Narzekasz na ciągłe bóle brzucha, gorączki i biegunki, tracisz na wadze, a mimo to lekarz nie jest w stanie zdiagnozować Twojego schorzenia? Być może cierpisz na chorobę.
Leśniowskiego-Crohna – jedną z nieswoistych chorób zapalnych jelit.
Najbardziej charakterystyczną cechą tego schorzenia jest odcinkowe zajmowanie ściany przewodu pokarmowego z pozostawieniem pomiędzy obszarami objętymi procesem zapalnym fragmentów całkowicie zdrowych. Proces zapalny rozpoczyna się w obrębie najgłębiej położonej błony śluzowej i stopniowo szerzy się, obejmując całą grubość ściany przewodu pokarmowego, co z kolei może doprowadzić do wytworzenia ropni, przetok i zwężeń. W chorobie Leśniowskiego-Crohna zmiany zapalne najczęściej lokalizują się w końcowym odcinku jelita cienkiego, przy jego ujściu do jelita grubego, choć choroba dotyczyć może każdego odcinka przewodu pokarmowego.
Objawy choroby
Klasyczna postać schorzenia, przebiegająca z zajęciem końcowego odcinka jelita cienkiego, manifestuje się najczęściej bólem w prawym podbrzuszu, biegunką, gorączką i utratą masy ciała. Początek choroby zazwyczaj jest skryty, ale w niektórych przypadkach może dojść do szybkiego rozwoju tak silnych objawów, że przypominać one mogą nawet zapalenie wyrostka robaczkowego!
Zdarza się, że proces zapalny obejmuje tak dużą część jelita, że dochodzi do zaburzeń wchłaniania składników pokarmowych, elektrolitów i witamin. Stan ten objawia się obfitą biegunką, niedokrwistością, niedoborem białek i witamin oraz zaburzeniami elektrolitowymi i prowadzić może do niedożywienia i wyniszczenia.
Gdy choroba Leśniowskiego-Crohna zlokalizuje się w obrębie jelita grubego, jej najczęstszym objawem jest biegunka i ból brzucha, co przypominać może wrzodziejące zapalenie jelita grubego. W przypadku zajęcia jamy ustnej choroba objawia się owrzodzeniami i bólem, a w przypadku zajęcia przełyku – zaburzeniami połykania. Gdy zaś zmiany zapalne umiejscowią się w żołądku i dwunastnicy, wywołują bóle w nadbrzuszu i wymioty. U dużej części chorych występują zmiany w okolicy odbytu pod postacią przetok, ropni, szczelin i owrzodzeń.
Dla przebiegu choroby Leśniowskiego-Crohna, podobnie jak dla wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, charakterystyczne są naprzemiennie występujące okresy zaostrzeń, inaczej nawrotów czy rzutów (czyli okresy występowania objawów) oraz remisji (czyli okresy wolne od objawów, gdy chory może prowadzić normalny tryb życia). Na nieszczęście dla osób cierpiących na chorobę Leśniowskiego-Crohna, dużo częściej niż w przypadku colitis ulcerosa, zdarza się, że trudno uzyskać remisję do tego stopnia, że objawy chorobowe mogą występować nawet stale.
Źródło: medme.pl
Podziel się artykułem ze znajomymi
