Captopril Polfarmex, 12,5 mg, tabletki, 30 szt.

Captopril Polfarmex, 12,5 mg, tabletki, 30 szt.

tabletki

12,5 mg

30szt. - 3 blistry po 10 szt.

1.0000

POLFARMEX

• nadciśnienie tętnicze
• przewlekła niewydolność serca z osłabieniem czynności skurczowej komór, w skojarzeniu z lekami moczopędnymi i, jeśli jest to właściwe, z glikozydami naparstnicy i beta-adrenolitykami
• bezobjawowe zaburzenie czynności lewej komory (frakcja wyrzutowa ≤ 40%) po zawale mięśnia sercowego u pacjentów z ustabilizowanym stanem klinicznym
• nefropatia cukrzycowa

Kaptopryl jest inhibitorem konwertazy angiotensyny (ACE). Hamuje przejście nieaktywnej angiotensyny I w aktywną angiotensynę II. U chorych z nadciśnieniem zablokowanie syntezy angiotensyny II powoduje spadek ciśnienia, zaś zahamowanie tkankowych systemów renina-angiotensyna zmniejsza przerost lewej komory. W niewydolności mięśnia sercowego w skutek zmniejszenia oporu obwodowego kaptopryl zmniejsza pracę serca i poprawia stan chorego. W nefropatii cukrzycowej zmniejsza białkomocz. 

• uczulenie (nadwrażliwość) na kaptopryl lub inny inhibitor konwertazy angiotensyny lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
• obrzęk naczynioworuchowy spowodowany leczeniem inhibitorami konwertazy angiotensyny
• dziedziczny bądź samoistny obrzęk angioneurotyczny
• jeśli pacjent ma cukrzycę lub zaburzenia czynności nerek i jest leczony lekiem obniżającym ciśnienie krwi zawierającym aliskiren
• drugi i trzeci trymestr ciąży
• karmienie piersią

Przed rozpoczęciem stosowania Captoprilu Polfarmex należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.

• jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z poniższych leków, stosowanych w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi:
  - antagonistę receptora angiotensyny II (ang. Angiotensin Receptor Blockers, ARB) (znane również jako sartany – na przykład walsartan, telmisartan, irbesartan), zwłaszcza jeśli pacjent ma zaburzenia czynności nerek związane z cukrzycą
  - aliskiren
• jeśli pacjent ma niedociśnienie
• u pacjentów z niewydolnością serca
• u pacjentów z obustronnym zwężeniem tętnicy nerkowej lub zwężeniem tętnicy jedynej czynnej nerki, - w przypadku upośledzenia funkcji nerek (klirens kreatyniny ≤ 40 ml/min)
• jeśli w pierwszym tygodniu leczenia wystąpił obrzęk naczynioworuchowy kończyn, twarzy, ust, błony śluzowej, języka, głośni, krtani. Obrzęk języka, głośni lub krtani może mieć skutek śmiertelny
• jeśli wystąpił kaszel
• jeśli u pacjenta rozwinęła się żółtaczka albo zanotowano podwyższony poziom enzymów wątrobowych
• u pacjentów z niewydolnością nerek
• u pacjentów z cukrzycą
• u pacjentów przyjmujących diuretyki oszczędzające potas, preparaty potasu oraz produkty zawierające sole potasu lub inne leki, które podwyższają poziom potasu
• u pacjentów przyjmujących lit
• jeśli pacjent był poddawany odczulaniu za pomocą jadu owadów błonkoskrzydłych
• u pacjentów dializowanych z użyciem błon filtracyjnych o dużej przepuszczalności albo podczas aferezy lipoprotein o małej gęstości
• u pacjentów poddawanych zabiegom chirurgicznym lub znieczuleniu z zastosowaniem środków znieczulających powodujących obniżenie ciśnienia krwi
• u pacjentów z wrodzoną galaktozemią, złym wchłanianiem glukozy-galaktozy oraz niedoborem laktazy
• jeśli pacjent jest rasy czarnej

Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania kaptoprylu nie zostało dokładnie ocenione.

Stosowanie tego preparatu u dzieci i młodzieży powinno odbywać się pod ścisłą kontrolą lekarską. Początkowa dawka powinna wynosić 0,3 mg/kg mc. Dla pacjentów wymagających szczególnej uwagi (dzieci z zaburzoną czynnością nerek, u wcześniaków, noworodków i niemowląt, ponieważ ich czynność nerek jest inna niż u dzieci starszych i dorosłych) dawka początkowa powinna wynosić 0,15 mg/kg mc. Zazwyczaj kaptopryl jest podawany dzieciom 3 razy na dobę, ale dawka i odstępy między dawkami powinny być ustalane indywidualnie w zależności od stanu pacjenta.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Lekarz prowadzący być może będzie musiał zmienić dawkę i (lub) zastosować inne środki ostrożności:

