Emanera, 20 mg, kapsułki dojelitowe twarde, 28 szt.

Emanera, 20 mg, kapsułki dojelitowe twarde, 28 szt.

kapsulki dojelitowe twarde

20 mg

28 szt,bl(OPA/Al/PVC/AL)

KRKA

Leczenie nadżerek w przebiegu refluksowego zapalenia przełyku. Zapobieganie nawrotom refluksowego zapalenia przełyku. Leczenie objawowe refluksowego zapalenia przełyku. Leczenie choroby wrzodowej dwunastnicy współistniejącej z zakażeniem Helicobacter pylori. Zapobieganie nawrotom wrzodu trawiennego u pacjentów z chorobą wrzodową wywołaną zakażeniem Helicobacter pylori. Wrzody żołądka związane z leczeniem niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ). Zapobieganie wrzodom żołądka i dwunastnicy zawiązanych z leczeniem NLPZ u pacjentów z grup ryzyka. Zbyt duża ilość kwasu w żołądku wywołanej przez guz w trzustce (zespół Zollingera-Ellisona).

Emanera zawiera substancję czynną - ezomeprazol, który należy do grupy leków nazywanych ,,inhibitorami pompy protonowej”. Działanie tych leków polega na zmniejszaniu wydzielania kwasu wytwarzanego przez żołądek.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

W razie wystąpienia któregokolwiek z poniższych działań niepożądanych, należy odstawić lek Emanera i natychmiast skontaktować się z lekarzem: - Świszczący oddech, obrzęk ust, języka i gardła lub ciała, wysypka, omdlenia lub trudności w połykaniu (ciężka reakcja alergiczna). - Zaczerwienienie skóry z pęcherzami lub złuszczaniem się skóry. Mogą również pojawić się pęcherze i krwawienie z warg, oczu, jamy ustnej, nosa i narządów rodnych. Mogą to być objawy zespołu Stevensa-Johnsona lub toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka. - Żółta skóra, ciemne zabarwienie moczu oraz zmęczenie, które mogą być objawami chorób wątroby.

Inne działania niepożądane obejmują:

Częste działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 pacjentów): - Ból głowy. - Wpływ na żołądek lub jelita: biegunka, bóle brzucha, zaparcia, wzdęcia (z oddawaniem wiatrów). - Nudności lub wymioty. - Łagodne polipy żołądka.

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 pacjentów): - Obrzęk stóp i kostek. - Zaburzenia snu (bezsenność). - Zawroty głowy, uczucie mrowienia, senność. - Zawroty głowy pochodzenia błędnikowego (uczucie wirowania). - Suchość w jamie ustnej. - Zmiany w wynikach badań krwi obrazujących czynność wątroby. - Wysypka skórna, guzkowata wysypka (pokrzywka), swędzenie skóry. - Złamania kości biodrowej, kości nadgarstka lub kręgosłupa (jeśli lek Emanera jest stosowany w dużych dawkach i przez długi okres czasu).

Rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1000 pacjentów): - Zaburzenia krwi, takie jak zmniejszenie liczby białych krwinek (leukopenia) lub płytek krwi (trombocytopenia). Może to powodować osłabienie, łatwe tworzenie się siniaków oraz sprzyja zakażeniom. - Małe stężenie sodu we krwi. Może to powodować osłabienie, wymioty oraz skurcze. - Uczucie pobudzenia, dezorientacji lub przygnębienia. - Zaburzenia smaku. - Zaburzenia wzroku, takie jak niewyraźnie widzenie. - Nagła zadyszka lub duszność (skurcz oskrzeli). - Zapalenie jamy ustnej. - Zakażenie grzybicze zwane pleśniawką, które może atakować jelita. - Choroby wątroby, łącznie z żółtaczką, która powoduje żółte zabarwienie skóry, ciemne zabarwienie moczu i zmęczenie. - Utrata włosów (łysienie). - Wysypka skórna po ekspozycji na światło słoneczne. - Bóle stawów lub mięśni. - Złe samopoczucie i brak energii. - Nasilone pocenie się. 

Bardzo rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 000 pacjentów): - Zaburzenia liczby krwinek, takie jak niedobór białych krwinek (agranulocytoza), zmniejszenie liczby czerwonych i białych krwinek oraz płytek krwi (pancytopenia). - Agresja. - Omamy (widzenie, słyszenie lub wyczuwanie rzeczy, których nie ma). - Ciężkie choroby wątroby prowadzące do niewydolności wątroby i zapalenia mózgu. - Nagłe pojawienie się ciężkiej wysypki lub pęcherzy lub złuszczanie się skóry. Objawom tym może towarzyszyć wysoka gorączka i bóle stawów (rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka). - Osłabienie siły mięśniowej. - Ciężkie choroby nerek. - Powiększone piersi u mężczyzn

Kiedy nie należy stosować leku Emanera: 

• jeśli pacjent ma uczulenie na ezomeprazol lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku 
• jeśli u pacjenta stwierdzono uczulenie na inne leki z grupy inhibitorów pompy protonowej (np. pantoprazol, lanzoprazol, rabeprazol, omeprazol),
• jeśli jednocześnie przyjmowany jest lek zawierający nelfinawir (stosowany w leczeniu zakażeń HIV).

Przed zastosowaniem leku Emanera, należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą w razie:

• ciężkiej choroby wątroby, 
• ciężkiej choroby nerek, 
• niedobór witaminy B12, -
• jeśli u pacjenta kiedykolwiek występowała reakcja skórna w wyniku stosowania leku podobnego do leku Emanera, który zmniejsza wydzielanie kwasu żołądkowego, 
• planowanego specyficznego badania krwi (stężenie chromograniny A). 

