Wrzodziejące zapalenia jelita grubego to jedna z nieswoistych chorób zapalnych jelit, której istotę stanowi proces zapalny obejmujący błonę śluzową przewodu pokarmowego (w przeciwieństwie do choroby Leśniowskiego-Crohna, która zajmuje całą grubość ściany przewodu pokarmowego).
Zmiany zapalne we wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego zazwyczaj lokalizują się w odbytnicy, ale mogą zajmować też w sposób ciągły wyżej położone odcinki jelita, czyli esicę, zstępnicę, okrężnicę, a nawet wstępnicę. Wspomniany proces zapalny może doprowadzić do powstania owrzodzeń w obrębie zajętej błony śluzowej (stąd też wywodzi się nazwa choroby).
Jak przebiega zapalenia jelita grubego?
Pierwszym objawem wrzodziejącego zapalenia jelita grubego jest biegunka, często z domieszką krwi i śluzu. Liczba wypróżnień sięgać może nawet dwudziestu na dobę! Stolec oddawany jest często, ale w małych ilościach. Biegunce towarzyszyć mogą bóle brzucha, uczucie silnego parcia na stolec, krwawienie z dolnego odcinka przewodu pokarmowego, gorączka, osłabienie, utrata masy ciała i objawy odwodnienia (czyli wzrost częstotliwości rytmu serca, spadek ciśnienia tętniczego, spadek napięcia skóry itd.). Sporadycznie, zwłaszcza u osób starszych i w przypadku zajęcia przez chorobę samej odbytnicy, może się ona objawiać zaparciami.
Wrzodziejące zapalenie jelita grubego zazwyczaj przebiega łagodnie, a pacjenci znajdują się w dobrym stanie ogólnym. W niewielkiej liczbie przypadków przebieg jest ciężki. Charakteryzuje się on oddawaniem powyżej 6 krwistych stolców na dobę i występowaniem objawów ogólnych, takich jak gorączka, niedokrwistość, objawy odwodnienia itd.
Przebieg wrzodziejącego zapalenia jelita grubego charakteryzuje się naprzemiennie występującymi okresami zaostrzeń (czyli nawrotów choroby) i remisji (czyli wycofywaniem się zmian w jelicie, a wraz z nimi objawów choroby). Przyczyny nawrotów nie są do końca poznane. Bierze się pod uwagę udział stresów psychicznych, zmian w sposobie odżywiania, zakażeń jelit i innych narządów, a także wpływ niektórych leków (głównie leków przeciwbólowych, przeciwzapalnych, antybiotyków). W przypadku pojawienia się objawów zaostrzenia choroby należy niezwłocznie udać się do lekarza, który zdecyduje o konieczności hospitalizacji lub możliwości leczenia ambulatoryjnego.
Podziel się artykułem ze znajomymi
