Każde poważniejsze oparzenie wymaga fachowej interwencji lekarskiej. Dlatego wysiłek udzielającego pierwszą pomoc powinien skupić się głównie na tym, aby poszkodowany jak najszybciej trafił do lekarza lub szpitala. A zanim to nastąpi, priorytetem jest jak najszybsze schłodzenie miejsca oparzenia, aby powstrzymać jego rozprzestrzenianie się i złagodzić ból.
Najczęstsze oparzenia, jakie zdarzają się nam w warunkach domowych, to te spowodowane wrzątkiem, parą lub gorącym urządzeniem AGD. Gdy niechcący, na ułamek sekundy, dotknęliśmy palcem gorącego żelazka albo piekarnika, na pewno będzie to bardzo bolesne, na pewno skóra się zaczerwieni i na pewno będzie to nas przez dłuższy czas piekło, ale żadnych poważnych konsekwencji nie musimy się obawiać. Jednak przy głębszych lub rozległych oparzeniach nie da się już tych konsekwencji uniknąć.
Jak ocenić oparzenie?
Powszechnie znamy podział oparzeń na trzy stopnie, w którym kryterium jest ich głębokość. Oparzenie pierwszego stopnia cechuje zaczerwienienie skóry, zwane rumieniem, bolesność i wrażliwość na dotyk. Drugi stopień charakteryzuje pojawienie się pęcherzy, a przy oparzeniu trzeciego stopnia skóra jest biała lub szarawa, sucha albo zwęglona. Brak jest reakcji na ból, co świadczy o martwicy tkanek. Bardzo duże znaczenie ma także rozległość oparzenia. Każde rozległe oparzenie uważa się za ciężkie. U dzieci i osób powyżej 60. roku życia jest to oparzenie obejmujące 10 % powierzchni ciała, a 15 % u osób pozostałych. Takie oparzenie jest równoznaczne z chorobą oparzeniową, która obejmuje cały organizm. Przebiega ona w kilku etapach. Pierwszy to wstrząs, w którym następuje zmniejszenie objętości krwi. Po czterech dniach następuje drugi etap, w którym zużywają się rezerwy energetyczne organizmu, co prowadzi do jego wyniszczenia. Potem następuje okres powikłań, który w porę nie opanowany może spowodować śmierć.
Sprawdź także: Preparaty na oparzenia
Schładzaj, nie odrywaj ubrania
Najważniejsze to jak najszybciej schłodzić oparzenie. Najskuteczniejszym środkiem jest zimna, bieżąca woda, która obniży temperaturę i jednocześnie zdezynfekuje ranę. Chłodzić oparzone miejsce powinniśmy około 10 minut albo aż do zelżenia bólu. Pamiętajmy, że nigdy nie wolno próbować odrywać z miejsca oparzenia odzieży, która do niego przylgnęła. Oparzenie oblewamy wodą razem z przylepionym rękawem koszuli, nogawkę spodni czy fragmentem sukienki. Jeśli powstały pęcherze, nie wolno ich przekłuwać. Po schłodzeniu, w zależności od sytuacji i możliwości, albo wzywamy karetkę pogotowia, albo organizujemy transport poszkodowanego do szpitala. Nie wolno dotykać oparzenia rękami ani żadnymi przedmiotami, smarować tłuszczem ani maściami. Należy je przykryć rozwiniętą z rolki folią spożywczą, czystą torbą plastikową lub niepuszystym materiałem, aby zmniejszyć ryzyko infekcji.
Chroń poszkodowanego przed wstrząsem
Do zadań udzielającego pierwszej pomocy bezwzględnie należy uspokajanie poszkodowanego oraz chronienie go przed skutkami zagrażającemu życiu wstrząsu. Przy rozległym oparzeniu dochodzi do utraty płynów ustrojowych, więc wystąpienie wstrząsu jest zawsze prawdopodobne. Zapewnij poszkodowanemu wygodę i ciepło (ułóż na miękkim podłożu i przykryj), poluzuj części ubrania, które mogą mu uciskać szyję, brzuch, klatkę piersiową czy przeguby rąk oraz zapewnij dopływ świeżego powietrza. Ale niezmiennie najważniejsze jest, aby poszkodowany jak najszybciej trafił tam, gdzie uzyska fachową pomoc medyczną.
Podziel się artykułem ze znajomymi
