Silny ból głowy potrafi skutecznie uniemożliwić codzienne funkcjonowanie. Za najsilniejsze uchodzą samoistne bóle głowy, czyli migrena, klasterowy i napięciowy ból głowy, które z czasem mogą się przekształcić w bóle przewlekłe, odczuwane niemal każdego dnia. Sprawdź, jak można sobie poradzić z ciągłym bólem głowy.
Silny ból głowy: migrena
Migrena to wyjątkowo silny ból głowy, który potrafi zamienić codzienne życie w koszmar. Należy do samoistnych bólów głowy, czyli takich, które nie są objawem żadnej choroby, ale same stanowią odrębne jednostki chorobowe. Migrena została uwzględniona w Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób ICE-10 i jest traktowana jako poważna choroba, która znacząco obniża jakość życia. Jej istotą jest napadowy, pulsujący i silny ból głowy, który lokuje się w okolicy oczodołów i występuje głównie jednostronnie, aczkolwiek niektórzy pacjenci odczuwają go po obu stronach głowy.
Migrenowy ból głowy nasila się podczas aktywności fizycznej, dlatego uniemożliwia normalne funkcjonowanie. Często towarzyszą mu nudności, wymioty nadwrażliwość na światło. Atak migreny trwa zwykle od 4 do 72 godzin.
Ból głowy i oczu: migrena z aurą
W Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób ICE-10 wyróżnia się migrenę prostą (opisaną wyżej) oraz migrenę z aurą, nazywaną klasyczną. Migrena z aurą oprócz bólu głowy objawia się różnego rodzaju zaburzeniami neurologicznymi dotyczącymi przede wszystkim narządu wzroku. Innymi słowy oprócz bólu głowy i oczu pojawiają się błyski świetlne, mroczki, migoczące obiekty.
Zaburzenia neurologiczne najczęściej poprzedzają atak migrenowego bólu głowy. Pacjenci cierpiący na migrenę klasyczną przed atakiem mają zaburzoną perspektywę, obraz staje się rozmyty, a przedmioty zmieniają kształt lub wielkość. Do objawów towarzyszących migreny z aurą zaliczają się mdłości, omdlenia, a nawet zaburzenia mowy i czucia.
Ciągły ból głowy: napięciowy ból głowy
Do bólów samoistnych należy także napięciowy ból głowy, który nie jest tak silny jak migrena, ale występuje znacznie częściej. Szacuje się, że ten rodzaj bólu może odczuwać nawet 40-80 procent mieszkańców Europy, głównie przepracowanych i zestresowanych. Napięciowy ból głowy jest opisywany jako tępy, uciskający, rozpierający i narastający.
Pojawia się przede wszystkim na skroniach, po obu stronach głowy. W odróżnieniu od migrenowego bólu głowy, ból nie nasila się w czasie poruszania, ale może być bardziej dokuczliwy w czasie wypróżniania, kaszlu i płaczu. Nie towarzyszą mu charakterystyczne objawy takie jak wymioty i nadwrażliwość na światło. Co ciekawe, z każdym kolejnym atakiem, dolegliwości mogą się nasilać i zwiększać częstotliwość. Często napięciowy ból głowy przeistacza się w ciągły ból głowy.
Codzienny ból głowy
Samoistne bóle głowy początkowo mają postać epizodyczną, a z czasem stają się bólami przewlekłymi. Według Światowej Organizacji Zdrowia ból przewlekły to taki, który trwa przez co najmniej 15 dni w miesiącu i utrzymuje się przez 3 miesiące, a w ciągu doby daje o sobie znać nie krócej niż 4 godziny. W skrajnych przypadkach ból przewlekły dokucza każdego dnia. Najczęściej migrena oraz napięciowy ból głowy przyjmują postać przewlekłą, natomiast klasterowy ból głowy bardzo rzadko staje się ciągłym bólem głowy.
Warto jednak pamiętać, że codzienny ból głowy nie musi być bólem samoistnym – może być objawem innej choroby. Wśród chorób, które objawiają się w ten sposób wymienia się:
- choroby kręgosłupa,
- guzy wewnątrzczaszkowe,
- zapalenie opon mózgowych,
- krwotok podpajęczynówkowy,
- udar krwotoczny,
- nadciśnienie tętnicze,
- zapalenie zatok,
- infekcje ucha.
Co na ból głowy?
Odpowiedź na pytanie: co pomaga na ból głowy, zależy przede wszystkim od przyczyny dolegliwości bólowych. Samoistne bóle głowy o nieznanej etiologii leczy się objawowo. Pacjenci przyjmują przede wszystkim leki przeciwbólowe. W przypadku ciągłego bólu głowy rezygnuje się z leczenia doraźnego na rzecz profilaktycznego. Chorzy przyjmują wówczas leki stosowane w leczeniu innych chorób – m.in. depresji czy padaczki, które zmniejszają częstotliwość napadów.
Jeśli przyczyną bólu głowy jest inna choroba, lekarz powinien wdrożyć leczenie przyczynowe. Przykładowo – jeśli za bólem głowy stoi przewlekłe zapalenie ucha lub zatok, to wyleczenie infekcji zniweluje ból. Należy pamiętać, że dostępne bez recepty leki przeciwbólowe, po której tak chętnie sięgają Polacy, można stosować jedynie doraźnie. Długotrwałe zażywanie takich preparatów może bowiem przyczynić się do rozwoju polekowego bólu głowy, który jest niezwykle trudny do opanowania.
Autor: Joanna Woźniak
Czytaj też:
Bibliografia:
- Stępień A., Napięciowy ból głowy, Borgis - Nowa Medycyna 2/2003.
- Waś A., Tucholska S., Napięciowe bóle głowy – aspekty psychologiczne, Neurologia Dziecięca Vol. 20/2011, nr 41.
Podziel się artykułem ze znajomymi