Jeśli u pacjenta wystąpiła wysypka skórna, zwłaszcza w miejscach narażonych na działanie promieni słonecznych, należy jak najszybciej powiedzieć o tym lekarzowi, ponieważ konieczne może być przerwanie stosowania leku Emanera. Należy również powiedzieć o wszelkich innych występujących działaniach niepożądanych takich, jak ból stawów.

Przyjmując inhibitory pompy protonowej, takie jak lek Emanera, zwłaszcza w okresie dłuższym niż jeden rok, może zwiększyć się nieznacznie ryzyko wystąpienia złamań kości biodrowej, kości nadgarstka lub kręgosłupa. Należy poinformować lekarza w przypadku rozpoznanej osteoporozy lub przyjmowania leków z grupy kortykosteroidów (mogących zwiększać ryzyko wystąpienia osteoporozy).

Nie zaleca się stosowania leku Emanera u dzieci w wieku poniżej 12 lat.

Nie należy stosować leku Emanera równocześnie z nelfinawirem (lek stosowany w leczeniu zakażeń HIV).

Należy poinformować lekarza lub farmaceutę o przyjmowaniu następujących leków:

• atazanawir (lek stosowany w leczeniu zakażeń HIV),
• ketokonazol, itrakonazol lub worykonazol (leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych), 
• digoksyna (lek stosowany w leczeniu zaburzeń serca), 
• erlotynib (lek stosowany w leczeniu raka),
• cytalopram, imipramina lub klomipramina (leki stosowane w leczeniu depresji), 
• diazepam (lek stosowany w stanach lękowych, jako lek rozluźniający mięśnie lub w leczeniu epilepsji), 
• fenytoina (lek stosowany w leczeniu epilepsji) - w razie przyjmowania fenytoiny, pacjent powinien być monitorowany przez lekarza przy rozpoczęciu oraz zakończeniu terapii lekiem Emanera, 
• leki stosowane do rozrzedzania krwi, takie jak warfaryna - pacjent może być monitorowany przez lekarza przy rozpoczęciu oraz zakończeniu terapii lekiem Emanera, 
• cylostazol (lek stosowany w leczeniu chromania przestankowego - ból w nogach podczas chodzenia spowodowany złym krążeniem krwi),
• cyzapryd (lek stosowany w leczeniu niestrawności i zgagi),
• metotreksat (chemioterapeutyk stosowany w dużych dawkach do leczenia raka) - jeśli pacjent przyjmuje duże dawki metotreksatu, lekarz może czasowo zalecić odstawienie leku Emanera.
• klopidogrel (lek przeciwzakrzepowy), 
• takrolimus (lek stosowany po przeszczepie narządów), 
• ryfampicyna (lek stosowany w leczeniu gruźlicy), 
• ziele dziurawca (Hypericum perforatum) (lek stosowany w leczeniu depresji).

Lek Emanera może być stosowany z jedzeniem lub na czczo.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. Lekarz podejmie decyzję o stosowaniu leku Emanera. Brak danych dotyczących przenikania leku Emanera do mleka kobiet karmiących piersią, dlatego, nie należy przyjmować leku Emanera w czasie karmienia piersią.

Doustnie. Dawkę i częstotliwość stosowania leku ustala lekarz. Lek można przyjmować z jedzeniem lub na czczo. Kapsułki należy połykać w całości, popijając wodą. Kapsułek nie należy żuć ani kruszyć. Jeżeli masz trudność z połknięciem kapsułki to należy otworzyć kapsułkę i wymieszać jej zawartość w połowie szklanki niegazowanej wody. Mieszaninę należy wypić natychmiast po przygotowaniu lub w ciągu 30 minut. Zawsze należy zamieszać mieszaninę bezpośrednio przed wypiciem. Aby upewnić się, że zażyty został cały lek, należy ponownie napełnić szklankę wodą do połowy i wypić.

Pominięcie zastosowania leku Emanera: W razie pominięcia dawki leku, należy zażyć ją tak szybko jak to możliwe. Jeśli jednak zbliża się pora przyjęcia kolejnej dawki, należy opuścić pominiętą dawkę. Nie należy stosować dawki podwójnej (dwie dawki w tym samym czasie) w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Substancją czynną leku jest ezomeprazol. Każda kapsułka dojelitowa, twarda zawiera 20 mg lub 40 mg ezomeprazolu, w postaci dwuwodnej soli magnezowej.

Pozostałe składniki to sacharoza, skrobia kukurydziana, powidon K30, sodu laurylosiarczan, alkohol poliwinylowy, tytanu dwutlenek (E 171), makrogol 3000, makrogol 6000, talk, magnezu węglan ciężki, kwasu metakrylowego i etylu akrylanu kopolimer (1:1), dyspersja 30% oraz polysorbat 80 w peletkach w rdzeniu kapsułki oraz żelatyna, tytanu dwutlenek (E 171) i żelaza tlenek czerwony (E 172) w otoczce kapsułki.

Emanera zawiera sacharozę. Jeśli u pacjenta stwierdzono nietolerancję niektórych cukrów, powinien on skontaktować się z lekarzem przed zastosowaniem leku.

Nie przechowywać w temperaturze powyżej 30°C. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią. Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Jest mało prawdopodobne, by lek Emanera wpływał na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi narzędzi lub maszyn. Jednakże niezbyt często lub rzadko mogą wystąpić działania niepożądane takie jak zawroty głowy i niewyraźne widzenie. W razie ich wystąpienia nie należy poradzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

103422