
  
  

Jak wygląda badanie?

Badanie MR przysadki jest zazwyczaj wykonywane dwufazowo – przed dożylnym podaniem paramagnetycznego środka kontrastującego i po jego podaniu. Średni czas badania wynosi około 30 do 40 minut, podczas których pacjent nie powinien się poruszać.

Należy pamiętać, że nie każdy pacjent może zostać zbadany metodą MR. Do najważniejszych przeciwwskazań należą:

1. Ciężka niewydolność nerek. Nie należy podawać paramagnetycznych środków kontrastujących zawierających gadolin ze względu na możliwość wystąpienie nerkopochodnego włóknienie układowego.

2. Ciąża i karmienie piersią. Pierwszy trymestr ciąży, pomimo braku danych o szkodliwym wpływie badania na organizm, stanowi względne przeciwwskazanie do wykonania rezonansu. Ze względu na możliwość powikłań po podaniu środków paramagnetycznych zawierających gadolin, należy unikać ich podawania kobietom w okresie ciąży i karmienie. A w razie konieczności ich podania wstrzymać się od karmienia przez 24 godziny.

3. Implanty metalowe. Przeciwwskazania bezwzględnie dotyczą implantów stymulujących serce, implantów stymulujących ośrodkowy układ nerwowy lub nerwy czaszkowe oraz implantów ślimakowych. Posiadanie innych metalowych implantów używanych w zabiegach wykonywanych w obrębie układu krążenie, takich jak stenty, klipsy, stentgrafty, wymaga sprawdzenia możliwości zastosowania silnych pół magnetycznych podczas badania.

Autor: Elżbieta Koman