• jeśli pacjent przyjmuje antagonistę receptora angiotensyny II (ARB) lub aliskiren
• pacjent przyjmuje leki moczopędne oszczędzające potas (np. spironolakton, triamteren lub amiloryd), suplementy potasu lub zamienniki soli kuchennej zawierające potas
• pacjent jest lub był leczony wysokimi dawkami leków moczopędnych (tiazydy lub diuretyki pętlowe)
• pacjent przyjmuje nitroglicerynę i inne azotany lub inne środki rozszerzające naczynia
• pacjent przyjmuje lit
• pacjent jest leczony trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi/ lekami przeciwpsychotycznymi
• pacjent przyjmuje allopurynol, prokainamid, cytostatyki oraz leki immunosupresyjne
• jednocześnie przyjmowane są niesteroidowe leki przeciwzapalne
• pacjent przyjmuje leki sympatykomimetyczne
• pacjent przyjmuje leki przeciwcukrzycowe

Kaptopryl może być bezpiecznie stosowany z powszechnymi lekami przeciwnadciśnieniowymi (np. z beta-blokerami i długo działającymi blokerami kanału wapniowego), z kwasem acetylosalicylowym (w dawkach kardiologicznych), trombolitami, beta-blokerami, i (lub) azotanami u pacjentów z zawałem mięśnia sercowego.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Ciąża 

Nie zaleca się stosowania preparatu Captopril Polfarmex podczas pierwszego trymestru ciąży. Kiedy ciąża jest planowana lub jest już stwierdzona, należy najszybciej jak to możliwe, zastosować inne leczenie. Leku nie należy stosować w drugim i trzecim trymestrze ciąży. Wydłużona ekspozycja na kaptopryl podczas drugiego i trzeciego trymestru ciąży jest toksyczna dla płodu (zaburzenie czynności nerek, małowodzie, opóźnienie kostnienia kości czaszki) i noworodka (niewydolność nerek, niedociśnienie, hiperkaliemia).

Karmienie piersią

Nie należy stosować preparatu Captopril Polfarmex w okresie karmienia piersią.

Lek Captopril Polfarmex zawiera kaptopryl, który jest inhibitorem konwertazy angiotensyny (ACE).

<p><span style="text-decoration-line: underline; font-weight: bold;">Dawkowanie</span></p><p>Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości
należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. </p><p>
Zalecana, maksymalna dawka dobowa wynosi 150 mg na dobę.</p><p><span style="text-decoration-line: underline; font-weight: bold;"><br></span></p><p><span style="font-weight: bold;">Nadciśnienie tętnicze:</span>
</p><p>Zalecana dawka początkowa wynosi 25-50 mg, podawana dwa razy na dobę. Dawka może być
stopniowo zwiększana, w odstępach co najmniej dwutygodniowych do dawki 100-150 mg/dobę w
dwóch dawkach podzielonych by osiągnąć docelowe ciśnienie krwi. Kaptopryl może być stosowany
jako jedyny lek (w monoterapii) bądź z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi, na przykład z
tiazydami.
</p><p>Dawka kaptoprylu podawana raz na dobę może być stosowana w leczeniu skojarzonym
z preparatami przeciwnadciśnieniowymi, takimi jak tiazydowe leki moczopędne. </p><p>
U pacjentów z dużą aktywnością układu renina-angiotensyna-aldosteron (hiperwolemia, nadciśnienie
nerkowo-naczyniowe, dekompensacja sercowa) zaleca się rozpoczęcie leczenia od dawki 6,25 mg lub
12,5 mg podawanej raz na dobę. Rozpoczęcie leczenia powinno być ściśle kontrolowane. Następnie
dawki podawane są 2 razy na dobę. Dawka może być stopniowo zwiększana do 50 mg lub 100 mg na
dobę i podawana w jednej lub dwóch dawkach. </p><p><br></p><p><span style="font-weight: bold;">
Niewydolność serca:</span></p><p>Leczenie niewydolności serca kaptoprylem powinno być ściśle kontrolowane przez lekarza.
Dawkowanie przeważnie zaczyna się od 6,25 mg do 12,5 mg podawanych dwa lub trzy razy na dobę.
Przejście z dawki podtrzymującej do maksymalnej dawki 150 mg na dobę w dawkach podzielonych
powinno odbywać się w zależności od odpowiedzi klinicznej danego pacjenta. Dawka powinna być
zwiększana stopniowo, w odstępach co najmniej 2 tygodniowych o ile pacjent ją toleruje.
</p><p><br></p><p><span style="font-weight: bold;">Zawał serca:</span>
</p><p><span style="text-decoration-line: underline;">Krótkotrwałe leczenie: </span>leczenie preparatem Captopril Polfarmex powinno zacząć się w szpitalu tak
szybko jak to możliwe do momentu gdy pacjent będzie stabilny.
Początkowa dawka wynosi 6,25 mg, następnie po 2 godzinach należy podać 12,5 mg i 25 mg
12 godzin później.
Następnie należy podawać 100 mg kaptoprylu w dwóch dawkach podzielonych przez
4 tygodnie pod warunkiem, że nie występowały niekorzystne reakcje hemodynamiczne.
Pod koniec 4 tygodnia leczenia, przed decyzją o podjęciu leczenia pozawałowego, należy określić stan
pacjenta.</p><p><span style="text-decoration-line: underline;">
Długotrwałe leczenie:</span> jeżeli leczenie kaptoprylem nie zostało podjęte w czasie 24 godzin po ciężkim
zawale serca, zaleca się rozpocząć leczenie pomiędzy 3 a 16 dniem, pod warunkiem, że przed
rozpoczęciem leczenia spełnione będą odpowiednie warunki (stabilna hemodynamika, pełna diagnoza
szczątkowego niedokrwienia). Leczenie powinno zacząć się w szpitalu pod ścisłą kontrolą lekarską, aż
do osiągnięcia dawki 75 mg. Dawka początkowa musi być niewielka, szczególnie gdy pacjent
wykazuje normalne albo obniżone ciśnienie krwi podczas początkowego stadium leczenia. Leczenie
powinno zacząć się od dawki 6,25 mg do 12,5 mg 3 razy na dobę podawanej przez 2 dni, następnie
25 mg 3 razy na dobę o ile nie wystąpiły niekorzystne zmiany hemodynamiczne. Dla osiągnięcia
efektu kardioprotekcyjnego podczas leczenia długotrwałego zaleca się dawkę 75 mg do 150 mg na
dobę w 2 lub 3 dawkach podzielonych. W przypadku objawowego niedociśnienia, jak występuje w
niewydolności serca, dawka diuretyku i (lub) innego towarzyszącego leku rozszerzającego naczynia
może być zmniejszona w odniesieniu do określonej stałej dawki kaptoprylu. </p><p>
Kaptopryl może być stosowany w połączeniu z innymi preparatami stosowanymi w niewydolności
serca takimi jak preparaty trombolityczne, beta-blokery albo kwas acetylosalicylowy.
</p><p><br></p><p><span style="font-weight: bold;">Nefropatia cukrzycowa typu I:</span>
</p><p>Zalecana dawka wynosi 75 mg do 100 mg w dawkach podzielonych.
Jeżeli dodatkowo wskazane jest obniżenie ciśnienia można zastosować preparat
przeciwnadciśnieniowy.</p><p><br></p><p><span style="text-decoration-line: underline; font-weight: bold;">Sposób podawania</span></p><p>Preparat może być podawany przed, podczas i po posiłku. <br></p>

Objawy przedawkowania: ciężkie niedociśnienie, wstrząs, osłupienie, bradykardia, zaburzenia elektrolitowe, niewydolność nerek.

Jeżeli dojdzie do przedawkowania należy zapobiec absorpcji leku (np. przez wykonanie płukania żołądka, podanie w ciągu 30 minut od spożycia leku adsorbentów i siarczanu sodu). Bezpośrednio po przedawkowaniu leku należy doprowadzić do jego szybkiego wydalenia. W razie wystąpienia niedociśnienia, pacjenta należy położyć w pozycji jak we wstrząsie i za pomocą wlewu dożylnego szybko podać roztwór soli fizjologicznej. Należy również rozważyć podanie angiotensyny II. W razie wystąpienia bradykardii lub niepożądanych reakcji nerwu błędnego należy podać atropinę. Można również rozważyć zastosowanie rozrusznika.

Kaptopryl może być usunięty z organizmu przez hemodializę.

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Substancją czynną leku jest kaptopryl. Jedna tabletka zawiera 12,5 mg kaptoprylu.

Substancje pomocnicze to: celuloza mikrokrystaliczna (typ 102), laktoza jednowodna, kroskarmeloza sodowa, magnezu stearynian, krzemionka koloidalna bezwodna.

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku.

Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu.

Zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługi urządzeń mechanicznych może być zaburzona, zwłaszcza w początkowym okresie leczenia, po zmianie dawkowania, oraz po połączeniu leku z alkoholem. Zależy to od indywidualnych predyspozycji pacjenta.

49568

<p><span style="text-decoration-line: underline;">Objawy przedawkowania:</span> ciężkie niedociśnienie, wstrząs, osłupienie, bradykardia, zaburzenia
elektrolitowe, niewydolność nerek.
</p><p>Jeżeli dojdzie do przedawkowania należy zapobiec absorpcji leku (np. przez wykonanie płukania
żołądka, podanie w ciągu 30 minut od spożycia leku adsorbentów i siarczanu sodu). Bezpośrednio po
przedawkowaniu leku należy doprowadzić do jego szybkiego wydalenia.
W razie wystąpienia niedociśnienia, pacjenta należy położyć w pozycji jak we wstrząsie i za pomocą
wlewu dożylnego szybko podać roztwór soli fizjologicznej. Należy również rozważyć podanie
angiotensyny II. W razie wystąpienia bradykardii lub niepożądanych reakcji nerwu błędnego należy
podać atropinę. Można również rozważyć zastosowanie rozrusznika.
</p><p>Kaptopryl może być usunięty z organizmu przez hemodializę.</p>